Odzyskać Wspomnienia |Miraculous|

Ten jeden występ (10)

– Czarny Kot? – zdziwiła się jakaś dziewczyna, wpatrując się w bohatera.

Wspomniany puścił jej oczko, a ta zadrżała z obrzydzenia. Chłopak skrywający się pod czarną maską, roześmiał się. Wiedział, że w tej sali klubowej jest tylko jedna dziewczyna, która byłaby w stanie pokochać Czarnego Kota.

Ukłonił się grupce dziewczyn, po czym ruszył przed siebie, aby poszukać ukochanej.

Dostrzegł ją po chwili – stała, wpatrując się w scenę, na której zespół Luki szykował się do występu. W ostatnim czasie skład zespołu się zmienił – Luka został gitarzystą i wokalistą, a na resztę zespołu składali się sami mężczyźni.

Czarny Kot zmierzył Marinette wygłodniałym wzrokiem. Dziewczyna zakręciła swoje włosy, które opadały łagodnymi falami na jej plecy. Miała na sobie tę obcisłą sukienkę, którą miała na sobie, gdy porwał ją z mieszkania tego chłopaka. Wciągnął z sykiem powietrze, czując, że im dłużej się w nią wpatrywał, tym bardziej miał ochotę na coś innego niż występ.

Uśmiechnął się i wtopił się w tłum, o ile to w ogóle było możliwe, biorąc pod uwagę jego strój. Dostrzegł znajome twarze ze szkoły – Chloé, Kagami, Lilę oraz Alyę i Nino, których sam zaprosił.

Nadeszła właśnie ta chwila. Niestety, Marinette nie było dane porozmawiać z Luką przed jego występem, ponieważ chłopak celowo jej unikał. Zapewne chciał jej coś przekazać poprzez tę piosenkę. Dziewczyna coraz bardziej obawiała się tego, jak mu to wszystko wyjaśni po jego występie.

Na scenę wkroczył DJ, który poinformował publiczność o występie zespołu jej chłopaka.

Na moment zapanowała kompletna ciemność. Cisza niemal ogłuszała.

A potem popłynęły pierwsze dźwięki gitary Luki, a światło nad sceną rozbłysło.

Głos Luki jak i dźwięki jego instrumentu poniosły się echem po sali, a Marinette wstrzymała oddech, gdy rozległy się następujące słowa:

So hard to let go, (Tak ciężko odpuścić)

And I still hear the sound of your voice, (Kiedy wciąż słyszę dźwięk twego głosu)

Singing in my head (śpiewającego w mojej głowie)

I can't surrender, (Nie mogę się poddać)

'Cause the rope's slowly coming apart, (Bo ta lina powoli się rozdziela)

But hangin' by a thread, (choć trzyma się na jednej nitce)

Nagle do gitary dołączyła perkusja.

It's gone on, (To już trwa)

For too long, (Zbyt długo)

And this is it... (I to jest to)

A potem rozbrzmiał refren, a tłum skandujących ludzi, ruszył pod scenę.

So take a look into my eyes one last time (Więc spójrz w moje oczy ten ostatni raz)

So we never forget (Tak, byśmy nie zapomnieli)

The way we were before (Tego, czym byliśmy przedtem)

When we came alive at the moment we met (Kiedy byliśmy tacy żywi w chwili, kiedy się spotkaliśmy)