Günler geçiyordu. Kim Jennie her gece ölen sevgilisinin yanına gidiyor ve onu bırakmıyordu.
Bir kaç gün içinde ölmeyi daha da düşünür olmuştu. Her gün, yavaş yavaş öldüğünü hissediyordu. Genç kız, her geçen gün daha da yoruluyordu.
Her gece yaptığı şeyleri tekrarladı. Toprağı suladı ve mezar taşına oturdu, ancak bugün bir süre konuşmadan sadece oturdu. Söyleyecek çok şeyi olmasına rağmen duygularını anlamlandıramıyordu. Kim Jennie, bir kere daha hayatındaki en değerli kişiyi kaybedeceğini düşünmemişti. Küçükken yaşadıkları ve tüm yaşadıklarını unutturan genç adamı düşündükçe daha da canı yanıyordu...
'Seni ilk gördüğüm gün kollarında çizikler vardı. O an bana benzediğini düşünmüştüm. Gözlerini baktığımda ise acıyı görmüştüm. Sonra fark ettim ki gerçekten benziyorduk. Tek fark ise asla senin kadar iyi olamayacağım.
Senden başka hiç kimsem yoktu ve şuan tamamen yalnızım. Öldüğümde arkamdan ağlayacak biri yok sen gittin ve küçük kızın tamamen yalnız kaldı Taehyung.'
Buruk bir gülümseme kondurdu yüzüne. Eski günleri tekrar tekrar anımsadı, onunla gerçekten mutluydu.
Hayat, tekrar kalbinden vurdu onu...Bir gece daha bitti.
Ve ardından bir gece daha.
Hepsinde yalnızdı.
Her gece, acı doluydu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cemetery | Taennie
Fanfiction_____________________________ Sonbahar gözyaşını temsil ederdi sevgilim. Sen, benim gözyaşım oldun... _____________________________ ithaf: @rayenrose kapak: @_mengie_