"Şşt ağlama, neden ağlıyorsun?"
Youngjae'nin gözlerindeki yaşları siliyordu genç adam.
"Beni korkutuyorsun"
"Neden korkuyorsun?"
Küçük çocuk Jaebeom'un kucağında kıvrılmıştı. Ellerini oynatmak istese de ipler izin vermiyordu.
"Neden buradayım?"
"Çünkü burada olmanı istiyorum."
Jaebeom sarı saçlarını geriye atmıştı karşısındaki çocuğun. Youngjae karşısındakinin patlamış olan dudağına baktı dikkatle.
"Dudağına ne oldu?"
"Önemli mi?"
Youngjae tekrar ellerini hareket ettirmeye çalışsa da acıyan bilekleriyle acıyla inlemişti.
"Canın mı acıyor?"
"E-evet"
Jaebeom ellerini çocuğun bileklerine ilerleterek ipleri çözdü.
"Kaçmayacaksın değil mi?"
Youngjae yutkundu hafifçe.
"Ah, doğru istesen de kaçamazsın ki"
Jaebeom gülmüştü ve atdından kafasını hafifçe Youngjae'nin boynuna gömmüştü. Çocuğun nefes alış verişlerinin hızlandığını hissedince gülümsemişti.
"Şimdi uyuyacağım ve sen de yanımdan ayrılmadan ne istersen yapabilirsin. İyi geceler güzelim"
