The Curse Of being Chosen (Ongoing)

Chapter 5

Sumakit ang ulo ko sa sobrang daming pinabasang libro ng professor namin sa Biology. Masyado yatang mainit ang ulo ni prof. at kami ang napagdiskitahan at ang malala pa ay hindi kami pupwedeng umalis ng walang written report habang sya ay nasa meeting. Pambihira naman oh! 10 libro tapos ang kakapal pa eh halos wala na nga ako maintindihan!

“ Ayaw kuna! ” napahawak ako sa magkabilang tenga ko ng sumigaw ang katabi kung si Trinity habang nakangudngod ang mukha sa libro. Gusto kung batukan ang lalakeng ito samantalang dapat sya ang mag-aral ng gantong mga libro. After all he is the healer in this Class.

“ Tumigil ka nga dyan Trin! Nahahawa ako ng pagiging tamad mo! ” nag-angat sya ng tingin sa akin at sinamaan ako ng tingin.

Ano ba problema ng lalaking toh?

“ Tamad agad? ” nagtaka ako ng bigla syang tumayo at sinimulang iligpit ang mga gamit nya ng bigla na lang sumulpot si Cilix sa tabi nya.

“ Mr. Falseco the class isn't over yet. Where do you think your going. ” hinawakan ni Cilix ang balikat ni Trin habang si Trin naman ay napabuntong hiningang binalingan ng tingin ang SC president and also the Class president of S class A.

“ Doc. Vin summon me. ” inangat naman ni Trin ang kanang kamay nya para ipakita ang umiilaw na Bracelet nya. Mukha namang nagets iyon ni Cilix at binitawan na ito.

“ Go ahead. ” bago tuluyang umalis ay sinulyapan pa ako ni Trin kaya tinanguan kuna lang sya. It must be his Medical Class after all every S Class has different class to attend that depends to our ability but not for learning kami mismo ang magtuturo. This is what we called special session kung saan ang mga particular na pinanggalingang naming division ay tuturuan namin  at depende iyon sa schedule ng bawat Professor. Since healer si Trinity he will teach also his co-healer na kailangan pa ng mabusising pag-aaral.

Sumakit ang ulo ko bigla kaya naman napapikit na lang ako.

Not again!

Nagpapasalamat ako dahil hindi naman sya tumagal ng minuto kaya laglag ang balikat kung itinabi muna ang mga libro.

I hate rea---

Nanlaki ang mata ko ng biglang may magsalita sa isip ko.

“ It's time Madrisha. ”

Napahawak ako sa dibdib ko at napalinganga pa sa paligid.

Who's that!

Sakto namang nakapa ko ang necklace ko at napatingin roon.

It's glowing. My necklace is glowing. What is this? Ngayon ko lang nakita ang bato ng kwintas ko na umiilaw. Anung meron?

Napapikit akung muli ng sumulpot muli ang boses ng isang babae sa isip ko.

“ the vow of your bloodline is now awakening. Do what your ancestor promise. Don't let your master eat by a great danger. ”

Freakingly shit! Nandito sya! Nandito na sya!

“ Ms. Carnard ” napatingin ako sa pisara at napansing nakatingin sa akin si Cilix maging ang iba kung mga kaklase. Nakatayo pala ako. Mabilis akung napaupo at hilaw na npangiting napatingin kay Cilix na tinignan lang ako ng seryoso. Umiwas na lang ako at nakitang nakatingin pa rin pala sa akin sila Jace, Cadel at Keith na magkakatabi ng upuan. They all give me a look na nagtatanong di ko na lang sila pinansin at ibinalik sa harap ang tingin. Napahawak na lang ako sa dibdib ko ng maramdaman ang mabilis na kabog nito at wala sa sariling napangiti. Nararamdaman ko rin ang kakaibang excitement na buong katawan ko. Maging ang pag-init ng katawan ko. My smile turn into grin and i can't help but to let myself feel the unknown sensation. It felt great.

Shit! My blood is awakening!

------

Nandito ako ngayon sa pinaka gitnang bahagi ng gubat kung saan hindi sakop ng Academia. I am waiting. I am wearing cloak to hide my identity. Pinakiramdaman ko rin ang paligid ko. Kinakabahan ako hindi dahil sa takot kundi sa Excitement. Finally, nagbalik na sila.

“ You didn't disappointed your Ancestors... Ms. Carnard. ” agad akung napabaling sa likuran ko at nanlaki ang mata ng makita sya. Even thou i can't see her upper face because of her white mask ay nararamdam ko ang kakaibang taglay nyang kagandahan. Hindi ko rin mamukhaan ang pigura nya dahil sa suot nyang Cloak.

Nangilabot ako ng biglang maramdaman ko ang pag-ihip ng hangin kasabay ng kanyang kakaibang ngiti. Hindi ko alam kung yuyukod ba ako o hindi at hindi ko rin alam kung bakit nangingid ang magkabila kung mga tuhod.

“ Remove your hood. I want to see your face. ” napalunok ako bigla sa sinabi nya. Akmang tatanggalin kuna ang aking hood ng may maisip ako. Alam ko na siya iyon dahil nararamdaman ko ang kakaibang connection na meron kami pero gusto ko parin makasiguro.

“ P-paano ako makakasiguro na ikaw nga ay isa sa kanila? Gusto ko ng p-patunay! ” i manage to speak. Nangilabot ako ng ngumiti nanaman sya ng kakaiba. What's with her presence. Halos mapasigaw ako ng bigla syang mawala't sumulpot sa aking harapan na may napakalapit sa aking mukha and there, i saw how her eyes turn into purple with the hint of pink. Napaupo na lang ako dahil sa panginginig. Ni-hindi ko nga namalayang nawala na pala ang hood na tumatakip sa aking mukha.

Bakit ako natatakot? I am one of the Supreme Student. I already master my ability but in just a blink of eyes ay natakot ako para bang ang ilang taon kung pag-aaral ay nawala sa aking isipan at napalitan ng kakaibang takot. Takot na sa buong buhay ko ay ngayon ko lang naramdaman. Muli akung napatingin sa harap ko kung saan sya nakatayo. Mas lalo akung nagulat ng inilahad nya ang kamay sa aking harapan. Nagdadalawang isip man ay tinanggap ko iyon sa kabila ng panginginig ng aking kamay. Mainit at napakalambot ng kanyang palad parang nawala ang kaninang takot na sumukod sa aking pagkatao ng mahawakan ko sya.

“ I didn't mean to scare you. ” napatango na lang ako ng binitawan kuna ang kamay nya at tuluyang makatayo.

Now i remember.

“ Only those Clan can make us scared because they are bond to be our master. We are one of they allied through the blood and tears our Ancestor vowed an Eternal loyalty. ”

Agad akung tumingin sa kanya at ngumiti. Iniluhod ko ang isa kung tuhod habang ang isa ay nakabend and bow at her as a sign of respect.

“ Welcome home your Highness, I am Madrisha Kim Carnard, daughter of Milesha Carnard and Kenth Carnard. My loyalty and life is the only thing that i can serve to you. Please Accept me as one of your protector. ”

Narinig ko ang biglang pagtanggal ng espada mula sa lalagyan nito at  naramdaman ang paglapat nito sa kanang balikat ko at lumipat iyon sa aking kaliwang balikat. Ang basbas ng espada.

“ Malugod kung tinatanggap ang iyong alok. Ngayon ay tumayo ka at salubungin ang aking mga mata. ” walang pag-aalilangan ko iyon sinunod at napako ng makita ang kanyang mukha. She remove her mask and her eyes turned into blue--no, it turned into gray.

Para akung sinuntok sa mukha at biglang umiikot ang paningin ko.