zorluk ile karşı karşıya.

yardım.

yapraktan.

sabah olmuştu, hazırlanıp aşağı indim, kahvaltı masasına baktım, herşey vardı, peki kardeşlerim, barış, onlar ne yiyor? üzülüp masaya oturdum,kaderde karşıma oturdu,ikimizde bir şey yemiyorduk çatali alıp yere fırlattım.

"ya onlar orda ne yiyor bilmiyoruz, biz burda"-yüzümü kapatıp sessizce ağlamaya başladım.

"ali aradı beni, iş bulmuş ama"-

yüzümü açıp mutfağa goz gezdirdim ve kalkıp dolabı açıp yiyecekleri çıkarmaya başladım,

"hepsini onlara vericem onlar yesinler,  "hepsini poşete koyup kapıya ilerledim ve evden çıktım,  arabaya binip sürdüm, kader evde kalmıştı, burnumu çekip yola diktim gözlerimi.

....gelmiştim, derin nefes alıp kapıya vurdum, sinan açtı

sinan"güzelim,

yaprak"sinan kuşum.

sinan beni kendine çekip sarıldı hemen bende sarıldım,  bana kızgın değildi evi terk ettiğim için, peki diğerleri ? sinan'dan ayrılınca diğerlerinde geldi, fakat barış yoktu.

oğuz "oo yaprak, hoş geldin gülüm.

ali"yaprak canım, gelsene.

gökhan "gelmez. barıştan korkuyor.

gözlerimi yere diktim, sonra gülümsedi'm

"bakın size yiyecek şeyler getirdim herşey var içinde "

o sıra içerden babane geldi, "kızım, gelsene " dedi.

"yok babane ben yiyecek şeyler getirdim"

gökhan "senin parana yemeğine ihtiyacımız yok. babane istediğimiz herşeyi alıyor, kirayı ödüyor, bize yardim ediyor tamam mı!  sen şimdi nerden geldiysen oraya! hadi hadi!

gözlerim doldu, "beni kovuyor sun, ama ben sizin kardeşiniz değil miyim"?

gökhan "artık değilsin. para seni değiştirdi tamam mı!  hemen terk ettin bizi gittin!  şimdi hiç bir şey olmamış gibi gelme

yaprak"hayır degismedim!  lütfen beni kovmayın ben sizi çok özlüyorum yeminle, barış nerde oda gelsin onu da göreyim.

gökhan güldü alayla bense göz yaslarimi sildim, gökhan beni itti

gökhan "defol yaprak!

gozlerimden yaşlar akmaya devam ediyordu, kalbim aciyordu,  bir şey diyemedim onlara bakıyordum,  sonra arkamı döndüm, barışı gördüm, birden sevindim tam sarılacakken geri çekildi. çetenin yanına gitti gözlerimi onlara diktim.

barış "niye gelmiş,

barış yandan yandan bana bakıyordu, oda beni özledi biliyorum ben.

gökhan "bize yemek getirmiş kanka.

gözlerimi kaçırdım arkama dönüp gidecekken "dur"dedi barış, arkamı döndüm, artık hiç halime yoktu gözlerim kararıyordu,  ayaklarım titremeye başladı, barış yerdeki poşetleri alıp yanıma geldi suratıma fırlattı, işte tam o an, hiç kimseyi düşünmedim,  gözlerim iyice kararmaya başladı, yavaşça arka mi dönüp yürümeye başladım,  ayaklarım zor gidiyordu, başımı tuttum, ve artık dayanamadım yere düştüm,