HOLY ZOMBIES!

-Chapter 4-

Chapter 4

September 14, 20**
9:40 AM

"Kira gising, Kira."

"Not now Erica, puyat pa ako. Wag mo akong istorbuhin." Saad ko habang iwinawagay-way ko yung kamay ko sa ere pero nakarinig lang ako ng mahinang tawa.

"Erica anyare sa tawa mo bakit parang boses lalake na may halong angelic voice, hindi katulad noon na para kang isang namamatay na baboy kung makatawa." Antok na sabi ko kaya lalong siyang tumawa.

"Kira it's me Eradriel, I'm not Erica." E-ra-dri-el?

"Wag kang magulo. I'm not going to hurt you, j-just keep quite kung ayaw mong mamatay tayong dalawa."

"Shhh keep quite! Can’t you atleast thank me for saving you, from that zombie.”

"Eradriel Carson a police officer, nice to meet you Ms. Kira Ember."

Oh Shit! May Zombie outbreak nga pala ano?! Agad naman akong napatayo kaya muntikan na akong mahulog buti nalang at mabilis akong napahawak sa dashboard ng kama ko.

Tinignan ko naman si Eradriel na nakatingin saaken "Good morning." Bati niya kaya tumango lang ako. Yung manyak lang pala na pulis.

"Wag ka sanang magalit dahil pinake-elaman ko kanina yung mga gamit mo." Sabi niya na ikinakunot ng noo ko.

"Ginamit ko yung laptop mo kanina ng malaman kong available pa yung mga WiFi at ang mga network towers at sinubukan kong makontact yung police station, FBI, SWAT, Fire Department o kaya ang mga AFP baka sakaling matulungan nila tayo pero ni isa, walang sumagot o magreply man lang sa mga email or calls ko." Saad niya sabay kuha sa laptop ko sa ibabaw ng mesa.

Kung ginamit niya yung laptop ko, kung ganun---- Yung nilalaro ko!!

Mabilis naman akong lumapit sakanya sabay inagaw yung laptop ko at binuksan yung app...

H-hindi na-save?!.....

"Pasensya ka na ah, na-boring kasi ako kanina kaya nilaro ko yan kaya nakalimutan kong i-save. Ang hirap palang kalabanin yung boss." Naiilang na sabi niya habang ako, nga-nga!

Yung game ko!..

Ibabato ko na sana yung hawak kong laptop sakanya ng biglang may nagpop-up na video call sa screen ko kaya agad ko yun in-accept at laking tuwa ko naman kung sino yung tumawag.

"Waaahhh~! Erica buhay ka pa, buti naman at hindi ka na naging isang pulutan.!" Naiiyak na saad ko

"GG buti nga at hindi ka rin naging katulad nila! Baka ikaw pa ang gagamitin kong lampaso dahil ang panget ng itsura mo." Sabi niya sabay pinunasan ang sipon niya.

"Uhh~ Erica, wala ka bang balak na sabihin sakaniya, wala na tayong oras." Sabi ng isang lalaki sa likuran ni Erica na punong-puno ng bahid ng dugo ang puti niyang polo, mabilis naman niyang ihinarang yung mga malalaking cabinet sa pintuan at mabilis na hinila si Erica papalabas ng kwarto.

Wala akong masyadong makita dahil magulo yung pagkakakuha ng camera.

"Kira wala na tayong oras, kailangan mong pumunta sa labas ng lungsod at magkita tayo sa maliit na kubo malapit sa malaking lawa ng Aderracan, naiintindihan mo?"

"Oo, pupunta ako doon. Pero bakit para ka yatang nag-mamadali?" Tanong ko

"Nakakuha kasi kami ng report mula sa mga Militar ng AFP na bobombahin ang Aderracan City at lahat ng mga survivors na natira sa lungsod kailangan ng umalis within five days, kaya Kira maghanda-handa ka na at umalis ka na diyan sa condo mo!" Huling saad ni Erica at tuluyan ng namatay yung video call. Bobombahin?!