Lost Pieces

Melody II

FIVE
Pagkagising ko ay  nakita ko agad ang white violin na binigay sa akin ni Ten Schezarde, siguro kaya niya ito binigay, dahil fiancee niya na ako siguro lang naman. But wait, alam niya bang I'm the Five Leonhart? nah, di niya 'yun mahahalata. I'll pretend na hindi ko narining 'yung sinabi sa akin ng tatay ni Ten.

"Ms. Five, your my son's fiancee" nag-eecho padin sa isip ko 'yung sinabi sakin.

 Bago ako pumasok ng university ay dumiretso muna ako sa gawaan ng violin, at ipinaayos ang dapat na ipaayos na parte. Tinitignan naman ako ng tao sa paligid pero hindi ko ito alam kung bakit.

"Hindi ko na pala kailangan ipagawa, sir" pagbawi ko sa violin.

"Teka, miss!!" pahabol nito. Dire-diretso akong umalis sa scene, hindi ko alam kung mapapagkatiwalaan ko 'tong violin na to or not. So eto binawi ko 'yung violin dahil mukhang hindi ko kayang maiba 'yung structures nitong napaka-importanteng treasure nila Ten Schezarde. So no choice ako ngayon at isasama ko 'tong white violin na 'to sa campus, syempre iiwasan ko si maa'm Harley dahil sinabi ko sa kanya kahapon na, na kay Ten Schezarde 'yung white treasure. Pagkadiretso ko sa room ay nakita ko si Lucas, eto na naman 'tong lalaking ito mangungulit na naman.

"Feifei, 'yung violin na yan...!?!?" malakas na sigaw ang narinig ko kay Lucas. Tinakpan ko agad  ang bibig nitong lalaking ito aba't nakakahiya di na nga taga-dito mag-iingay pa.

"Bumalik ka na lang sa piano department at baka't magalit pa ako sa'yo ng  tuluyan!" sabi ko dito, agad naman akong sinunod ni Lucas at umalis na agad siya.

So, ayun nga sa buong araw ko dito sa campus ay di maiiwasang pag-usapan ka ng mga nasa paligid mo, sino ba namang kasing tao ang magdadala ng white violin palabas?! Nahihiya na tuloy ako sa ginagawa ko. Naglalakad lang ako sa corridor ng makita kong higitin ako ni Ten, shet kailan pa kami nagkakilala nito?!

Nakatingin lahat ng tao sa corridor sa aming dalawa, malamang baka magka-issue  ako dito, aba't ayaw ko, I REFUSE!

Napabatak ako palayo dito kay Ten pero pilit niyang binabalik ang buong kaluluwa ko papunta sa kanya. Shet wag sa public iho, marami pa akong gustong gawin sa future ko!

"The violin!" Turo niya sa bitbit ko.

Ha? Anong ibig sabihin niya?

"No case ba? Gusto mo i-flex sa buong tao na may white violin ka?" sabi nito, gulat na gulat  naman ako, syempre di lang  ako pati narin iyung mga chismosang audience namin dito.
Ano bang gusto nito? siguro gusto niyang bawiin? Maygad ang gulo mo iho binigay ko na ito sa kanya ito pabalik para matigil na ang gulong nangyayari dito't baka maabutan pa kami ng mga mentors dito sa corridor.

"Wala na akong atraso sa'yo okay?" dire-diretso akong lumayo dito sa scene, nakakahiya jusmiyo ayaw ko pa naman maging center of attraction ng mga tao lalo na dito sa campus!

Napaupo ako dito sa field, napag-isip isip ako paano kami magppractice mamaya nung Ten na 'yun, siguro napaka-awkward lang? Pupunta pa ba talaga ako?!
Tinignan ko ang notang ppraktisin namin mamaya, so it's not that song...

VIOLIN CLASS

"Huy, narining mo ba binigay daw ni Irib 'yung white violin kay Ten!"

"ohmygod, nag-propose si Irib sa Piano King?! wow lodi na 'to!"

"very brave!"

Mas malala pala nung binigay ko 'yung violin pabalik kay Ten, nakita sa public binigay ko

OO BINIGAY KOOOO, pero iba din pala ang yapak ng trauma.

....

...