♪mudita notaları♪

Adele - Someone Like You

''Duydum ki...'' derin bir nefes alıp yansımama kızarmış gözlerimle kenetlendim. Devamını getirmek için ellerimle oynuyordum. Ayna karşısında bile becerememiştim. Acınasıydım ama bunu bir kenara atıp devam edebildim. ''...durulmuşsun.'' Gülerek aynadan kendime baktım, içimde kırgınlığın ezgisi, sözlerimi acımasız bir rüzgar gibi yüzüme çarparken. ''Bir kız bulmuşsun...'' titreyen çeneme inatla gülüyordum. ''...ve şimdi, evleniyorsun.'' Şu tek cümle ruhumu ateşlere atmıştı. Sanki etrafımda alevler, ama beni yakan şey başka gibi.

''Hayallerin gerçek olmuş.'' İçimdeki, umursamaz görünen hallerime kafa tutan küçük çocuk çoktan gözlerime çığlıklarının belirtisini bırakmıştı. ''Sanırım o sana verdi,'' ağlarsam kaybederdim. ''benim vermediklerimi.''

''Gidecek misin gerçekten?'' Kapının girişinde durup beni izleyen ev arkadaşıma -arkadaştan öte olan kıza- döndüm. Gülümsememi eksik etmezdim. Bu bana beni güçlü hissettiriyordu, içten içe göz yaşlarım okyanuslara taşsa da. 

''Hazırım.'' Bana doğru endişeli gözlerle yaklaşarak yatağa oturdu. Sanki göz yaşım aksa hemen sarılıp benimle varını yoğunu bırakıp ağlayacak gibi...

''Mudita... bundan emin misin?'' Yatağa yaklaşıp, gözlerindeki benim için olan korkuyu tatmışcasına teşekkür eden bakışlarımı yolladım. Kırgın hislerimden haberdar olmuş gibi ellerimi tuttu ve öptü. ''Ne olursa olsun birlikte ağlayacağız.'' Karşımdaki kalbi çiçek bahçesini andıran, en az evren kadar güzel gözlü kıza sıkıca sarılıp tüm güven verici duygularını hissettim. Bana kalan en nadide parçaydı bu kız.

Aynadaki güçlü kadına bir baktım. İşte, siyah sade elbisem ile hazırdım onu görmeye. Beni görmek ister miydi bilmiyorum, lakin ben onu çok özlemiştim. Güçlüydüm, gülümseyebilirdim. Evet, bunu kolaylıkla yapabilirdim. 

Evde, kırgınlığıma şarkıları ninni gibi dudaklarımdan ruhuma aktardım ve o durgun uykusunda kırılmaya devam ederken arabama çoktan binip gitmiştim. 

Eski arkadaşım, ''Güçlü dur, Mudita.'' neden bu kadar çekingensin? Bu kendini gizlemek veya yalanlardan saklanmaya benzemez.

Arabamdan indiğimde gök yüzüne mahzun mahzun bakınca gülümsemem gerektiğini anlamıştım. Kelimelerim geceme eşlik ederken, gökyüzüm geceye gürültülüydü. Ama buna rağmen yüzüme maskemi takmıştım. 

Düğün salonunun kapısında insanların yüzünden eksik olmayan sahte mutluluklara göz gezdirdim. Kimse birinin saçma birlikteliğinden mutlu olmazdı. Sadece gelip gideceklerdi işte. Hatta çoğu gitmek için saniyeleri çürütüyordu, eminim. Bunun için alevlerimi göz yaşlarımla söndürüp buruk mutlu yüzümle adımımı attım onun kalbine. ''Davetsiz gelmekten nefret ediyorum.'' olabildiğince arkalarda, karanlık bir köşe aradı gözlerim. ''Ama uzak kalamadım, savaşamadım.'' En az kalbim kadar kadar karanlık...