Strangers became lovers

Chapter 36

JHO'S POV

"M-ma? What are you talking about?"

"I saw you and Bea kagabi, anak. Your dad saw that too!" Pasigaw na sabi ni Mama

"Ma walang kami ni Bea. We're just friends its just that nag away lang kami kahapon kaya nag prepare lang sya para mag apologize."

"Anak, alam ko naman yung totoo eh. Kaso ang daddy mo nakita kayo kagabi. I didn't expect na uuwi sya kagabi then he saw everything."

"Ma? Alam mo?" Taka kong sabi

"Oo anak, pero support ako sa inyo kaso ang daddy mo hindi eh"

"Thank you mama. Pero paano si Daddy?" Tanong ko

"Anak gusto kang ipadala sa states ng daddy mo. Gusto ka daw nyang magtino."

"Ma matino naman ako diba?" Naiiyak kong sabi.

"Yes anak, pero you know what your dad hates."

"Haaayyy.."

"Anak I got to go na. Aalis pa kami ni Jaja."

Mama ended the call na at nagunahan ang mga luha ko sa pagbuhos. Hindi ko na napigilan ang paghagulgol ko.

"Jho? What happened?" Alalang tanong ni Bea sa akin pagkababa nya.

"B-bei.. s-si daddy.." sabi ko sa gitna ng mga hikbi ko.

"What happened to tito?"

"Nalaman nya Bei. Nakita nya tayo kagabi." At lalo pa akong umiyak.

"What? But he's not here diba?"

"That's what we know pero dumating daw sya sabi ni Mama and he saw everything that happend kagabi and he wants me to go sa states. Gusto nyang paghiwalayin tayo." I hugged Bea so tight and she hugged me too.

BEA'S POV

Wala na akong masabi at magawa kundi yakapin si Jho. Ayaw kong mawala sya sakin. Ayaw kong mahiwalay sya sa akin at magkahiwalay kami. Hindi pwede toh! Nafeel ko yung luha ko na tumutulo pero sa sobrang gulat ko tulala pa din ako. Think! I can't think! Damn it!

"Bei.. I dont want.. ayaw ko.." umiyak pa sya lalo.

"Shhh.. Jho everything will be fine. Okay?" Sabi ko at hinarap sya sa akin.

"Pero Be-"

"Shhh.. Jho let's keep it. Kapag kaya na natin buhayin sarili natin then there will be the time na aamin tayo, okay? Did you give them a reason?" Sabi ko sa kanya ng kalmado

"Sabi ko kay mama nagsorry ka lang kase nagkatampuhan tayo." She answered between her sobs.

"We can do this beh. Tayo pa? Kaya natin toh basta promise me that no matter what happens we will never give up." Jho answered with a nod.

"Thankyou Bei!" Sabi nito at niyakap ako ulit.

"Guys! Please walang magbabanggit ng kung ano anong tungkol sa amin ni Jho, we're just friends, lalo na kapag nandyan parents nya especially tito, okay? Please help us." Pakiusap ko sa mga kateammates namin.

"Jho, take a rest na muna ulit. Baka magpass out ka pa ulit." Sabi ni Jia.

"Guys let's help them please lang. We all know na jhobea will never last diba? So let's be one with this problem. Malalagpasan din natin toh." Ate Aly said.

"Yes, ate!" ALE shouted.

"Kaya natin toh mga siss!" Sigaw ni Maddie na inagreehan ng lahat.

Jho smiled kahit alam kong pilit dahil naffeel ko din yung takot na nararamdaman nya. Me and Jho went upstairs to take some rest dahil uuwi na kami after lunch at mahihiwalay na naman sya sakin. What if yayain ko na lang syang magstay sa condo ko? Para naman magkasama kami everyday and di lang sa training. These past days kase dahil nirerenovate pa yung dorm sa training lang kami nagkakasama. Imma ask her na lang mamaya paghahatid ko na sya sa condo nya.

"Jho? You okay?" Tanong ko sa kanya na kanina pa walang imik

"Bei, what if ihiwalay nila ako sayo? What if totoo na gagawin ni papa yon? What if-"

"Shh.. Jho, kahit anong mangyare di naman kita iiwan eh. Kung ilayo ka man nila sa akin susunod ako sayo."

"Bea no. Wag ming iwan yung team, they need you." Singit ni Jho

"They also need you, Jho. You are our strength, ikaw na yung nagbibigay ng foundation sa team." Sabi ko sa kanya sabay hawak sa magkabilang pisngi nya

"Pero-"

"Pero ano? Pero paano kapag umalis ka? That's it Jho. Dapat kahit umalis ka wala paring magbabago pati sa atin.. nothing will change. Promise me, You'll never change. I will never let you go and I will never leave you kahit ipadala ka sa ibang bansa kung mahuli man. Just promise me." I said this calmly.

"Promise Bea. Promise..."