Yalnız olduğunu ne zaman anlarsın biliyor musun?
Yastığa yada peluş oyuncaklara sarılmadan uyuyamadığını farkettiğinde.
Yada gökyüzündeki yıldızları izleyip ne kadar güzel olduklarını farkettiğinde. Neden mi?
Çünkü insan eğer birini çok özlüyorsa, acısı yada anlatamadığı yaraları varsa, kokusuna yüzüne hasret kalmışsa kalbindeki kişinin işte o insan hep yalnızdır. Yastığından başka kimsesi yoktur onun, birşeylere sarılıp uyuma arzusu sarar bedenini, o insanın hayaliyle dalar uykuya. Yıldızları ise mutlu olan yada çevresinde bir sürü arkadaşı olan biri farketmez. Ne kadar güzel ve büyüleyici olduğunu, onların vakti yoktur bu tür şeylerle uğraşmaya arayanları, konuşturanları çoktur. Ama yalnız bir insan gökyüzüne sığınır yaşadığı acıları göz önüne getirip gökyüzüne bakma ihtiyacı duyar ve işte o an karanlıkla kaplı yaralı kalpleri aydınlanmaya başlar yavaş yavaş. Sebebi bilinmez ama yıldızları izlemenin verdiği huzuru bazen en yakınım dediğin kişi bile vermez sana. Yalnızlara sesleniyorum, kalbinize bastırdığınız o büyük çığlıkları haykırın artık. Gözlerinize sıydırdığınız o büyük umutları akıtın artık. Beyninize kazıttığınız o hayalleri silin artık. Silin ki bitsin bu yalnızlık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNLÜĞÜM ❤️
ChickLitRüzgarlı bir günde ölmek istiyorum. Bu çaresiz bedene haps olmuş ruhum yapamadığı, içinde yarım kalan ne varsa rüzgarın ruhumu savurup başka canlarda yeşermesini, başka bedenlerde can bulup dilediğim ne varsa yaşamak istiyorum.
