"Sen, bu kızın yaşadıklarının yüzde birini yaşasaydın; Çoktan intihar etmiştin. Ve ben, bu kıza daha kötü şeyler yaşatmana izin vermeyeceğim." Dedi tükürürcesine önündeki çocuğa.
***
İlk Yayınlama Tarihi: 24.08.2019
***
GERÇEK BİR OLAYDAN ESİNLENİLM...
"Ya ben senden kurtulamayacak mıyım?!" diye bağırdı İzem.
Barlas gülümsedi ve onun arkasından gitmeye devam etti.
İzlem, aniden o anı hatırladı ve durdu Derin derin nefes alarak etrafına bakındı. O gün gibi etrafta iki kişi vardı.
İzlem, ayaklarının tutmadığını hissetti ve kendini yere bıraktı.
Barlas, İzlem'in birkaç adım arkasından onu takip ediyordu. Onun yere düştüğünü gördüğü gibi onu tutacaktı ama ona dokunmaması gerekiyordu.
İzlem kendini yere bıraktı ve derin derin nefes almaya başladı.
"İzlem, iyi misin?!" dedi Barlas.
"Yanlız değilim. Yanlız değilim. Yanlız değilim." diye yüksek sesle tekrarlamaya başladı İzlem bu iki kelimeyi.
"İzlem, ne oldu?" dedi Barlas eğilerek. İzlem kulaklarını kapattı. Kulaklarını kapattı ve başını kendine çektiği dizlerine yaslayarak ağlamaya başladı.
Barlas ne yapacağını bilemez bir şekilde etrafına bakındı.
O sırada İzlem'in yere düşen telefonunu fark etti. Telefonu eline aldı ve şifresi olmayan telefonu açtı.
Rehbere girdiğinde sık görüşülenler kısmındaki isme tıkladı. Telefonu, İzlem'in en yakın arkadaşı olan Melis açmıştı.
"Efendim İzlem?" dedi Melis.
"Melis, ben Barlas. İzlem'in evinin yakınlarında bir yerlerdeyiz galiba, bilmiyorum. İzlem aniden kendini yere bıraktı ve ağlamaya başladı. Ne yapacağım?"
"Bana etrafını tarif et." dedi Melis soğuk bir ses ile.
"Ahmet Bakkal var. Beyaz bir bina var-"
"Hemen geliyorum." dediği duyuldu Melis'in ve telefon kapandı. Melis'in babası hastalanmıştı ve annesi işyerinde olduğu için Melis erken çıkmıştı okuldan.
Barlas tekrar İzlem'e baktı. Omuzları sarsılarak ağlıyordu.
"İzlem, sakin ol." dedi Barlas İzlem'in yanına oturarak. Birkaç saniye sonra Melis geldi.
"İzlem, korkma ben geldim. Sakin ol. Bak burada bir sürü insan var. Yanlız değilsin. Tamam mı? Yanlız değilsin." dedi Melis ve elindeki su şişesini İzlem'e verdi.
İzlem soğuk suyu hızlıca bitirdi ve birkaç saniye daha yerde oturdu.
Ayağa kalktığında Melis onun sırt çantasını aldı.
"Barlas; senin burada ne aradığını sormak istesemde," Sarı saçlarını arkasına attı ve konuşmaya devam etti."Bunu şimdi sormayacağım. Nasılsa İzlem bana anlatır." dedi Melis ve yeşil gözlerini kısarak Barlas'ı süzdü.
"Hadi gidelim Melis." dedi İzlem ve geldikleri yolun tersini yürümeye başladılar.
***
İzlem, dakikalardır çalan telefonuna baktı bir kez daha.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
