တင္ဆက္မႈတစ္ခုအတြက္ အေျပးအလႊားျပင္ဆင္ေနၾကတဲ့ ေအာက္ေျခသိမ္းဝန္ထမ္းသစ္ေလးေတြကို လိုက္ၾကည့္မိေနသည့္သူနဲ႔ လက္ထဲ၌ေဘာပင္လွည့္၍ေနေသာ ဆူးတို႔ၾကားမွာ ေအးစက္စက္အေငြ႕အသက္ေတြေဝ့လို႔ေနသည္။
ေရွ႕တစ္ညဖုန္းေျပာျပီးကတည္းက သူမတို႔စကားမေျပာျဖစ္ပဲ စိမ္းသက္ေနၾကတာနွစ္ရက္ပင္ရွိေလျပီ။ ပံုမွန္ဆိုလူတစ္ေယာက္စကားမေျပာတာနဲ႔ ဘာမွမခံစားရတတ္တဲ့သူမက အခုေတာ့ထိုကေလးငယ္နွင့္မွ အလိုလိုဝမ္းနည္းမိသလိုပင္။
သူမ ရွင္းျပသမ်ွကို သင္ေပးသမ်ွကိုသာ အာ႐ုံစိုက္၍ထားေနတာ သူမကိုေတာ့ရွိတယ္လို႔ေတာင္မထင္။ စကားေတာင္လိုအပ္လြန္းမွသာေျပာတတ္သည္။ သူဘာျဖစ္လို႔ဒီလိုျဖစ္ေနတာလဲ အဲညကစိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ မူးျပီးေျပာလိုက္တဲ့စကားေလးက တစ္ဖက္လူကိုထိခိုက္ေစတဲ့ထိမျဖစ္သြားမိခဲ့ေပ။ အဲဒါကိုဘာလို႔မ်ား.....
" ကပ္သတ္ေနတာလဲ ? "
မ်က္ေမွာင္ကုပ္ရင္း မ်က္ခံုးနွစ္ခုကိုထိဆက္လုမတက္ တြန္႔ကာခ်ိဳးျပီး အေတြးေတြထဲေျမာေနသည့္ ဆူးရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားကေန စကားတစ္ခြန္းခပ္တိုးတိုးေလးထြက္လာသည္။ စိတ္ထဲမွာေျပာေနတဲ့စကားက ႏႈတ္ဖ်ားကပါထုတ္ေဖာ္မိေတာ့မွ သူမကိုၾကည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္ခုနဲ႔ဆံုေတာ့၏။
" မမ..... ခုနဘာကိုေျပာလိုက္တာလဲဟင္ "
အိုး..... မၾကားလိုက္ဘူးထင္တာ
ဒီလိုေမးေနပံုေထာက္ရင္ ကေလးငယ္ၾကားသြားျပီထင္တယ္။
သ်ွားရဲ႕အေမးေၾကာင့္ သူမလည္းေမးခ်င္ေနအေတာ္ပဲမို႔ စက္ခန္းထဲရွိစားပြဲကိုအသာမွီျပီး လက္ထိပ္ေလးမ်ားျဖင့္တေတာက္ေတာက္ေခါက္ရင္း တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ကာ
" မင္း..... ဟိုေန႔ညက တို႔ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို စိတ္ခုသြားတာလား "
ဒီအေျပာ ဒီလႈပ္ရွားမႈ ဒီမ်က္ဝန္းနဲ႔အျပံဳးေတြ..... မမဘယ္လိုမ်ားျပဳစားနိုင္တာလဲ။ နွစ္ရက္တာမ်ွတင္းခံထားတဲ့စိိတ္တို႔က အေခ်မမရဲ႕အျပံဳးတစ္ခုေအာက္မွာ ေနလာနွင္းေပ်ာက္သလိုေပ်ာက္သြားရျပီ။ မုန္းေနတာပဲဆိုတဲ့ ႐ူးမိုက္တဲ့ကေလးအေတြးနဲ႔ မမစိတ္ခုမွာကိုေၾကာက္လို႔ ေရွာင္ေနခဲ့ရသူကို အဲေမးခြန္းျပန္ေမးလာေတာ့ ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမွာလဲမမရယ္။
" အဲဒါကဟုတ္တယ္..... ဟင္အင္း မဟုတ္ဘူး အဲဒါကေလ "
ခါးနားကအက်ႌစကိုလက္နဲ႔ေျခရင္း ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာေျပာေနတဲ့ ေခါင္းကိုသာငံု႔ရင္း ၾကမ္းျပင္ေပါက္မတက္စိုက္ၾကည့္ေနေသာ သူမရဲ႕ကေလးငယ္ကိုျပံဳးကာၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဘယ္လိုေတာင္ခ်စ္စရာေကာင္းရတာလဲ။ ထိုသို႔ေတြးမိေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အ့ံၾသကာ ေနာက္ထက္တစ္ၾကိမ္ျပံဳးလိုက္မိျပန္သည္။
ျပီးေတာ့ သူမနဲ႔စိမ္းသက္ေနေသာအရာကိုလုပ္လိုက္မိသည္။ အဲဒါကေတာ့ သူ႔ကိုရွင္းျပမိျခင္းပင္။
" အဲဒီညက တို႔နည္းနည္းစိတ္႐ႈပ္ေနလို႔ မင္းကိုစကားေကာင္းမေျပာမိလိုက္ဘူး..... မူးလည္းမူးေနေတာ့..... အဲဒါ..... "
တစ္ခါကတစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ မရွင္းျပေျဖရွင္းခ်က္မထုတ္ခဲ့ေသာဆူးဆိုတဲ့သူမက သူဆိုေသာကေလးငယ္က စိတ္လိုလက္ရရွင္းျပေနမိသည္။
သူမအဘိဓာန္မွာ ဘယ္ေသာအခါမွမရွိခဲ့ဖူးသည့္ ရွင္းျပျခင္းဆိုေသာစကားလံုးဟာ အခုေတာ့ကေလးငယ္နဲ႔က်မွ အလိုလိုအသက္ဝင္ျဖစ္တည္လာေနသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကေလးငယ္နဲ႔ပတ္သတ္ရင္ ဆန္းၾကယ္ေနတဲ့သူမစိတ္ကို အ့ံၾသမိတာအမွန္။
အခုလည္းကေလးငယ္အျပံဳးမွာ ရွင္းျပေနဆဲစကားေတြရပ္သြားမိတဲ့အထိ ေငးေမာသြားရျပန္ျပီ။ ၾကာရင္ သူမကိုယ္သူမေတာင္ နားမလည္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ကေလးငယ္ပဲသိတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ မလုပ္ဖူးတဲ့အရာေတြေတာင္လုပ္မိေတာ့မည္။ အခုေတာင္ ျပံဳးရယ္ခဲတဲ့သူမက ကေလးငယ္ေရွ႕ဆိုျပံဳးတတ္ခဲ့သည္။ စိတ္ခုေနမလားအေတြးနဲ႔ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာမလုပ္စဖူးေတြ ရွင္းျပေနျပန္သည္။ ကေလးငယ္ကပဲစိုးမိုးလြန္းတာလား သူမကပဲ႐ူးသြပ္သြားတာလား။ ေသခ်ာသည္ သူမ႐ူးသြားတာျဖစ္လိမ့္မည္။
" မ မဟုတ္ပါဘူး..... သ်ွားကမမအတြက္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ မမကိုေရွာင္ ေန..... "
မမရဲ႕ရွင္းျပတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ သ်ွားရင္ထဲအရမ္းေပ်ာ္သြားမိသည္။ မုန္းေနတာမဟုတ္မွန္းသိရေတာ့ သ်ွားမ်က္နွာမွာအျပံဳးပန္းေတြေဝကာ မမကိုအသည္းအသန္ျပန္ရွင္းျပေနမိ၏။ ရင္ထဲမွာလည္းအေပ်ာ္လိႈင္းေလးေတြ ျဖတ္သန္းေနသလိုပင္။
သ်ွားျပန္ရွင္းျပေနတုန္းမွာ ႐ုတ္တရပ္ၾကီးထပ္ျပံဳးျပလိုက္တဲ့မမေၾကာင့္ စကားေတြကထစ္ရင္းနဲ႔ စကားသံေတြပါေပ်ာက္ရွသြားရသည္။ ရျပီ..... ေသလို႔ရျပီ သ်ွားထက္မွဴ းလို႔ သူ႔ကိုယ္သူစိတ္ထဲမွေျပာရင္း တကယ္ကိုအျပံဳးနဲ႔သတ္နိုင္သူကိုမွ နင္စကားေျပာေနမိတဲ့အျပင္ မမရဲ႕အျပံဳးကိုမွၾကည့္ရေလတယ္လို႔ အျပစ္တင္ကာေနမိသည္။
ရင္ဘတ္ထဲဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ ေသြးမ်ားေဆာင့္တက္ေနတာလား နွလံုးေရာဂါမ်ားရေနတာလားမသိ။ အသက္ေတာင္႐ႈဖို႔ေမ့ေနတာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္မသိေတာ့ သ်ွားအေရွ႕ကိုမမလာရပ္ေတာ့မွသာသိသည့္အျဖစ္။
" ငုတ္တုတ္မ်ားေမ့ေနတာလား..... မင္းေျပာေနရင္းျငိမ္သြားလိုက္တာ..... "
" ျပီးေတာ့ တို႔အဲလိုေျပာမိလို႔လား ?..... "
အရပ္ျမင့္ပါတယ္ဆိုတဲ့သ်ွားထက္နည္းနည္းပိုျမင့္ေသာမမက မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရပ္ရင္း မ်က္ဝန္းခ်င္းဆံုကာေမးလာေတာ့ နဂိုကမွမခိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ကို႐ိုက္ခ်ိဳးလိုက္သလိုျဖစ္ေနျပီ။ ျပီးေတာ့ မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ပင့္ကာေမးလိုက္ပံုကလည္း..... အားးး တကယ္ေသလို႔ရတယ္ ဘယ္လိုေတာင္ညိဳွဳ႕ယူနိုင္ေနတာလဲမမရယ္။
ငုတ္တုတ္ေမ့သလိုရပ္ေနတဲ့ အနွီေကာင္မေလးကို သူမအရမ္းကိုစခ်င္လာသည္။ ဒါေပမယ့္လည္း သူမလိုေရခဲဘုရင္မအေနနဲ႔ ဒီအျပဳအမူကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နိုင္သြားေလာက္သည္။ မစတာပဲေကာင္းမယ္လို႔ေတြးျပီး ကေလးငယ္စကားကိုျပန္ေမးခြန္းထုတ္လိုက္၏။
သို႔ေပမယ့္ မစမိေအာင္ေနေနသူကိုမွ စခ်င္လာေအာင္လို႔လုပ္ေနသည့္ ကေလးငယ္ကို စိတ္ထဲအသည္းယားစြာၾကည့္ေနမိ၏။ သူမမ်က္နွာကိုၾကည့္ေနတဲ့ ကေလးငယ္မ်က္ဝန္းေတြက အေရာင္ေတြတလက္လက္နွင့္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ျပီးေတာ့ သတိထားၾကည့္မိေတာ့မွ ပါးေတြနားရြက္ေတြလည္း ပန္းေရာင္ထက္ပိုတဲ့အနီေရာင္သန္းေနလို႔။ ကေလးငယ္ဖ်ားေနတာမ်ားလား။
" ေဟ့ မင္းေနမေကာင္းလို႔လား..... ဖ်ားေနတာလား နွာေခါင္းေတြပါနီလာသလိုပဲ "
ေျပာရင္းလက္က သ်ွားနဖူးေပၚကိုေရာက္လာသည္။
ဘာေတြျဖစ္လိုက္မွန္းမသိတဲ့သ်ွားကေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးနဲ႔ ဆူးလက္ေလးနဲ႔အထိမွာ ကိုယ္ေလးေတာင့္သြားရသည္။ သ်ွားကေတာ့ ဆူူးအလွမွာေျမာေနတုန္း ႐ုတ္တရပ္ၾကီးလာထိတဲ့လက္ျဖဴ သြယ္သြယ္ေလးေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ၾကီးေပါက္ထြက္ရေတာ့မည္။ ဘာမွမသိတဲ့ဆူးမွာ သ်ွားဖ်ားေနတယ္အထင္နဲ႔ စိတ္ေတြပူေနေလရဲ႕။
" ဖ်ား ဖ်ားတယ္ ? မ ဖ်ား ပါဘူးမမရဲ႕ ဟူး..... "
ရင္ဘတ္ကိုဖိရင္းၾကိဳးစားေျပာလိုက္တဲ့ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့စကားအဆံုးမွာ သက္ျပင္းသံေလးပါကပ္ပါသြားသည္။ ဆူးရဲ႕စူးရွရွအၾကည့္ၾကီးက သ်ွားကိုအေသသတ္ေနသည့္အလား။ လ်ွပ္စီးေၾကာင္းနဲ႔ဆြဲငင္ခံရသလို တစ္ကိုယ္လံုးက်င္လို႔ ရင္ဘတ္ၾကီးကလည္း သ်ွားျမန္ျမန္ေသေအာင္ခုန္ေပးေနလို႔။
" ေၾသာ္ အင္း..... ျပီးတာပဲ "
နဖူးကိုစမ္းေနတဲ့လက္ကိုျပန္႐ုတ္ျပီး ႐ုတ္တရပ္ၾကီးအခန္းထဲကထြက္သြားေလသည့္ ဆူးရဲ႕ေက်ာျပင္ကို သ်ွားနားမလည္စြာေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ျပီးေတာ့ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုဖိကိုင္ကာ သ်ွားစိတ္ထဲအေျဖရွာေနမိ၏။
ဘာလို႔ရင္ေတြအဆမတန္ခုန္ေနရတာလဲ.....
.......................................................
အမ်ိဳးသမီးသန္႔စင္ခန္းအတြင္း၌ ေဘစင္၌ရပ္ေနသူတစ္ေယာက္မွာ မွန္ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ေနရင္း ေစာေစာကအျဖစ္အပ်က္ကိုျပန္ေတြးေနေလသည္။ ေရစက္ေလးေတြတင္ေနတဲ့ ျဖဴ နုနုညာလက္ေလးကိုၾကည့္ျပီးရင္းၾကည့္ကာ ပေဟဠိျဖစ္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ကိုအစျပန္ေဖာ္လိုက္၏။
မ်က္နွာေလးေတြရဲတြက္လာတဲ့ေကာင္မေလးကို စိတ္ပူစြာျဖင့္လက္ဆန္႔ထုတ္ရင္း နဖူးေပၚကိုအသာထိကာတင္လိုက္ျပီး စိုးရိမ္စြာေမးေနမိသည္။ ထိုအထိကို သူမရဲ႕လိႈင္းဂယက္ေလးကျငိမ္သက္ေနဆဲ။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးရဲ႕မ်က္ဝန္းကိုၾကည့္မိျပီး ထစ္အေနတဲ့စကားသံၾကားလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျငိမ္သက္ေနတဲ့ေရျပင္ေလးက စတင္လိႈင္းဂယက္ခတ္လာခဲ့သည္။
အရင္ကမသဲကြဲေနတဲ့ ရင္းနွီးလြန္းလြယ္တဲ့ခံစားခ်က္က တစ္ခ်ိန္တုန္းကလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္နာက်င္ေစမယ့္အမွားမ်ိဳးမွန္း ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲသိလိုက္ခ်ိန္မွာ သူမေျပးထြက္ဖို႔ၾကိဳးစားရေတာ့သည္။ မဟုတ္ေသးဘူး အေျဖမွားေနတယ္ ေျပးကိုေျပးရမယ့္ ေနွာင္ၾကိဳးတစ္စပဲ။ တစ္စတစ္စနဲ႔ တေျမ႔ေျမ႔နာက်င္ေအာင္ျပဳလုပ္မယ့္ အသြားထက္တဲ့စတီးၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းပဲ ခ်က္ခ်င္းေသေအာင္မလုပ္တဲ့ ရက္စက္တဲ့သံေယာဇဥ္ေနွာင္ၾကိဳးတစ အဲဒါကိုသူမမုန္းတီးသည္။ မလိုခ်င္ဘူး တစ္ၾကိမ္ဆိုလံုေလာက္ျပီေလ။ အနာကမက်က္ေသးတဲ့အျပင္ ခုထိလည္းေသြးစိမ္းရွင္ရွင္က်ေနဆဲ။ ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ဒဏ္ရာကို လက္ယပ္ေခၚေနဦးမွာလဲ။
အျပာနုနုရွပ္အက်ႌလက္စကိုေခါက္တင္ကာ မ်က္နွာကိုေရအဝသစ္ပစ္လိုက္သည္။ ဒါဟာ သူမစိတ္႐ႈပ္ေထြးလာတိုင္း လုပ္ေလ့ရွိတဲ့အက်င့္တစ္ခုပင္။ စိတ္႐ႈပ္လာတဲ့အထိေတြးမရေတာ့ရင္ ကိစၥတစ္ခုမွာအဆင္မေျပစိတ္တိုလာခဲ့ရင္ ေခါင္းေအးေအးထားစဥ္းစားနိုင္ေအာင္ အျမဲလုပ္ေလ့ရွိေသာအက်င့္ေပါ့။
ေဘစင္ေဘာင္ကိုလက္ျဖင့္ေထာက္ကာ ေရတစက္စက္က်ေနတဲ့မ်က္နွာကို မွန္နဲ႔စူးစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္၏။ ႏႈတ္ခမ္းကလည္း အလိုလိုေလွာင္ရယ္မိသြားသည္။ သူ႔ကိုရယ္လိုက္ျခင္းေတာ့မဟုတ္ သူမကိုယ္သူမေလွာင္ရယ္လိုက္ျခင္းသာ။
" အဆိပ္ဆူး..... နင္ဒီတစ္ခါေပ်ာ့ည့ံလို႔မျဖစ္ဘူး နင္ကလိုသံုးတစ္ေယာက္ တျခားသူစိတ္ေပ်ာ္ဖို႔အသံုးေတာ္ခံတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး ! နင္က..... "
နီရဲတက္လာတဲ့မ်က္ဝန္းက ဘယ္လိုပင္ေရေတြနဲ႔ဖံုးကြယ္လိမ္ညာေနပါေစ ငိုလိုက္မိျပီမွန္းသူမကိုယ္သူမသိပါသည္။ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ထပ္ေလွာင္ျပံဳးမိရင္း သူမရဲ႕စကားကိုအဆံုးသတ္လိုက္သည္။ တိုးညင္းေသာေလသံနွင့္ေပမယ့္ သူမတစ္ကိုယ္စာေတာ့ၾကားနိုင္ပါသည္။
ထိုစကားလံုးက သံုးလံုးထဲသာရွိသည္......
" ဘုရင္မ "
..........................................................
YOU ARE READING
လေလှိုင်းချစ်သူ ( or ) On Air ( Z + U ) ©
Romanceနာမည်ကြီးရေဒီယိုဌာနရဲ့တင်ဆက်သူဖြစ်တဲ့ အဆိပ်ဆူး..... သွေးအေးသလောက်အလုပ်အပေါ်သစ္စာရှိကာကြိုးစားပြီး တခြားသောဌာနတွေကကမ်းလှမ်းတာကိုတောင်ငြင်းပယ်ခဲ့သူ နာမည်မကြီးသေးတဲ့တက်သစ်စအဆိုမလေးသျှားထက်မှူးတစ်ယောက် သူမဝါသနာပါတဲ့အသံလွှင့်ခြင်းအလုပ်ကို နာမည်ကြီးရေဒီယိ...
