Kabanata 4

162 0 1
                                    


Kabanata 4 : Going back to where it belongs.

"UUWI naba talaga kayo pagkatapos  mong mabalik yung bata?" Ani ni dzeigo na nag huhugas ng pinggan pag katapos naming kumain, napa tingin ako sa batang babae na masayang nakikipaglaro sa anak ko.

She was smiling so genuinely, bumalik ang tingin ko sa kanya saka nag salita, "Wala namang rason para manatili ako dito"

Bakit? May rason pa ba? None, Bumalik lang kami dito dahil yun ang kagustohan ng anak ko.

Dzeigo sighed and walks towards the refrigerator and get one yakult, he offered me pero umiling ako, his only weakness is yakult.

"12 noon Dzeigo, Mag kita tayo sa airport, Ikaw muna bahala sa anak ko, i just have to bring the girl to her family, pag ka tapos non aalis na kami" nakita ko naman napa simangot siya.

"Iiwan mo na naman ako?" pag lalambing nito, "Ela, Are you going to leave me again?" naka hawak pa siya sa puso niya na ani moy nasasaktan "I'm hurt"

Kinuha ko naman ang kutsilyo malapit sa akin saka binato yun sa kanya, naging alerto naman ito saka naka ilag, "Holy moly waka moly Jesus ela! Are you trying to kill me?! "singhal nito tumango naman ako saka ngumisi.

"You're being weird again dzeigo" sabi ko saka napatawa "Pwede mo naman kaming sundan, wag nga lang palagi" sabi ko sa kanya nag liwanag naman ang mukha niya saka napangiti.

"Really? But your father damn!" sabi niya

I chuckled "Kahit pa gustohin mo, di mo parin ma gagawa , the key on your neck is in the hands of papa" nakita ko siyang napa tiim bagang.

"I owe my life to your papa, that's why i can't Turn my back againts him" sabi nito saka kumuha na naman ng panibagong yakult.

"You're the prince of the house of Espartero in greece Dzeigo" ani ko saka ngumiti naman siya, a sad smile.

"Yes i am, but i'm not that powerful ela, i felt useless everytime i don't have the guts to cut my rope in the hands of your papa" lumapit naman ako sa kanya saka marahan kong hinimas ang balikat niya.

"I'm here, Ela's here, your bestfriend" sabi ko, tumingin naman siya sa akin, he spread his arms wide aiming for a hug

"I'm sad, hug me" sabi nito ng naka ngiti " I'm really depressed right now, i need a kiss" sinuntok ko siya sa tiyan at mahina naman siyang napa daing,

"I love you too ela" he said with full of satire.

Ngumiti lang ako sa kanya saka naligo at nag bihis.

"Baby, Mama's  going to return maya to her parents, Dzeigo Will be with you at the airport " sabi ko, ngumiti naman ito saka tumango. Bumaling ito kay dzeigo.

"Papa da Can we buy ice cream?" bigla nalang nanlaki ang mata ko saka bumaling kay dzeigo na naka ngiti.

"Papa da? Are you insane?" bumaling naman ako sa anak kong naka ngiti parin

"What? I'm your Bestfriend your highness, Okay lang naman sigurong matawag na papa da diba?" napa irap nalang ako saka naman siya natawa. "Yes Baby amiro gleenoir daffodil "

"Papa da, don't call me by my complete name" my baby said, kalmado lang.

"Why baby?" nakangiting tanong niya sa anak ko.

I look at my son, Bigla nalang itong nalungkot, "I want my Real papa to call me that"

Im sorry, Sorry kung naging marupok mama at pumatol sa taong di kilala.

Dzeigo chuckled, "Want some ice cream?" tanong nito na ikina bago ng mood ng anak ko.

Tumango naman ang anak ko atsaka humarap sa batang babae, "Maya, If this is the last time that we see each other, i want to tell you that i had fun, thank you" sabi nito saka yumakap kay maya.

Till we meet again | Hades Seyer Where stories live. Discover now