Chiyo's POV
It has been 2 weeks since that day in Isle Blue.
I'm still here in Mada. I still need to investigate about what happened here for the past 12 years.
I was 10 years old back then. Grade 4. I have circle of friends; Jean, Dave, Allan and Joy.
Life was normal back then, we would go to the river every weekends. Umakyat ng mga puno. At kung anu-ano pang ginagawa ng mga bata.
I already knew that I have powers but I can't control them well. Kaya tanging ang pamilya ko lang ang may alam.
Akala namin noon, haka-haka lang ang mga Mingra. Na pantakot lang sa mga bata. Until ang secretary ng Mayor namin, nakitang nagpalit anyo. Una, ayaw nila maniwala. Hanggang sa mawala ang pamilya nito.
Yun pala, Mingra na ang nagmamay-ari ng katawan at kinain na ang buong pamilya nito. Napatay ito ng mga taong bayan. Pero hindi namin alam kung ilan pa ang mga lupon ng mga Mingra. Ayaw palabasin ni Mayor ang storya na ito dahil kapag nangyari yun, matatakot na ang mga tao at mawawalan na ng buhay ang Mada.
One saturday, napakainit ko. Hindi masama ang pakiramdam ko, mainit lang kasi hindi ko pa ma-control ang apoy ko.
Pinuntahan ako ng mga kaibigan ko sa bahay, pero dahil nga ang init ko, hindi ako sumama. Pupunta daw sila ng gubat at gagawa ng treehouse namin.
Kinaumagahan, ok na ako. Pinuntahan ko si Dave sa bahay nila.
"Dave, natapos niyo ba yung treehouse?" Tanong ko nang buksan nya ang pinto.
"Oo." Tipid niyang sagot.
Odd.
"Puntahan natin." Yaya ko sa kanya. "Sama natin yung iba."
"Pupunta din sila dun." Sagot niya at lumabas na.
"Hindi ka ba magpapaalam sa Mama mo?"
"Wala siya."
Nagkibit balikat nalang ako at sumunod sa kanya.
"Nandito na pala sila." Sabi ko nang makita sina Jean, Allan at Joy. "Kanina pa kayo?"
Nagkatinginan lang sila.
"Tingnan mo, Chiyo." Sabi ni Jean at pinakita niya ang palad niya.
"Ano nangyari dyan?" Tanong ko nang makita ang namuong dugo sa mga palad niya.
Hindi nila ako sinagot. Pinakita lang din nila ang palad nila. Pare-parehong may mga namuong dugo.
"Gusto mo ikaw din?" Sabi ni Joy.
Napa-urong ako dahil papalapit sila sakin.
"Why are you acting strange?" Tanong ko habang lumalayo.
"Promise. Hindi to masakit." Sabi ni Allan at biglang may bumaba sa malaking puno kung saan ang treehouse.
Mingra.
Sa sobrang takot ko, nagteleport ako pauwi na umiiyak.
"Chiyo, what happened?!" Tanong ni Mommy at inakay ako.
"Anak, are you ok?" Dad asked me while handing me a glass of water.
"Th--they ate my friends!!" I exclaimed in fear then cried my heart out.
I told them what happened and what I saw. Pinatawag ni Dad ang mayor namin para maaksyonan.
Pero lahat ng mga Mingra na kumain sa mga kaibigan ko ay wala sa mga bahay nila. Wala na rin ang mga magulang nila. Maaring kinain na nila ang mga ito base sa mga dugong nakita sa mga bahay nila.
