RICK GRIMES//WALKING AFTER THE DEAD (NL) (Finished)

Deel 19

Ik probeerde mezelf los te maken maar het touw zat om mijn voet gewikkeld. Er kwam een walker op mij af, misschien wel 2. Mijn kapmes had ik laten vallen en het lag voor mij. Ik probeerde het te pakken maar ik kon er niet bij. 2 schoenen liepen vanuit het huisje naar mij toe en doodde de 2 walkers. Ik keek omhoog maar het werd zwart voor mijn ogen.

Ik werd wakker in het huisje. "Ze is wakker" hoorde ik, het was een bekende stem. "Jade! Wat is er gebeurd?" Vraagt iemand. Ik probeer omhoog te komen om te kijken wie het was. "C-Carl?!" Vraagt ik. "Ja Jade ik ben het Carl. Wat is er gebeurd?" Vraagt hij. "Mijn hoofd" zeg ik zachtjes. Ik keek naar mijn benen toe waar Michonne zat. "Je hebt een diepe wond in je been en in je buik Jade, je hebt 2 blauwe ogen, een gekneusde neus, en je handen liggen open. Wat is er gebeurd?" Vraagt ze. Ik kijk naar de wonden, "ik.. ik ben gevallen op mijn mes en hij sneed eerst langs mijn been en daarna door mijn buik. Ik liep tegen een boom aan en de dag ervoor sloeg ik mijn handen open" lieg ik. Ik kan niets vertellen dat maar te maken heeft met Negan. Als die 2 mannen niet liegen kan Negan nooit aardig zijn. Michonne kijkt me ongeloofwaardig aan. Iemand komt de deur binnen lopen, "jade!". Ik kijk om, het was Daryl. Ik wist niet dat hij om mij zou geven. Hij gaf mij een knuffel. "Aii, hun Daryl. Mijn wond" zeg ik. Daryl laat los. "Sorry, we dachten eigenlijk dat je of dood of echt vertrokken was. Maar Jade, iemand wilt ze zien" zegt Daryl. Hij hielp mij omhoog. "Ze mag nog niet lopen, ze moet verder herstellen" zegt Michonne. "Het lukt wel" zeg ik tegen Michonne en ik glimlach. Daryl pakt krukken voor mij en ik probeer ermee te lopen. We lopen uit het kamertje naar de zaal. Het was een soort kerk ofzo. Er stond iemand met een baby, het was Judith. Diegene draaide zich om. We keken elkaar aan, "Jade!" Zegt Rick. Hij geeft de baby aan Carol en hij loopt naar mij toe. Daryl was al weer vertrokken zonder dat ik het had gezien. Ik glimlachte naar hem, ik was aan de ene kant blij om hem te zien maar ook bang. Wat als Negan komt. "Jade! Ik ben blij dat je terug bent" zegt Rick en hij heeft mij een voorzichtige knuffel. Hij keek mij aan en gaf een kus op mijn wang. Carl kwam ook aanlopen en hij begon mee te knuffelen. "We hebben nieuwe kleren in de kast liggen" zegt Rick. Ik kijk hem aan, "ik zal me wel omkleden". Ik geef hem nog een zoen op zijn wang voordat ik naar de kast loop.

Ik de kast liggen de kleren, het was een zwarte broek met gaten, een zwarte tanktop en zwarte schoenen. Ik trok mijn oude kleren uit en de nieuwe aan. Het stond goed en mooi. Er viel licht vanuit buiten op mijn blauwe ogen. Ik deed mijn lange bruine haren in een staart en ik keek in de spiegel die er stond. Ik zuchtte, allebei mijn ogen waren blauw geslagen, mijn neus was gekneusd dus er zat een soort van verbande op, krassen in mijn gezicht, mijn armen die blauw waren. Ik stond voor paal. Dit is allemaal mijn schuld dat dit gebeurd is. Ik pakte mijn krukken en liep uit de kast. Carl zat op een bankje met Judith. Sasha komt op mij aflopen. "Hier heb je een pistool en een mes, je hebt het nodig om te bewaken. Wij gaan straks met de groep weg" zegt Sasha. Ik glimlach, "dankje". Sasha kijkt naar mij, "wat is er eigenlijk gebeurd? Je ziet er slecht uit" vraagt Sasha. Ik zucht, "er was niets" zeg ik en ik zucht. Sasha loopt weg. Ik draai me om en ga naast Carl zitten. "Ik ben blij voor jullie dat Judith terug is, ik dacht eigenlijk ook dat zij er niet meer zou zijn." Zeg ik tegen Carl. Hij kijkt mij aan, "ik ben ook blij dat jij er bent, ik heb je gemist en mijn vader heeft dat ook. Wil je haar even vast houden?" Vraagt Carl. Ik knik en Carl geeft haar over aan mij. Ik kijk haar aan, ze is zo onschuldig en gevoelig voor deze wereld. " hoe was je moeder eigenlijk? Was ze aardig?" Vraag ik aan Carl. Hij zucht, "ja, ze was aardig ja. Ze vocht voor alles, zelf met de baby in haar buik. Toen ze beviel in de gevangenis moest ze een keizersnee. Maggie heeft haar buik open gesneden, we wisten dat ze het niet zou overleven dus toen we de baby hadden..... moest ik haar vermoorden voordat ze veranderde." Zegt Carl. Ik slikte, Rick en de rest hadden wel verteld dat ze overleed maar niet dat Carl haar had vermoord. Al die druk op Carl die hij niet verdient. "S-sorry Carl ik wist niet". Hij kijk mij aan, "het geeft niet, het is gebeurd. Nu hebben we wel Judith"zegt hij. "We gaan nu Jade, we zien jullie straks" zegt Tyreese. Ik kijk op en pak mijn kruk. "Ik kan wel mee, het is niet zo erg". Ik sta op en probeer tegelijkertijd Judith vast te houden. "Je kunt niet mee Jade! Het is te gevaarlijk, ze zijn maar voor even weg" zegt Daryl die zijn kruisboog over zijn schouder gooit. Carl pakt Judith af. Ik loopt naar de andere kamer en pak wat verband, ik ga zitten op het ligbedje en verband mijn been en buik af. Mijn oude kleding lig nog in de andere kamer dus ik pak het, snijd een mouw er vanaf en bind het om mijn hoofd. Ik was altijd al een buitenbeentje, degene die alles in haar eentje doet. Sinds Negan vertrouw ik niemand meer, hij niet, zijn mensen niet, andere mensen in andere groepen niet. Ik vertrouw mijzelf eigenlijk al niet meer. Ik ben niet veilig voor de groep. Ik liep naar de zaal toe en pakte mijn geweer en mes. "Ik ga mee Daryl en je hebt niets te vertellen!" Brom ik. Hij loopt naar mij toe, "als jij dood gaat is het niet mijn schuld!" Bromt hij terug. Hij loopt weer weg. "Okay dus, Gabriel, Sasha, Bob, Michonne en ik gaan even naar buiten. De rest blijft hier!" Zegt Rick. Ik kijk hem aan, "ik kan mee!". Rick loopt naar mij toe, "nee Jade, jij blijft hier met Tyreese, Carl, Carol, Judith en Daryl. Je gaat niet mee, het is te gevaarlijk!" Zegt Rick. De groep loopt al naar buiten en ik ga zitten. "Je moet rusten Jade, hoe sneller je geneest hoe sneller je mee kan" zegt Carol die naast mij gaat zitten. "Het komt allemaal goed".