They don't know! || One Direction, 5SOS

~4 What's going on!?

“je hoeft niet te eten….Dat komt nog wel’’

*p.o.v. Caya*

Ik weet het niet meer hoor. 1. Ik heb geen spiegelbeeld meer. 2. Ik heb al 2 dagen niks gegeten en heb nog steeds geen honger, en mijn moeder denkt daardoor dat ik anorexia heb. 3. Ik hoor steeds meer dingen van mensen terwijl ze niks zeggen, net alsof ik hun gedachten kan lezen. Ik durf niks tegen me moeder of Luke te zeggen, wat als ze me voor gek verklaren. Als ik over mijn ouders praat dan praat ik meestal alleen over mijn moeder aangezien mijn vader zo vaak weg is naar zijn werk. Hij werkt met beroemd heden als manager en ik hou heel veel van hem, maar hij moet zo vaak met ze mee op tour. Natuurlijk is het dan veel leuker als hij dan weer thuis is, of een tijdje vakantie heeft. Want hij probeert bijna altijd wel zijn vakantie te plannen als ik en mijn moeder ook vakantie hebben zodat we dan samen op vakantie kunnen. Nu is hij de meest geluk hebbende man op de hele wereld, want hij is de Manager van One Direction. Ik ben al fan sinds de Xfactor audities want mijn vader was toen opzoek naar nieuwe beroemdheden en zag hun. Mijn vader weet dat ik fan ben en hij zou me altijd nog een keer naar de jongens brengen maar dat is tot nu toe er nog niet van gekomen. Maar dat komt nog wel. ‘’CAYA JIJ GAAT NU ETEN!!!’’ Ik heb nog helemaal geen honger, hoe dat kan joost mag het weten. Ik heb wel behoefte aan eten, en ik had gister middag ook proberen te eten, maar ik kreeg geen hap door mijn keel. ‘’Je hoeft niet te eten…..Dat komt nog wel’’ Ik kijk weer om me heen, en weer zie ik niemand, dit begint me echt op de zenuwen te werken. Mijn moeder loopt naar boven met een bord soep, erwtensoep. Niet veel mensen denken nu van ooohhh lekker, maar ik wel. Ik hou echt van erwtensoep, heerlijk Nederlands ook. Om mijn moeder blij te maken ga ik maar gewoon eten, maar ik heb niet het gevoel dat ik iets eet. Mijn buik voelt nog steeds leeg, of juist vol aan. Ik weet het niet maar door die soep is er niks veranderd.

*p.o.v. Onbekend*

Wat is er toch mis met dat kind? Ze hoeft niet te eten en ze gaat niet dood!! Dat is niet normaal, voor normale mensen dan. Ik snap niet hoe ze nog niks kan voorvoelen. Ik wil naar haar toegaan en schreeuwen wat ze is, maar dat kan niet. Dan verraad ik mezelf, en zal alles veranderen in de hele wereld. Als iemand anders het te weten komt dan zijn we er geweest, zij komt het wel te weten maar eerst moet ze zelf wat meer duidelijkheid krijgen, daarna kom ik pas in actie. En als het zo blijft doorgaan duurt dat nog heeel lang.