yapraktan. ..
hastane kantininde oturuyorduk masada hep birlikte, gözlerim dolunca göz yaşlarım aktı, kader gözümde ki yaşı sildi..."
"kardeşim ağlama lütfen "dedi aglamamak için dudaklarını bastırdı...
"hiç bir şeyi yoktu, nasıl kalbini almak"?ağlamaya başladım..
"- yaprak lütfen seni ağlarken görmek içimi paramparça ediyor"diyen barışa döndüm, gözlerine bakarak ağladım..
"tutamıyorum özür dilerim..oğuz benim kardeşim.."kader bana sarıldı.
"kardeşim..oğuz iyileşicek, birlikte çıkıp eve gideceğiz..ama bende kendimi tutamıyorum"kaderde ağlayınca bende ağlamaya devam ettim...
....ali elinde kahveler ile masaya oturdu, gökhan sessiz sessiz oturuyordu, kalkıp yanına oturdum, kafamı omuzuna koydum gökhan gözlerini sıktı göz yaşları akınca sesli ağlamaya başladı hemen sarıldım. .bende ağladım. .. ali yukkunup barışa baktı, sinan başını eğip gözünü sildi...fark ettim ağlıyordu...kadere baktım, çok ağlıyordu,
"ali, kader ile ilgilenir misin"dedim zorlukla ağlarken...
..kafasını sallayıp kaderin yanına oturdu kader ağlıyordu, ali kaderi kendine çekip sarıldı. ..
"ölemez ki, ölmesin ali, ben eksik kalmak istemiyorum "dedi kader hıçkırarak ağlıyordu...
....masadan kalkıp yürümeye başlarken barış seslendi arkamdan. .
"oğuz'a bakacağım barış. yanlız "diyip kantinden çıktım...
....oğuz'un odasının camından baktım uyuyordu, ben ağlarken içerden doktor çıktı..yanına gittim...
"iyi mi kardeşim "?
"dediğim gibi, kalp bulmak lazım, hastanın kalbi baya rahatsız.."
gözümü sildim.."benim kalbimi alın. o yaşasın. benimkini alın "doktor kafasını sallayınca gözlerimi sildim....
...-oğuz'u ameliyathaneye almışlardı, çete kapıda bekliyordu, kader yerde oturup sırtını duvara yasladı,
"yaprak nerde"? dedi kader sessiz çıkan sesi ile..
..barış etrafı süzdü yaprak yoktu "bilmiyorum"diyip ileri ilerledi barış, "gidip bakayım "....
...bahçe....
yaprak bankda oturmuş, aglamiyor gülmüyor, sadece karşıya bakmış duruyordu...barış yanına oturdu...yaprak gözünün kenarı ile barışa baktı, sonra karşıya...
.."ne yapiyorsun burda yaprak? kardeşinin yanında olman gerek"...
"olamıyorum..kendimden çok utanıyorum.."
...barış anlamaz bakışlar attı, ve üzüldü. ..
"barış ben korkak biriyim dimi? kardeşimin ölmesini göze nasıl alabilirim! bunu nasıl yaparım!diye bağırdı yaprak,
"yaprak sakin ol. neler oldu anlatır mısın "?
"kardeşimin kalbe ihtiyacı vardı ya"yaprak ağlamaya başladı..
"evet"? dedi barış
"ben ona kalbimi veremedim. ölmek istemedim. çünkü sizi birakamadim sizin için canımı veririm diyordum ya, yaşayınca anlaşılıyor...ben size sevgiden başka bir şey veremiyorum. .."
...yaprak burnunu çekip koluna sildi ve ayağa kalkıp hastaneye ilerledi içeri girdi...
...barış yaprak'ın haline çok üzüldü gözleri doldu, ve ağlamaya başladı, burnunu ve gözlerini silip ayağa kalktı hastaneye girdi...
....2 saat olmuştu, ameliyat bitmemişti, yaprak oturuyordu.., sinan ve gökhan konuşuyordu. ..ali ise kapıyı izliyordu hep, oğuz için çok korkuyordu....içerden doktor çıkınca yaprak hemen koştu. ..
"iyi mi kardeşim? iyileşti mi"? diye sordu...
"kardeşiniz iyi ama...ona kalbini veren kız hayatını kaybetti üzgünüm."
"kim verdi kardeşime kalbini'diye bagirdi yaprak...
.arkadan barış gelmişti...
barış :noluyor kim kalbini vermiş oğuz'a?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
zorluk ile karşı karşıya.
Novela Juvenilküçüklükten beri tanışan,büyüyünce beraber yaşamaya başlayan 6 arkadaş, fakirdir ve çok zor günler geçirir, benzinlikte çalışan ali eve birşeyler getirmeye calirken gördüğü her motor ile fotoğraf çekinen barış parasızlıktan sıkılır, yaprak ise çözü...
