Absolute boyfriend [Complete]Zawgyi

အပိုင္း ၂

က်န္ခ်န္း တစ္ေယာက္ ဘာမွျပန္မေျဖဘဲ လက္ပတ္နာရီေလးကိုၾကည့္ရင္း ၿပံဳးေနေသာ ေရွာင္က်န္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ လက္ယမ္းျပကာ"ေဟ့ေကာင္..သြားႀကိဳမွာလားလို႔..ေလယာဥ္ခ်ိန္က ၄နာရီ ဆိုေတာ့ အစည္းအေဝးအၿပီးတန္းသြားမွမီွမွာ...။"

"ေဟ...ေအး..ငါသြားေတာ့ႀကိဳခ်င္တယ္ က်န္ခ်န္း..ဒါေပမယ့္..."

"ဒါေပမဲ့...ဘာျဖစ္လဲ"

"ငါ...ငါ သူ႔ကိုျပန္ေတြ႔ဖို႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူး က်န္ခ်န္း။"

"အင္း..ငါ့အထင္ မင္းသူ႔ကို သြားႀကိဳသင့္တယ္ထင္တယ္။သူလည္း မင္းလာႀကိဳတာကို ေမ်ွာ္လင့္ေနမယ္လို့ငါ ထင္တယ္ ေရွာင္က်န္း။"

"ငါ..သူ႔ကိုေတြ႕ဖို႔ စိတ္အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး က်န္ခ်န္း။"

"ေအး..ေအး..အာ့ဆိုလဲ မင္းသေဘာေလ။ဒါဆို ငါသြားၿပီေနာ္။"

"ေအာ္..ေအး...ေအး.."

====
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္...

"ဟူး...ဒီေန႔ သင္တဲ့စာေတြကလည္း ခက္လိုက္တာကြာ။"ထံုးစံအတိုင္း သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ က်င္းလင္၏ အသံ။

ထိုိ အခါ ဂ်ီယန္က"ေဟ့ေကာင္က်င္းလင္...မင္းမခက္တဲ့စာဆိုတာ ရိွေသးလို႔လားကြ။"

"မင္း..."

"မဟုတ္လို႔လား။"

"ကဲကဲ..ရန္မျဖစ္ၾကပါနဲ႔ကြာ။"

"😏.."

"😒..."

ထိုအခါမွ တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး စကားရန္ပြဲရပ္သြားေသာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ Tom and jerry သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္။

ထို႔ေနာက္ က်င္းလင္က "ဒါနဲ့ ေဟ့ေကာင္ ရိေပၚ မင္းဒီေန႔ ၿငိမ္လွခ်ည္လား။ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား။"

"ေအးဟုတ္တယ္...က်င္းလင္ေျပာတာမွန္တယ္။မင္းဒီေန႔ တယ္တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။စာသင္ခ်ိန္ တစ္ေလ်ွာက္လံုးလည္း စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ မကပ္သလိုဘဲ။"ဟု ဂ်ီယန္က ဝင္အေျပာ..

"ေအးေအး.ဟုတ္တယ္...ဂ်ီယန္ေျပာသလိုပဲ ရိေပၚ မင္းဒီေန႔ ထူးဆန္းေနတယ္။"

အမ္...ခုနက ရန္ျဖစ္ေနတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လူစားမ်ား အထိုးခံလိုက္ရလား မသိ။တစ္ေယာက္စကား တစ္ေယာက္ ေထာက္ခံေနလိုက္ၾကတာမ်ား။ကြၽန္ေတာ္ မေျပာဘူးလား သူတို႔တည့္ၿပီဆိုလဲ ႏွစ္ေယာက္မရွိပါဘူးလို႔။