Kalbe İnce Rötuşlar

Yazık

Ben bana kendim için lazimim.

Odama dolar kokun.

İçime siner hüzün.

Üzerime yıkılır duvarlar.

Arkamdan bir Gölgem ağlar.

Enkaz ın arasından bir çocuk çıkar.

Gecmişin den habersiz.

Uçurumun en uç noktasında bir kaçık namı değersiz.

Acik seçik sorular bile cevapsız yazık.

Kazik kadar insanlar olduk yazık.

Düşünmenin zamani geldi artık.

Kimse cesaret edemedi kalemimi. eleştirmeye yazık.