"Sen, bu kızın yaşadıklarının yüzde birini yaşasaydın; Çoktan intihar etmiştin. Ve ben, bu kıza daha kötü şeyler yaşatmana izin vermeyeceğim." Dedi tükürürcesine önündeki çocuğa.
***
İlk Yayınlama Tarihi: 24.08.2019
***
GERÇEK BİR OLAYDAN ESİNLENİLM...
Mutsuzluk için dediğini, O gün nereye koymuştun ki? Şimdi anlat bana bilmeden; Geceyi, görmediğimiz geceyi.
Melih Cevdet Anday - Kayıp
***
Melis, okula gitmeden önce saçlarını ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Saçından bir tutam aldı ve aynada kendine baktı. Başka bir şey yapmak istediği için düşünmeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarını tepeden bir at kuyruğu yaptıktan sonra çantasını aldı ve evinden çıktı.
Onu bekleyen İzlem'i görünce koşarak ona sarıldı Melis.
"Fikrini değiştirmişsin."
"Evet. Okulda kafam dağılır diye düşündüm."
İzlem ile güldüler ve beraber okula doğru ilerlemeye başladılar.
***
"Elmas!" Diye gürledi Barlas.
"Ne var ya?! Benim hiç sevgilim olamaz mı? Sen okuldaki bütün kızlar ile-" Barlas bağıran kardeşinin ağzını kapattı.
"Biraz daha bağırsaydın Elmas. Sesin Adana'ya gitmedi."
Elmas abisini taklit etti.
"Ben anlamam arkadaş, gidip adam gibi ayrılacaksın." Dedi Barlas. Okula gelmişlerdi.
"Kimden?" Dediği duyuldu Barış'ın. Elmas, gözlerini devirdi ve onlardan ayrıldı.
"Sevgilisinden." Dedi Barlas. "Sabah gelmiş yanıma sarılıyor, öpüyor. Dedim bu kızda bir haller var. Evden çıktık okula gelirken sokuldu iyice yanıma 'Abi benim sevgilim var.' Diyor. Hayır kızamıyorum da öyle yapınca." Diye eklediği zaman Barlas, Barış onun bu haline güldü.
"Hadi girelim." Dedi Barış ve ilerlemeye başladı. O esnada birisi Barış'a çarptı.
"Affedersin." Dedi çocuk.
"Önemli değil." Dedi ve çocuğu süzdü Barış. Siyah saçları ve mavi gözleri ile gayet yakışıklı bir çocuktu.
Barış ve Barlas, yürümeye devam ettikleri sırada İzlem ile Melis'i gördüler.
