GÜNLÜĞÜM ❤️

Büyük Sınav

Neden bu kadar acı veriyor nefes almak. Geçmiş neden geçmişte kalmıyor. Unutmak istedikçe mutlu olmaya çalıştıkça daha da çok mutsuz oluyorum. Küçücük yaşta büyüttüler beni, yaşımdan büyük acılar yaşattılar bana, büyümek zorunda kaldım. Çocuk olmak nasıl bir şey anlatın bana, çünkü ben hiç çocuk olmadım. Babanız tarafından şımartılmak nasıl bir şey, yada parka istediginiz  zaman gitmek. Bunları tatmadım ben ne dilediğim gibi parka gittim, nede baba şefkati gördüm ve en acısıda ne biliyor musunuz? Ben keşke çocuk kalsaydım diyemiyorum. En iyi arkadaşım gözyaşlarım oldu hep çünkü bana onlar kadar yakın kimse olmadı, canım yandıgında tek tek akmaya başladılar gözlerimden yanagımı okşarcasına, kalbimin sızısını onlar hissettirdi bana çünkü gözler kalbin aynasıdır derler ve kalbim yandıkça gözlerim alev aldı. Şimdi söyleyin bana ne olur, ben acı çekmeden nasıl nefes alırım öğretin bana, peki sevilmek nasıl bir şey sevmek kadar güzel mi? Gökyüzü kadar uçsuz bucaksız, deniz kadar huzurlu ve derin, yıldızlar kadar sonsuz ve parlak mı? Sevildiğimi de hiç bir zaman hissetmedim. Umut diye bir şey yok bence insanların pes etmemeleri için uydurulan bir hikaye. Mutluluk nedir bilmem ama mutsuzluğun sözlükteki anlamı benim galiba, hayattan bir beklentim yok ama hayatın benden beklediği çok şey var gibi çünkü sınandığım sınavlar bitmek bilmiyor sanki bir labirentin ordasındayım ve ne tarafa dönsem birbirinden zor engeller çıkıyor karşıma içinden çıkabilecek miyim bilmiyorum gerçi bir çıkışıda varmı onuda bilmiyorum ya...!