EVERY FORGET // HER ŞEYİ UNUT

2.BÖLÜM

Sabah olduğunda her şeyi toplayıp dışarı çıktım. Neden onları dinlediğimi hala bilmiyordum ama deneyecektim. Kaybedecek hiçbir şeyim yoktu. Bu da beni daha korkusuz ve cesur kılıyordu. Valizleri alıp dışarı çıktım. Taksi beni kapıda bekliyordu. Yeri söyleyip arkama yaslandım. Şu bir haftadır yaşadıklarıma hala inanamıyordum. Camdan dışarı bakarken acaba dedim benim gücüm ne? Yıllardır kendimi çok iyi tanıdığımı sanarken aslında bir güce sahip olduğumu şimdi öğrenmiştim.

-"Abla geldik" dedi taksici parayı uzatıp aşağı indim. Valizlerimi çıkarmama yardımcı olmuştu. İçeri girdiğimde artık beni tanıdıklarından kapıları hemen açıyorlardı. Biraz daha etrafa bakınca tanıdık simalarla göz göze gelmiştim. Melodi denen kız bana doğru bakıyordu. Yanıma yaklaştı.
-"yeni kız nasılsın?" dedi.
-"anka" dedim.
-"anlamadım" dedi.
-"ismim anka yeni kız değil" dedim. Biraz sert çıkmıştım.
-"kusura bakma ismini biliyorum takılmak için öyle dedim" dedi. İşte şimdi biraz pişman olmuştum.
-"birazdan herkes burada olur heyecanlı mısın?" dedi.
-"niye heyecanlı olayım" dedim. Ama o kadar heyecanlıydım ki kalbim yerinden çıkacaktı.
-"birazdan güçlerini öğreneceksin"dedi. Gülümsedim ve Valizlerimi nereye taşıyacağımı sordum. Meğer melodiyle aynı odada kalıyormuşuz. Bana yardımcı olmuştu. 30 dakikadır tanışan iki kişiye göre çok yakındık. Tam sohbetin en koyu yerindeyken bir anons yaptılar. Hepimiz toplanma alanına gidecekmişiz. Melodi koluma girip beni oraya götürdü.
-"Şu karşında gördüğün herkesin güçlerini öğrendiği yer. Yani çok özel bir yer"dedi.
-" peki ben nasıl öğreneceğim "dedim.
-" buradaki her şeyi kullanarak "dedi. O sıra başlarındaki adam eline mikrofon aldı.
-" peki o adam kim"dedim işaret ederek,
-"o hepimizi bir araya getiren kişi adı Alaz KARAKAYA" dedi.
-"isminin anlamı ne?" dedim.
-"Gücüyle doğru orantılı bir ismi var" dedi.
-"ne peki?"
-"Yanan bir şeyin yayılan alevi, yani gücüyle ateşi kontrol edebiliyor" dedi.
-"baya havalı" dedim.
-"birde güçleri kısa bir sürede olsa devre dışı bırakabiliyor" dedi.
-"nasıl yani?" dedim.
-"kısa bir süre de olsa güçlerin devre dışı kalıyor" dedi.
-"yani onun istediklerini yapmak zorundayız" dedim.
-"tam olarak öyle yapmalıyız" dedi.
-"ne konuşuyorsunuz anka" diye bana seslendi Alaz bey.
-"burası hakkında bilgi alıyordum. Ne yapmam gerektiğini bilmeliyim sonuçta" dedim.
-"haklısın, melodi sana her şeyi anlatır. Ama şuan sahneye gelip güçlerini öğrenmelisin" dedi Alaz bey.
Sahneye çıktığımda anksiyetemin fırladığını hissettim. Bir anda heyecanlandım ama karşımda çok fazla kişi yoktu. Alaz beye hazırım dedikten sonra yukarıdan üstüme düşen şeyi farkettiğimde sadece arabaya bakıyordum. Hiçbir şey yapamıyordum. Artık vazgeçtiğimde gözümü kapattım. Açtığımda ise araba yanımdaydı.
-"demek ki güçlü değilmişsin" dedi Alaz bey. Daha sonra ateşlerinde olduğu yere götürdü. Orda da hiç bir şey yapamamıştım. Duvarın içinden de geçemiyordum, ölülerle de konuşamıyordum. Kimsenin içini de okuyamıyordum. Beni buraya boşuna getirmişlerdi.
-"bakın Alaz bey belki gerçekten gücüm vardır dedim ve buraya geldim ama benden bir bok olmaz"dedim. Tam arkamı dönüp yürümeye başladığım sıra ayaklarım ilerlemiyordu. Ne kadar ilerlemeye çalışsamda gidemiyordum.
-" ne yaptığını zannediyorsun ya. Olmuyor anlamıyormusun gücüm falan yok yanılmışsın. Beni rahat bırakın" dedim.
-"biraz burada kal belkide gücünü kontrol edemiyorsundur" dedi.
-"hayal dünyasında yaşamayın Alaz bey" dedim. Ama çok ısrar edince sadece 2 ay burada kalabileceğimi söyledim. Melodi ile yukarı çıktık.
-"Bak canım ilk başlarda ben de böyleydim gücüm yok sanırdım ama gün geçtikçe kendimi daha iyi tanıdım bak bana şimdi çok iyiyim.
-" ama her şeyi denedik sen de gördün"dedim.
-"Evet ama sabret inan sonuçlar çok güzel olacak" dedi.
-"teşekkür ederim inandığın için" dedim.
-"ne demek bu arada yemek saati şuan gidelim istersen" dedi.
-"tamam" dedim. Yemekhaneye geldiğimde hepsi bana ezikmişim gibi bakıyordu. Belkide öyleyimdir.
-"gel burada oturalım" dedi melodi. Mira ve Yankının yanına oturmuştuk.
-"afiyet olsun gençler" dedi melodi onlara.
-"sağol canım" dedi daha sonra yemeğe devam ettiler.
-"hayatım hafta sonu bir şeyler mi yapsak" demişti mira.
-"başka zaman mira inan havamda değilim" diye yanıtlamıştı yankı. Bozulmuştu ama üzerinde pek durmadı.
-"ee değişik kız nereden geldin ne yapıyordun" diye bana bulaşmıştı mira.
-"anka adım anka ayrıca buraya gelmeden gayet normal bir hayatım vardı" dedim.
-"tamam ankacığım kızma" dalga geçiyordu resmen.
-"melodi ben yemeğimi yedim odaya çıkıyorum. Size de afiyet olsun" dedim. Hemen yukarı çıktım. Koridorlar tüylerimin ürpermesine sebep olmuştu. Koridoru tam dönecekken aniden biriyle çarpıştım. Can havliyle çığlık atmıştım. Kafamı kaldırdığımda tuhaf olan çocukla bakışmıştım. Hani şu ölülerle konuşan.
-"iyi misin?" dedi.
-"iyiyim kusura bakma aniden karşımda görünce seni korktum"dedim.
-"ben Pamir bu arada" dedi. Adını öğrenmem iyi olmuştu.
-"bende anka" dedim.
-"biliyorum" dedi. Haklı o kadar olaylı geldim ki tanımaması imkansızdı.
-"tanıştığıma memnun oldum" dedim. Ve odamın yolunu tuttum. Herkesle iyi anlaşmam iyi olmazdı benim için. Yakında gidecektim sonuçta. Odaya geçip biraz dizi izlemeye başladım tam heyecanlı yerinde kapı açılmıştı. Melodi gelmişti.
-"üzgünüm" dedi.
-"neden" dedim.
-"mira biraz değişik bir kız ona pek aldırma boş konuştu" dedi.
-"problem değil sonuçta sen konuşmadın öyle" dedim. Gülümsedi ve aynen deyip uyudu. Bense hiç bilmediğim bu yerde ilk gecemi geçirecektim. Umarım uyuyabilirdim.
Sabah herkes toplanma alanındaydı. Okula gitmemiz gerekiyormuş melodi öyle söylemişti. Formamı falan giymiştim o yüzden. Servise bindiğimde tuhaf hissetmiştim çünkü servistekilerin hepsinde özel güç verdı ben hariç onların yanında gerçekten ucube gibiydim.
-"ee yeni kız gücün ne?" diye sormuştu kıvırcık saçlı bir çocuk.
-"sizi ilgilendirmiyor bu" deyip önlerine dönmelerini sağlamıştı.
-"teşekkür ederim" dedim. Gülümseyip telefonuyla ilgilenmeye başladı. Bense etrafa bakıyordum. Ama omzumda bir çift göz hissetmiştim. Arkamı döndüğümde yankının bana baktığını gördüm. Tekrardan önüme döndüm. Bu iki ayın hemen geçmesini diledim. Okula geldiğimizde bütün gözler üzerimdeydi.
-"canım herkes seni tanımak isteyecek o yüzden bugün benim yanımdan ayrılma" dedi melodi.
-"tamam" dedim ve hızlı adımlarla onu takip ettim.
Sınıfa gidip ilk dersimize girmiştik bile. Bana laf sokmaya çalışanlar tabi ki oldu ama hepsiyle melodi ilgilenmişti. Ne kadar teşekkür etsem azdı. Kantine gittiğimizde bir grup insan önümüzü kesmişti.
-"bunlar kim melodi" dedim.
-"işte bunlar hiç bulaşmaman gereken insanlar. Onlar bizim düşmanımız ve ailelerimizinde diye ekledi" en öndeki çocuk bana doğru yaklaşıp saçımı kokladı.
-"adım demir eğer sıkılırsan bana katıl" dedi. Kulağına doğru eğilip,
"birincisi bir daha saçımı sapık gibi koklama ikincisi senin grubuna katılacağımı hiç sanmıyorum" dedim.
-"Sen biraz fazla mı cesursun gücü olmayan birine göre" dedi. Gücümün olmadığını nereden öğrenmiştiki.
-"gücüm yok evet ama ben gücüm olmadan da seni alt edebilirim" dedim.
-"fazla büyük konuşuyorsun küçük kız benimle oyun oynama sakın" dedi ve geldiği yoldan geri gitti ekibiyle.
-"ne dedin kulağına" dedi mira.
-"bir şey demedim lütfen artık derse çıkalım" dedim. Ve kantinden sonra sınıfa geçtik bugün sınıftan hiç çıkmamıştım ve hatta son iki ders baya baya uyumuştum. Tam rüyamın en derin yerindeyken birisi beni hızla sarstı.
-"Sen ne yaptığını sanıyorsun kimsin sen" dedim.
-"beni boşver aşağıda kavga var hemen in" dedi. Banane kavga varsa ne yapacaktım ben. Neyse inip izliyeyim bari dedim. İndiğimde kavga edenlerden ikisininde orta yaşlarda olduğunu gördüm hatta birisi Alaz Beydi. Neden kavga ediyorlardıki şimdi.
-"senin derdin ne Alaz" dedi adam.
-"benim derdim sensin bizim adamlardan birini öldürtmüşsün" dedi.
-"bilerek olmamış kasma bu kadar" dedi.
-"ne diyorsun lan sen öldü adam öldü" diye daha da bağırdı sonra karşı da ki adam sinirle Alaz beyin üstüne yürüdü ve yumruk attı. Bu kavga daha da büyüyecekti. Melodi yanıma gelip yukarı çıkmamı söylemişti. Bense burada kalacağım konusunda ısrarcı olmuştum. Bizimkiler ve karşıdaki adamın oğlu yani demir gil de kavgaya karışmıştı. Bense onları izliyordum bir şey yapamadan. Karşıdan birisi daha alaz bey gibi ateşi kontrol edebiliyordu ve hedefi kesinlikle yankıydı. Yankı ise her şeyden habersiz birisiyle yumruklaşıyordu. Yankı diye seslensemde beni duymuyordu. Tüm odağı kavga ettiği demirdi. çocuk ateşi tam yankıya doğru fırlatacakken yankının arkasına geçtim ve o sıcaklığı tüm vücumda hissediyordum.
-"Ankaaaa" diye bağıran melodiye ümitsiz gözlerle bakmıştım. Herkes çaresizce bakıyordu bana çünkü alev her yerimi hızla yakmaya başlamıştı. Alaz beyin pişmanlıkla bakan gözleri, yankının su bulma çabaları ve miranın donuk bakışları. Hayatımın böyle biteceğini bilmek üzücüydü.

1 GÜN SONRA

-"hepsi senin yüzünden" diye bağırdı Alaza.
-"Alazın ne suçu var pardon da" dedi mira.
-"gelip kavga etmeseydi böyle bir şey olmazdı anka gözlerimizin önünde yandı" dedi melodi
-"yapacak bir şey yok bunun için kimseyi suçlamaya da gerek yok her şey anlık gelişti" dedi mira.
-"Sen nasıl bir insansın ya sevdiğin adamı kurtardı o kız" dedi melodi.
-"tamam özür dilerim ama şuan birilerini suçlaman hiç bir şeyi geri getirmeyecek" dedi.
-"mira haklı ben ilerleyen zamanlarda ankayla iletişime geçmeye çalışırım" dedi pamir. O sırada oda da küller dolaşmaya başladı.
-"ne oluyor burada" dedi alaz. Bir anda küller ortada savrulmaya başladı. Herkes külleri izliyordu şaşkınlıkla. Bir anda orta da birisi belirmeye başladı. Küller bittiğinde oluşan kişiye baktıklarında bunun ankadan başkası olmadığını gördüler. Melodi hızla koşup ankaya sarıldı.
-"yaşıyorsun" dedi sevinçle.
-"ben nasıl hala yaşıyorum " dedi anka.
-"sanırım sen adın gibi küllerinden yeniden doğuruyorsun anka sen ölümsüzsün" dedi Alaz.