○●καταρχιν θα μιλησω ως συγγραφεας...
Υπαρχουν συμβολα για να ξερουμε ποτε υπαρχει διαλογος στο εργο ,ποτε τελειωνει ,ποτε μιλαω σαν συγγραφεας και λοιπα...
•Για αρχη ο διαλογος θα ειναι καπως ετσι πχ:
----
Ε(γω)-ξδσιωδοχβσπζβεοβσ
Γ-ξδξχιεβζ
----
Ναι αυτο ηταν παραδειγμα...τα αρχικα απο τα ονοματα θα δηλωνουν τον ομιλητη καθε φορα και αν υπαρχουν εισαγωγικα θα ειναι μεσα ή σκεψεις ή κινησεις)
•Όταν πρέπει να λέτε το όνομα σας ή σας φωνάζουν θα βάζω το y/n που σημαίνει Your/Name...με αυτόν τον τρόπο μπαίνετε ακόμα περισσότερο στον ρόλο του πρωταγωνιστή...
•επειτα αν μιλαω ως αφηγητης οπως τρ
Τα γραματα θα ειναι αναμεασα σε αυτα○●...●○οπως εβαλα και στην αρχη...
για οτιδηποτε αλλο θα ενημερωσω...αυτα απο εμενα!καλο διαβασμααα...μπαιιι!!😁●○
Continue...
Οι σκεψεις κατεκλιζαν το μυαλο μου...σαν να ημουν ενα καστρο περιτριγυρισμενο απο εχθρους και χωρις πολεμιστες με το μερος μ...σιγουρα θα λυγιζα...αλλα ευτυχως θυμιθηκα τον μονο γενναιο "πολεμιστη" που ειναι παντα διπλα μου σε κατι τετοιες αγχωτικες στιγμες...και δεν ειναι αλλος απο την μουσικη μου...που εχει για "ασπιδα" και "σπαθι" τα ακουστικα μου...αμεσως τα εβγαλα απο την τσεπη του παντελονιου μου και τα εδωσα στον ιπποτη...τα εβαλα στα αυτια μου και πλεον το καστρο μπορουσε να σταθει για ακομα λγ ορθιο...οι εχθροι (δλδ το αγχος)αρχισαν να υποχωρούν...Όχι όμως για πολύ ακόμα...(να προσθέσω πως στο σχολείο πήγα μόνη μου μιας και η μαμά μ δούλευε και ο αδελφός μου πάει στην 2α Γυμνασίου...οι γονείς μας είναι χωρισμένοι αλλά αυτο θα το πούμε μια άλλη φορά)...το σχολείο άρχισε να ξεπροβάλλει πίσω από κάτι πολυκατοικίες...αμέσως έκλεισα την μουσική έβαλα τα ακουστικά στην τσέπη και πέταξα τσαπατσουλικα το κινητό μου μέσα στην τσάντα αφού πρώτα σιγουρευτικα πως είχε απενεργοποιηθεί...έσκυψα το κεφάλι και κοιτούσα τα πόδια μου...ίσα ίσα έβλεπα μπροστά μην τυχών και πέσω πάνω σε κάτι ή κάποιον...Μόλις έφτασα στην είσοδο έψαχνα γύρω γύρω δκ ακριβώς τι μιας και σίγουρα δεν ήξερα κάποιον...μάλλον έψαχνα ένα φιλικό πρόσωπο στο οποίο μπορούσα να απευθυνθώ ώστε να με καθοδηγήσει στην τάξη μου και στα κατατοπια του σχολείου... Δεν βρήκα κάποιον έτσι προχώρησα προς το προαύλιο το οποίο δεν μου κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον... κάθισα σε ένα σκαλοπάτι δίπλα σε μια πόρτα μετά από λγ ένα κορίτσι βγήκε από την πόρτα και κάθισε δίπλα μου...Δεν έδωσα σημασία και στην αρχή ούτε και αυτή όμως σε λίγο είπε
----
Κ(οριτσι)- γεια σου!
Ε(συ)-γεια.
Κ-με λένε Τάνια...εσενα;;
Ε-χάρηκα με λένε y/n
VOCÊ ESTÁ LENDO
This Sh*t Called Love
FantasiaΈρωτας. Αν σε χτυπήσει σε τελειωνει. Είναι μια αθεραπευτη ασθένεια που ακόμα η ιατρική δεν έχει βρει κάποιο φαρμακο. Και με χτυπάει. Και χάνω τον εαυτο μου. Και η μουσική ηταν είναι και θα είναι το μονο χάπι που γλυκαίνει αυτον τον πονο. Γιατί είναι...
