My Ideal Boyfriend Comes To Reality

Chapter 1: Ideal Boyfriend

A/N:Sorry for the veerry late update! Akala ko kasi wala nang may balak mag-basa neto 🤣🤣🤣 Anyway Enjoy reading!

Ivy's POV

I always think about my ideal type for a boyfriend. But sadly he's just too perfect in my imagination to even exist. But if I finally meet the one...... then he's the one. Even if he's not my type, still I'd accept every flaw he has.

The one who'd make me happy with his small yet sweet gestures. The one who'd always take care of me through thick and thin. And the one who would do anything just to turn my frown upside-down.

Haaay! Kelan kaya balak dumating ni prince charming ko? Minsan nga iniisip ko na ganun na lang pala ka-grabe ang traffic sa EDSA at magdidisi-syete na lang ako ,wala pa rin sya.

"Ayy ang gwapo talaga! Wag kang ganyan at baka ma-rape kita"

Sabi ko habang tinititigan ang picture ng favorite kong kpop boy group na EXO. Ang hot kasi nila lalo na sa pose ni Suho na kahit may putik-putik sa mukha eh kay gwapo pa rin! Naku mag-kakasala ako neto kay Baekhyun eh!

Tsk. Tsk. Tsk. I mentally slap my face. Ano nanaman ba tong kalokohan ko? Palibhasa'y namomroblema ako sa tambak na school projects at ang EXO ang napag-diskitahan ko.

Nagheadset ako at nag-patugtog ng mga Kpop songs habang gumagawa ng mga naiwanag project na dumaan na lang ata ang isang taon pero hindi ko alam kong matatapos ko pa.

Nakakainis kasi! Ang sabi sakin ng mga tita ko eh bawal na daw ang magpa-assignment. Eh ano tong kahayupan ng mga teacher ko?! Aba't ang dami ko na ngang dapat asikasuhan sa choir ko at dumagdag pa sila!

Naku.....naku talaga kapag ako naging presidente ng Pilipinas ipapa-giba ko lahat ng mga eskwelahan! Nang mawala na ang stress sa mga susunod na henerasyon! Aba't ni hindi nga ako nakaranas ng mag-kaboyfriend sa sobrang busy ko noh! At ang gobyerno ang may kasalanan non.

De joke lang. Ang BI ko naman at kung ano-ano tong pinagsasabi ko. Masisira ang buhay ng mga magbabasa ng storya ko at hindi ko papayagan yon!

Sa totoo lang sa school natin nararanasan ang maraming bagay na hindi natin inaasahan. Kagaya na ang mahumaling kay crush diba? Yung magkaron ng mga friends o BFF kahit yung iba eh plinaplastic ka lang.

Hayaan mo na lang sila at plastic ka rin naman.

Ok back to reality. Tinabi ko muna ang mga naiwang project ko dahil nahihilo na ko kakaisip kung gagawin ko pa ba ang mga yun o ihahambalos na lang sa pagmumukha ng mga hinayupak kong teacher.

Nasestress ang beauty ko!

Bumaba ako para kumuha ng makakain dahil nagugutom na ko sa kakagawa ng mga project. Pagdating sa baba eh chineck ko muna kung nandito ang napaka-bait kong kapatid bago dumeretso sa kusina."Yes! The coast is clear..."

Lumapit ako sa ref para kuhanin ang napakasarap kong ice cream na nung isang araw ko pa itinabi para may makain ako sa panahon ng tagutom. Ngunit,subalit, sa kinasamaang palad...nang buksan ko ang freezer ay nawawala ang pinakamamahal kong ice cream.....

"Potek! Nasan ang ice cream kooo!?

"HUY! Anong nangyari sayo?" Rinig kong tanong ng magaling kong kapatid.
I faced him and with that my blood started to boil from 37-90°. This bastard is the flippin' culprit! Kitang-kita ko ang ebedensya sa labi nyang may bahid pa ng manggo chocolate ice cream ko!

"Kuya! Ba't mo kinain?!" May pagtatampong sabi ko

"Sorry, nagutom ako eh" kamot batok na sagot nya