ជួបភក្ត្រ័

46 0 0
                                    

ម៉ោងជិត៩ហើយពេជ្រឈីនៅមិនទាន់រៀបចាំខ្លួនហើយទៀត! ម៉េចក៏យឺតម្ល៉េះ? ។

"Someone call the doctor nal butjapgo malhaejwo

Sarangeun gyeolguk jungdok overdose...."

"អាឡូ!"

"នាងនៅឯណា? ម៉េចមិនឃើញ?"

"អូ...ខ្ញុំមិនទាន់រៀបចំខ្លួនហើយទេ! ចាំម៉ាភ្លែតសិនទៅ!"

"ស្អីគេនៀក! នេះខ្ញុំខំទុកពេលអោយដល់ទៅ២ម៉ោងហើយ នៅមិនទាន់ហើយទៀត? ហើយចុះម៉ាភ្លែតនាងនឹងប៉ុន្មានម៉ោងទៅ?"

"គឺខ្ញុំរវល់តែ...អឺ....រៀបចំផ្ទះ ចាំខ្ញុំ៥នាទីទៀតសិនទៅ ខ្ញុំចុះទៅហើយ"

"បើចឹងអោយលេឿនបន្តិចមក!"

"ដឹងហើយ" ទូតៗៗៗៗៗ

"មនុស្សស្អីនិយាយមិនមានក្បាលមានកន្ទុយ"

១៥នាទីក្រោយមក ពេជ្រឈីក៏ចុះមកដល់ក្រោមអាផាតមិន។ នាងស្លៀកខោខ្លីជាមួយនឹងអាវយឺតវាលក្លៀកធម្មតា ហើយពាក់ស្បែកជើងខ្លុបម៉ាក star។

"ហើយចុះអាគាត់នោះនៅឯណា ម៉េចក៏មិនឃើញ?"

នាងក៏យកទូរស័ព្ទតេទៅលូហាន

"អាឡូ! លោកនៅកន្លែងណា?"

"ខ្ញុំនៅមុខអាផាតមិននាងនឹង!"

"ឯណាម៉េចក៏ខ្ញុំមិនឃើញ? លោកជិះអីមក?"

"ខ្ញុំជិះឡានមក"

"ឡានឯណាទៅ? ខ្ញុំឃើញតែរទេះអេតចាយនឹង! លោកជិះរទេះមកទេហី?"

"-.-! នែនាងម៉ាមា៉ត់ណា ក៏អេតចាយៗ នាងដូចជាជ្រុលពេកហើយ!😡"

"យ៉ាងម៉េចខឹងហើយហ? ចុះលោកអ្នករើសអេតចាយមែនក៏អីបានជាខឹងដល់ថ្នាក់នេះ?"

"នាង...!"

"នាងស្អី? ឥលូវមកយកខ្ញុំរឺក៏អត់? "

"ចុះតើនាងនៅឯណា? ម៉េចមិនចុះមក?"

"ចុះខ្ញុំចុះហើយតើ! តែខ្ញុំមិនឃើញលោក!😡"

"ខ្ញុំនៅមុខអាផាតមិន ម្តុំGangnam ២ណា!"

"-.-* ហឺុម, ខ្ញុំមានប្រាប់ថាខ្ញុំនៅផ្លូវGangnam ២ដែរ? ខ្ញុំប្រាប់ថាខ្ញុំនៅផ្លូវGangnam, មិនមែនGangnam២ ស្អីទេ!"

"😐 ចឹង? អូ, ចឹងខ្ញុំអ្នកខុស អោយខ្ញុំសូមទោស! ខ្ញុំត្រលប់ទៅផ្លូវ ហ្គាងណាមវិញចឹង"

បន្ទាប់ពីដឹងថាខ្លួនឯងជាអ្នកច្រលំផ្លូវរួច លូហានក៏បត់ឡានទៅផ្លូវ ហ្គាងណាមវិញ។ ពេលទៅដល់ផ្លូវនោះគេបន្ថយល្បេឿនតិចៗដើម្បីរកមើលពេជ្រឈី។ គេក៏បានឃើញនាងឈរចាំគេនៅមុខអាផាតមិនមួយ លូហានក៏សីុភ្លេដើម្បីអោយសញ្ញាថាគេមកដល់ហើយ។

"😡😡😡😡😡"

"😳 ហេតុអីក៏អ្នកនាងធ្វើមុខចឹង? ឆាប់ឡើងឡានមក!"

"មិនទៅទេ!😡"

"អ្នកនាងថាម៉េច? មិនទៅ? ហេតុអី?"

"នៅមកសួរទៀត! គឺលោកអោយខ្ញុំឈរចាំលោកយូរនឹងណាស់!😡"

"ចុះអ្នកនាងមិនគិតពេលខ្ញុំចាំអ្នកនាងទេហី? អ្នកនាងប្រាប់ខ្ញុំថាតែ៥នាទីទេ តែនេះលើស១០នាទីហើយ"

"មិនដឹងទេ! ខ្ញុំជាស្រីចាំតែតុបតែងខ្លួនយូរអីុចឹងហើយ! ហើយទោះលោកចាំខ្ញុំក៏ចាំនៅក្នុងឡានដែរ!😡"

"-_- បានបាន, ខ្ញុំជាអ្នកខុស ឆាប់ឡើងឡានមក"

"អត់ទេ! ខ្ញុំមិនទៅ!"

"អោយលេឿនឡើងមក! បើនាងនៅមិនឡើងមកទៀតប្រយ័ត្នអ្នកហិតកាវ មកចាប់ទៅ! អូ...នោះវាមកហើយ!"

គ្រាន់តែលឺថាពួកហិតកាវមកភ្លាម ពេជ្រឈីរត់ឡើងឡានឡើងលេឿន ដោយមិនមានងាកមើលថាពួកនោះមកមែនរឺក៏អត់។

"ហាសហាសហា....😄"

"លោកសើចអី?😕"

"សើចអ្នកខ្លះ"

"អ្នកខ្លះ? 😧ក្រែងមានតែយើងពីរនាក់តើហី? 😐😑😫 អា.....លោកបោកខ្ញុំ! ខ្ញុំមិនទៅទេ! ខ្ញុំចុះហើយ! ម៉េចក៏បើកមិនរួចចឹង?"

"បានអីបើករួចបើខ្ញុំLockសោរហើយ, នាងមិនអាចចុះចេញពីឡានខ្ញុំបានទេ (ខ្លាចគេមិនដឹងថាខ្លួនឯងមានឡានផ្ទាល់ខ្លួន ជ្រេញហា!) "

"😨😨😱😱No..........!!!!!!!!"

លូហានក៏បើកឡានចេញទៅទាំងដែលពេជ្រឈីស្រែកជំទាលសឹងផ្ទុះឡានទៅហើយ។

គុំនុំស្នេហ៍Où les histoires vivent. Découvrez maintenant