Ogün içinde Hasan beni eve bıraktı. Eve gittim. Anneme hicbirşey söyleyemedim yine. Kimseye anlatamadım. İçime atıyordum herseyi.
Annem- Senmi geldin? Neredeydin bu saate kadar? Saat 1 oldu? Nedir benim senden çektiğim?
Ben- Geldim işte anne sorun yok ben yatıyorum iyi geceler.
Gülümsüyordum fakat. Hiçbişey olmamış gibi. Gülmek zorundaydım. Anneminde babamında yaşı 50 lerde. Son çocuktum çünkü. 2 doktor bir öğretmen ablam vardı. Benim bu yaşta yaşadıklarımı onlar kaldıramazdı.
Hasana bitti mesajı bile yazacak durumda bile değildim artık. Beni eve bırakmadan, yüzüme gülümsüyordu hicbirşey olmamış gibi. İyi geceler aşkım deyip beni eve bıraktı. Korkutucuydu.
Kesinlikle bu çocukla birdaha konuşmayacaktım. Ama beni tehdit edeceğini , az çok tahmin ediyordum ayrılmamak için benden. Eve gelince bana hic mesaj atmadı , bende ona atmadım tabiki benim kafamda direk ayrılmak vardı. Onunla tartışmaya bile girmeyecektim. Kolay olacakmıydı bu acaba? Beni neler bekliyordu? Ailem herşeyi öğrenecek miydi? Buna izin veremezdim. Ertesi gün oldu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bakire Genç kızın günlüğü
RomanceÇok sevdigini sanmıştım. Öyle olmadı işte. Beni hiç bırakmayacağını söylemişti. Biz hic ayrılmayacağız demişti. Ne kadar safım her dediğine inandım bende. Şimdi ise yüzünü görmediğim hergün için dua ediyorum.
