Chapter 23

1K 20 0
                                    

JHO'S POV

"Ano?!"

"Sabi ko mahal din naman kita."

"Diko naman sinabing mahal kita ah! Yung sa kanta yun noh! Duh!"

"Luhh! Ang taray! Pero Jho alam ko namang mahal mo din ako."

"Never! Swerte mo na-" she cut me off.

"Swerte talaga ako!"

"IF EVER!" diniinan ko talaga

"Ouch! Ginaganyan mo ko noh!" sabi nya sabay pout nang nakatingin parin sa daan.

Nagstart nang gumalaw ang traffic so dumiretso na sya. Habang nasa biyahe ay wala syang kibo. Halos 1 oras ata kaming ganun

"Bei? You okay?" putol ko sa katahimikan.

"We're here!" sabi nya sabay alis ng seatbelt nya at lumabas. Inalis ko na din ang seatbelt ko pero di pa ako lumabas para itext sila mama at masabi na nandito na kami. While I'm texting I heard a knock outside and it was Bea, who pulled the door to open it.

"Wag mo na silang itext ayan na sila palabas na." dry nyang sabi. Di na ako kumibo at lumabas na lang ng sasakyan.

"Ate Jho!" Salubong ni Jaja sa akin at niyakap ako.

"Musta na Ja?" Tanong ko sabay yakap din sa kanya.

"Okay lang. Ahh! Hii Ate Bea!" sabi ni Jaja at kinalas ang pagkakayakap sa akin at pumunta kay Bea na nasa likod ko. Jaja hugged Bea and Bea hugged Jaja too.

"Tara na pasok na tayo! Medyo mainit na din naman. Btw kumain na ba kayo ng lunch?"

"Uhmm yes po tita. Naglunch na po kami kanina sa daan." Sabi ni Bea

"Ahh okay sige. Tara pasok na tayo." Pagyayaya ulit ni Mama

Mama and Jaja was so happy. Parang ilang taon akong hindi nagpakita at ngayon ay biglang magpaparamdam HAHAHAHA. But I understand them kase last week ay hindi ako naka uwi because of trainings.

"Anak are you staying for an overnight here?"

"Uhmm. Mama we can't stay po kase madami pa kaming gagawin." Panloloko ko kay mama

"Ahh ganun ba. Osige pahinga na kayo dyan dahil aalis na kayo mamaya." Mom's face turned sad. Maglalakad na dapat sya when I hugged her from her back and said that it was a joke and then her face turned happy.

"Osige na pahinga muna kayo then later on aalis tayo. Ako na ang magddrive okay? And Bea please feel at home" sabi ni mama sabay tingin sa amin ni Bea.

"Okay po Tita." sabi ni Bea then she smiled.

"Ate akyat muna kayo sa kwarto nyo to fix your things at if gusto nyong magpahinga. Ang alam ko mamaya pang mga 6pm ang alis natin so you have 2 and a half hour to rest." sabi ni Jaja.

"Aba! Bakit ang bait mo ngayon Ja? Bakit di mo ako inaaway?" Jaja rolled her eyes and she doesn't say anything. "Btw, thank you sis!" I said then I hugged her, she hugged me back naman.

"Uhmm Bea where do you want to stay?" tanong ko kay Bea na hanggang ngayon parang wala pa sa mood at hindi ako kinikibo while walking upstairs.

"Huh?"

"I mean do you want to my room or sa guest room ka?"

"Sa room mo na lang sige. Sabi ni Tita feel at home tapos sa guest room mo ako papatulugin?"

"I-i'm sorry! What have I done ba? Bakit ka ganyan?" Di sya sumagot at ako naman ay na badmood na kaya dumiretso ako sa kwarto ko at sumunod na lang sya.

Nakakainis! Anong nagawa ko para maging ganyan sya? Nakakabuset ah! Hayy nakku! Makatulog na nga lang! Wala naman akong gagawin eh.

"Fix your things inside the closet na lang then ikaw na bahala what do you want to do." Sabi ko habang nakatalikod sa kanya at nakahiga na para matulog pero sya wala paring kibo.

Grrr!! Kainis na ah! Bahala sya sa buhay nya! Kagising ko ay si Xandra na lang iccall ko! It's better pala if si Xandra na lang ang sinama ko dito.. hayss makatulog na nga lang!

BEA'S POV

I'm starring at Jho while she's asleep. I don't think that you don't like me kase halata naman sayo eh. Di ko naman yun masasabi if walang reasons. You love to be with me, to have time with me, do things with me tapos wala ka pang gusto sa akin? What was that? Ikaw mismo ang nanloloko sa sarili mo Jho. Sana paggising mo maging totoo ka na sa sarili mo, yung totoo na sure ka na at naaccept mo na sa sarili mo, hindi yung totoo na pilit mong inoognore at tinitiis kase you don't want to be hurt by someone. I won't hurt you naman Jho eh, promise! Alam ko naman na all your IF EVERs are true and you're just saying it because you're not sure of how you feel sana matulungan ka na ng kaibigan mo na maging sure ka na sa nararamdaman mo para mawala na ang IF EVERs sayo at maging sure ka na sa akin.










27 days to go!!
04-01-18  

Strangers became loversTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon