ဒီေန႔ stationကိုျပန္ေျခခ်ျဖစ္ခဲ့ျပီ မ။ အယ္ဘမ္ပ႐ိုမိုရွင္းဆင္းရတာကိုအေၾကာင္းျပျပီး ခြင့္ယူခဲ့တဲ့နွစ္ပတ္တာဟာ မရဲ႕အမွတ္တရေတြရွိတဲ့ဒီေနရာကို လာရမွာေၾကာက္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ဆိုတာ အိမ္တြင္းေအာင္းေနတဲ့ေန႔ေတြမွာသိလာခဲ့ရတယ္။
မ ထြက္သြားတာ ဘာလိုလိုနဲ႔တစ္လျပည့္ေတာ့မယ္ သ်ွားကေတာ့လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ခုထိအခန္းေအာင္းျပီးငိုလို႔ေကာင္းဆဲ။ ဟိုေန႔ကေတာ့ အခန္းတံခါးပိတ္ျပီးတစ္ေယာက္တည္းငိုေနတာကိုေမေမသိသြားတယ္။ ဘာကိစၥေၾကာင့္ငိုတာလဲေမးေတာ့ မငိုေအာင္ေခ်ာ့ကာမွငိုမိတဲ့ကေလးလိုပဲ ေမေမ့ကိုဖက္ျပီးငိုရင္း မနဲ႔သ်ွားတို႔အေၾကာင္းကိုဖြင့္ေျပာမိခဲ့တယ္။ အရက္မူးလို႔ကြ်ဲခိုးေပၚသလိုပဲ သ်ွားကေတာ့အရက္မမူးပဲ မကိုလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔႐ူးေနခဲ့တာေပါ့။ သ်ွားတို႔အေၾကာင္းသိေတာ့ ေမေမဆူမယ္ထင္လားမမ။ သ်ွားကေတာ့ဆူပူမယ္ထင္ထားခဲ့တာ အျပံဳးေလးနဲ႔ ေမေမလက္ခံနိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားရမွာေပါ့တဲ့။
မ သိလား..... မထြက္သြားခဲ့တာေျခာက္ဆယ့္ကိုးရက္ရွိခဲ့ျပီ။ နွစ္နွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကတကယ္ၾကာလြန္းတာပဲ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မရဲ႕ျပန္စာေလးကို လိုင္းေပၚမွာေစာင့္ေမ်ွာ္ရင္း ျပန္စာေလးမ်ားပို႔လာခဲ့ရင္ သ်ွားမွာသတိရစိတ္ေတြေၾကာင့္ အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုငိုေနခဲ့မိတုန္း။
သံုးလျပည့္ျပီမ ရက္ေပါင္းကိုးဆယ္ဆိုတာ နွစ္နွစ္ျပည့္ဖို႔အတြက္ ရက္ေပါင္းေျခာက္ရာ့ေလးဆယ္ဆိုတဲ့ အလြမ္းေန႔ရက္ရွည္ေတြျဖတ္ရဦးမယ့္ ေလွကားထစ္ေသးေသးေလးတစ္ခုစာပဲ။
သ်ွားအရမ္းကေလးဆန္တာပဲမရယ္။ ဘာမဟုတ္တဲ့ကိစၥေလးနဲ႔ မကိုသဝန္တိုမိျပီး စကားမ်ားရန္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္လို႔။ အခုေတာ့ ရေတာင့္ရခဲစကားေျပာခ်ိန္ေလးကို မမနဲ႔ မေခတ္တမီတို႔ အတူတစ္ေန႔တည္းအလုပ္ထြက္သြားတာကို သ်ွားစိတ္ထဲသဝန္တိုမိခဲ့တာ။ မ ခုဆိုသ်ွားကိုစိတ္ကုန္ေနေလာက္ေရာေပါ့။ ရက္ေပါင္းကိုးဆယ့္ကိုးရက္က အခုကတည္းကသ်ွားကိုဦးေဏွာက္ပ်က္ေစခဲ့ျပီပဲ။
တစ္ရာ့ရွစ္ရက္ကုန္သြားခဲ့ျပီ မ။ ဟိုတစ္ခါသ်ွားေျပာမိျပီးကတည္းက မဆီကျပန္စာေတြမလာေတာ့ဘူးေနာ္။ စာဝင္ဖတ္ေပးတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္မရယ္။ မုန္းေတာ့မမုန္းလိုက္ပါနဲ႔ အေနေဝးလို႔သဝန္တိုမိသြားတာပါ။
ဒီေန႔ မမဆီကစာပို႔လာခဲ့တာပဲ။ မၾကာခင္ေဆာင္းဝင္လာေတာ့မယ္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနပါကေလးဆိုးေလးတဲ့။ စာကိုဖတ္ရင္း သ်ွားမ်က္လံုးထဲဖုန္ဝင္တယ္ထင္ပါရဲ႕။ ခုမွ တစ္ရာနဲ႔ဆယ္ရက္ပဲေက်ာ္ျဖတ္ရေသးတယ္။
မရဲ႕အေငြ႕အသက္ေလးေတြရွိတဲ့ဒီေနရာကို သ်ွားျပန္ေရာက္လာခဲ့တာၾကာေနျပီ လြမ္းတာေတာ့လြမ္းေနဆဲ။ ျပီးေတာ့ မရဲ႕ကိုယ္ပြားေလးလိုျဖစ္ေနတဲ့ နွလံုးသားသံစဥ္ကိုလည္း မဖ်က္သိမ္းဖို႔ေတာင္းဆိုထားျပီး သ်ွားကိုယ္တိုင္တာဝန္ယူထားလိုက္တယ္။ မနဲ႔လိုင္းေပၚမဆံုျဖစ္ေတာ့မေျပာျပရေသးဘူး ဒီညဆံုရင္ေျပာျပရမယ္။ တစ္ရာ့နွစ္ဆယ္ရွိျပီေနာ္ မ ရက္ေတြရယ္ကုန္ခဲလိုက္တာေနာ္။ မ ကို လြမ္းလို႔ေသေတာ့မယ္။ ဒီဇင္ဘာကလူေတြပိုေဆြးေစတယ္ထင္တယ္။
မ အနားမွာမရွိေနေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္တည္းေနရတာပင္ပန္းလြန္းတာပဲ။ နွလံုးသားသံစဥ္ေလးကိုမဖ်က္သိမ္းေစခ်င္လို႔ အစီအစဥ္နွစ္ခုကိုတစ္ရက္တည္းတာဝန္ယူေနရေပမယ့္ အဲလိုလုပ္ေနခ်ိန္ေလးအခိုက္အတန္႔ပဲ မကိုတမ္းတတဲ့စိတ္ေတြသိုဝွက္ထားနိုင္တယ္။ မမလည္းအလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနျပီဆိုေတာ့ အရင္လိုလိုင္းေပၚဆံုခ်ိန္ေလးေတာင္နည္းလာတယ္ေနာ္။ မၾကာခင္ ခရစ္စမတ္ေရာက္ေတာ့မွာပါလား။ ခုမွ တစ္ရာနွစ္ဆယ့္ငါးရက္ပဲကုန္ေသး။
အခုဆိုရင္ သ်ွားရဲ႕အယ္ဘမ္ေလးကေအာင္ျမင္သြားခဲ့ျပီ မ။ ေနာက္ဆံုးဖန္တီးမႈေလးက တျဖည္းျဖည္းေအာင္ျမင္မႈေတြရခဲ့ေပမယ့္ အရင္လိုေပ်ာ္မေနေတာ့ဘူး။ သ်ွားကိုယ္သ်ွားလည္း lesbianတစ္ေယာက္ဆိုတာ မေန႔က အဆိုေတာ္ဘဝကေနအနားယူေတာ့မယ့္အေၾကာင္းေျပာရင္း official ေၾကညာထားခဲ့ျပီ။ တစ္ရာ့သံုးဆယ္မဟုတ္ဘဲ သံုးရာတစ္ဆယ္ျဖစ္ရင္ေကာင္းမွာပဲ။
သ်ွားရဲ႕ခ်စ္မမေရ လိုင္းေပၚမွာလည္းမေတြ႕တာၾကာျပီ။ ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား အလုပ္ေတြပဲဖိလုပ္ျပီး အစားပ်က္အိပ္ပ်က္ေနေနျပန္ျပီလား မမရယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ခရစ္စမတ္ညေလးျဖစ္ပါေစ။ ပို႔ထားတဲ့စာေလးက အသက္မဲ့ေနတယ္မရယ္။ တစ္ရာသံုးဆယ့္ငါးရက္ အခ်ိန္ေတြအကုန္ေနွးေပမယ့္ သ်ွားတို႔ဆံုရမယ့္ေန႔ေလးနီးလာျပီပဲ။ အားတင္းျပီးၾကိဳးစားေနရမွာေပါ့။
ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးဘက္မလွည့္မိတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားျပီပဲ။ မေန႔က မဆီကေပ်ာ္ရႊင္ခရစ္စမတ္ေလးဆိုတဲ့စာက နွစ္ေတာင္ကူးမွပို႔လာတယ္ေနာ္။ သ်ွားစာကိုမျမင္မိလို႔ မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာသိတာေပါ့။ ဇန္နဝါရီေတာင္ကုန္ေတာ့မွာကို ခရစ္စမတ္တဲ့လားမမရယ္။ ပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္မၾကိဳးစားပါနဲ႔လား သ်ွားစိတ္ပူလြန္းလို႔ပါ။ ကုန္လြန္လာတဲ့ရက္ေပါင္းက ခုမွတစ္ရာေျခာက္ဆယ့္ေျခာက္။
ဒီရက္ပိုင္း မမနဲ႔လိုင္းေပၚမွာဆံုေနရေတာ့ ဒိုင္ယာရီေလးဆီေတာင္မလွည့္ျဖစ္မိဘူး။ နွစ္ရာသံုးဆယ့္ငါးရက္ကုန္သြားခဲ့ျပီ။
မမကိုေျပာျပရဦးမယ္ ဒီေန႔stationဆီကို မထင္မွတ္ထားတဲ့အတြဲတစ္တြဲေရာက္လာတယ္ဆိုတာ။ ဘာမွမကူညီလိုက္ရတာစိတ္မေကာင္းေပမယ့္ အရမ္းေပ်ာ္ေနတာေတြ႕ရေတာ့ မမကိုေတာင္ေျပးေတြ႕ခ်င္လာတယ္။ သူတို႔ကတအားကိုsweetျပေနၾကတာ တစ္ေယာက္တည္းသမားကအားငယ္မိ။ သံုးရာရွစ္ဆယ့္ငါးရက္ကုန္ျပီးျပီေနာ္ မ။
ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးမွာ သတိရေၾကာင္းေတြေရးျပီးတိုင္း အစကေနျပန္ျပန္ဖတ္တတ္ခဲ့သည္။ သူတို႔နွစ္ေယာက္ျဖတ္ေက်ာ္လာတာ ဒီေလာက္ရက္ေတြေတာင္ရွိေနျပီပဲ။ ထင္ေတာင္မထင္မထားမိဘူး။
ပန္းေရာင္အဖံုးေလးနွင့္ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကို ေသာ့ေလးနဲ႔ခတ္လိုက္ကာ အိပ္ရာနံေဘးက စားပြဲရဲ႕အံဆြဲထဲေသခ်ာထည့္လိုက္၏။ သူ႔မမကိုလြမ္းတိုင္း သတိရတိုင္းေရးထားခဲ့တဲ့စာအုပ္ေလး။ တစ္ခါတစ္ေလအလုပ္မ်ားလြန္းလို႔ ေရးဖို႔ေမ့သြားခဲ့ရင္လည္း နွလံုးသားေလးထဲမွာမွတ္သိမ္းထားလိုက္သည္။
" သမီးေလး မအိပ္ေသးဘူးလားကြယ္ "
အေမရယ္သမီးရယ္သာရွိတဲ့ဒီအိမ္ၾကီးထဲမွာ သူစိမ္းဆန္ဆန္အခန္းတံခါးေခါက္ဖို႔ရာမလိုေပ။ အိပ္ရာေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့သ်ွားအနားမွာလာထိုင္ျပီး ေႏြးေထြးတဲ့မိခင္ေမတၱာအျပည့္နွင့္ ဂ႐ုတစိုက္ေမးလာေသာေမေမ့စကားကို အျပံဳးေလးနွင့္။
" အိပ္ေတာ့မွာေမေမ နက္ျဖန္သတင္းေၾကညာဖို႔ရွိေသးတယ္ေလ "
ဟုတ္တယ္ မမအနားမွာရွိမေနေတာ့ မလြမ္းမိေနေအာင္ဆိုျပီး ရွိသမ်ွအစီအစဥ္ေတြမွာ ေနရာတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုယူထားတတ္သည္။ ေန႔လယ္ခင္းသတင္းတင္ဆက္ခ်ိန္ကိုလည္း အလုပ္လုပ္ရင္သိပ္မလြမ္းမိေအာင္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ အလွည့္နဲ႔မရရေအာင္ယူထားျပန္သည္။ အခုဆိုstationတစ္ခုလံုး သ်ွားကိုေမတၱာဝိုင္းပို႔ေနၾကေလရဲ႕။
" ေမေမ့ေခြ်းမေလးေရာ ေနလို႔ေကာင္းရဲ႕လား သမီး..... "
သ်ွားမ်က္နွာမွာရွက္ျပံဳးေလးနွင့္ ေမေမ့စကားကိုတံု႔ျပန္ရန္စကားမဲ့ေန၏။ ေမေမ့ဘက္ကနားလည္ေပးနိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ယူခဲ့ရတာသ်ွားသိသည္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့လည္း ေဖေဖ့လိုလူနဲ႔ဆံုမွာထက္စာရင္ သ်ွားခ်စ္တဲ့သူကမိန္းကေလးျဖစ္ေနပါေစ ေမေမလက္ခံေပးပါတယ္ဆိုျပီး ေခါင္းညိတ္ခဲ့သည္ေလ။ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ သ်ွားရဲ႕ေမေမလဲ။
" မ ေနလို႔ေကာင္းပါတယ္ေမေမ "
" သမီးလည္းအလုပ္ေတြသိပ္ဖိမလုပ္နဲ႔ကြယ္ မ်က္နွာေလးကေခ်ာင္က်ကုန္တာ ေမေမျမင္ရတာစိတ္မေကာင္းဘူး "
" ဟီး ဝိတ္ခ်စရာမလိုေတာ့ဘူးေလ "
ေမေမ့ရဲ႕စကားကို သ်ွားကစေနာက္ကာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ျပံဳးရယ္ရင္း သ်ွားေခါင္းေလးပုတ္ကာအခန္းျပင္ကိုထြက္သြားတဲ့ ေမေမ့ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ျပီး အခန္းမီးကိုပိတ္ကာအိပ္စက္အနားယူလိုက္သည္။
.........................................................
ကုတင္ေပၚမွာအိပ္ရင္း မမရဲ႕မ်က္နွာေခ်ာေခ်ာေလးကိုေငးၾကည့္လိုက္ နွာတံစင္းစင္းေလးကိုလက္နဲ႔ထိၾကည့္လိုက္နွင့္ အခုထက္ထိအိပ္မက္လို႔ထင္ေနမိဆဲ။ မ်က္ေတာင္စိပ္စိပ္ေလးေတြက ေသေလာက္ေအာင္ျပဳစားနိုင္လြန္းတာ တစ္စိတ္ေတာ့လြန္ေနျပီ။ မ်က္ဝန္းေတြပိတ္ထားတာေတာင္ ပန္းေရာင္ေျပးေနတဲ့မ်က္ခြံမို႔မို႔ေလးက မ်က္ခံုးလွလွေလးေအာက္မွာ အသက္ဝင္ညိွဳ႕ယူနိုင္ေနေသးသည္။
" မအိပ္ေသးဘူးလား ကေလး "
မ်က္လံုးေတြမိွတ္ထားရင္း အာ႐ုံရေနသူလို မ်က္နွာကိုဆြဲယူကာေမးရင္း မမရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚအိပ္ေစခဲ့၏။ အရမ္းကိုေႏြးေထြးတာပဲ ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကအစ အရမ္းကိုေႏြးေထြးေနသည္။
" အခုထိအိပ္မက္လို႔ထင္ေနတုန္းပဲ မမ..... "
တိုးဖြဖြေလးေျပာေနေသာ သူမအရမ္းခ်စ္မိသြားတဲ့ေကာင္မေလးကို လွဲအိပ္ေနရာမွငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမကိုရင္ဘတ္ေပၚမွာအိပ္ရင္းျပန္ေမာ့ၾကည့္ေလသည္။
သူေလးေျပာသလိုပဲ ေခတ္လည္းအိပ္မက္လို႔ထင္ေနဆဲပါ။ အရာအားလံုးကိုလႊတ္ခ်ျပီးအေဝးကိုထြက္လာခဲ့ခ်ိန္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေလယာဥ္တစ္စီးတည္းလိုက္စီးလာတဲ့ ေခတ္ခ်စ္ရတဲ့ေကာင္မေလးက ထိုအခ်ိန္တုန္းကေၾကာ္ျငာ႐ုိက္ကူးေရးတစ္ခုေၾကာင့္ LAသြားမယ့္ေလယာဥ္ေပၚမွာရွိေနခ်ိန္။
ထိုေကာင္မေလးက ေလယာဥ္မယ္ဆီမွာဝိုင္အစား ေရတစ္ခြက္ေတာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ေခတ္လည္းဘာရယ္မဟုတ္အၾကည့္လႊဲလိုက္ခ်ိန္မွာ ေရေတာင္းေနတဲ့ေကာင္မေလးက ေခတ္ကိုမွင္သက္သလိုေလးၾကည့္ေနသည္ေလ။ ေရခြက္ကမ္းေပးေနတာေတာင္မသိေတာ့ေအာင္ တကယ္ကိုေက်ာက္႐ုပ္အတိုင္းျငိမ္ၾကည့္ေနတာ ေခတ္မွာရပ္ေနတဲ့ေလယာဥ္မယ္ကိုေတာင္အားနာသြားျပီး အနားသြားကာထသတိေပးရတဲ့အထိပဲ။
ေနာက္ေတာ့ ေခတ္ေနတဲ့ luxury houseနဲ႔သိပ္မေဝးတဲ့ ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္ၾကီးမွာသူေလးေနေနျပီး အနီးအနားကပန္းျခံေလးတစ္ခုမွာ သစ္ရြက္တစ္ရြက္ေလးကိုျပိဳင္တူေကာက္မိရာကေန လက္ခ်င္းထိလိုက္မိတဲ့အခိုက္အတန္႔မွာ ေခတ္ရင္ထဲမွာအမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ခံစားခ်က္ေလးျဖစ္သြားသည္။
" မင္းဒီသစ္ရြက္ေလးလိုခ်င္လို႔လား "
ေခတ္ဘက္ကအေမးကို ဘာမွမေျပာဘဲရပ္ၾကည့္ေန၏။ ခဏၾကာေတာ့မွ ေခါင္းေလးခါျပကာလွည့္ထြက္သြားသည္။ လက္ထဲမွာကိုင္ထားမိဆဲသစ္ရြက္ေလးကိုငံု႔ၾကည့္ေတာ့လည္း ထူးျခားေနျခင္းလည္းမရွိေနဘဲ သာမန္အေလ့က်သစ္ပင္မွသစ္ရြက္တစ္ရြက္သာ။ ထိုသစ္ရြက္ကိုဘာလို႔ ထိုေကာင္မေလးနဲ႔ျပိဳင္တူေကာက္မိခဲ့တာလဲ ေခတ္နားမလည္နိုင္ေတာ့။
" ဘာလို႔ဒီသစ္ရြက္ကိုေကာက္မိရတာလဲ ငါကိုက႐ူးလြန္းတယ္ "
" သစ္ရြက္ကေနာက္ဆံုးထိသစ္ရြက္ျဖစ္ေနမွာပဲဟာ "
ေျပာေျပာဆိုဆို လက္ထဲမွာကိုင္ထားတာကိုလႊတ္ခ်ဖို႔ ဆုပ္ထားတဲ့လက္ေလးကိုျဖန္႔ခ်လိုက္၏။ တကယ္တမ္းေတာ့ ေခတ္လႊတ္မခ်မိခဲ့ပါ။ သစ္ရြက္ကသစ္ရြက္ျဖစ္ေနဆဲဆိုရင္ သစ္ရြက္ကိုသစ္ရြက္မွန္းသိသိလ်က္နဲ႔ ဘာလို႔ေကာက္ေနခဲ့ၾကတာလဲ။ သစ္ရြက္ေလးလည္း စိတ္ထဲစြဲလမ္းခ်င္စြဲလမ္းတတ္သြားနိုင္တာပဲ။ ဘယ္သူသိမွာလဲ ေခတ္ေရာ ထိုေကာင္မေလးေရာ ကံတရားၾကီးကဖူးစာဆံုေပးလိုက္တဲ့ သစ္ရြက္တစ္ရြက္ကိုအ႐ူးတစ္ေယာက္လိုေကာက္ယူေစခဲ့တာဆိုရင္။
" လက္ထပ္ခဲ့တာေျခာက္လရွိျပီးေတာင္ အိပ္မက္လို႔ထင္ေနတုန္းပဲလား ဂ်ဴ ဂ်ဴ "
အေတြးေတြရပ္တန္႔ကာ ေခတ္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကို ပါးေလးဆြဲညွစ္ကာေမးလိုက္ေတာ့ အလကားေနရင္းရင္ဘတ္ကိုအထုခံလိုက္ရ၏။ ဘာမ်ားစကားမွားသြားလို႔အထုခံရတာလဲ။ ေခတ္ေတြးေနေပမယ့္ အေျဖကထြက္လည္းမလာ။
တစ္ခါတစ္ေလကေလးလို႔ေခၚတတ္ျပီး ပံုမွန္အားျဖင့္ဂ်ဴ လိုင္နာမည္ကို ဂ်ဴ ဂ်ဴ လို႔သာအျမဲေခၚတတ္သည့္မမေခတ္က ဂ်ဴ လိုင္ရဲ႕စကားကိုေျဖလိုက္ပံုကထုခ်င္စရာပင္။
" ဘာလို႔ထုတာလဲ ကေလးရဲ႕ "
အူတူတူ႐ုပ္ေလးနဲ႔ျပန္ေမးေနတာေလးက တကယ္ကိုထပ္ထု႐ိုက္ခ်င္စရာေလး။ ေျပာခ်င္ရာေျပာျပီးေမ့လြယ္ရေအာင္ မမကသံုးနွစ္ေလာက္ေလးပဲအသက္ၾကီးတာကို။
" မမေခတ္တမီ ! ေျပာခ်င္ရာေျပာျပီး ႐ူးသလိုလုပ္ေတာ့မလို႔လား ?? "
အိပ္ေနရာကထထိုင္လိုက္ျပီးမာန္မဲေနေသာထိုေကာင္မေလးကိုၾကည့္ျပီး ေခတ္မွာတံေထြးေတာင္ျမိဳမခ်ရဲေတာ့ဘဲ လိုက္ထထိုင္မိေလသည္။ သူ႔လက္ခ်က္ကိုေၾကာက္ရတယ္ အေကာင္ေသးသေလာက္ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆက္မေျပာေတာ့တာေကာင္းပါသည္ေလ။
" ဘာေျပာမိလို႔လဲ ဂ်ဴ ဂ်ဴ ရဲ႕ "
" လက္ထပ္တာေျခာက္လရွိျပီဆို ! အိပ္မက္လို႔ထင္ေနတုန္းပဲလားဆို ! "
" အင္းေလ ဟုတ္တယ္ေလ မ ဘာေျပာမွားလို႔လဲ "
ေခတ္ေျပာတာဘာအမွားမွလည္းမပါဘဲ ဒီလိုၾကီးအေငါက္ခံေနရေတာ့ ကုတင္ေပၚကေတာင္ဆင္းေျပးခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္လာျပီ။ ေျပာလိုက္တဲ့စကားကလည္းအေကာင္းပဲေလ။ ထားသြားမယ္လို႔ေျပာတာမွမဟုတ္တာကို ေခတ္ကဒီေကာင္မေလးကိုထားခဲ့ဖို႔ဆိုတာ အိပ္မက္ထဲေတာင္မေတြးမိတဲ့ကိစၥ။
" အဲဒါဘာစကားလဲလို႔ ရွက္စရာၾကီးဟာကို "
" အဲအေၾကာင္းျပန္ေတြးမိရင္ရွက္လို႔ေသေတာ့မယ္ အားးး..... "
တအားအားေအာ္ျပီး မ်က္နွာကိုေခါင္းအံုးနဲ႔ဖြက္ေနေသာေကာင္မေလးေၾကာင့္ ေခတ္ဆြံ႕အသြားရသည္။ အဲညကကိစၥက ရွက္မယ့္ရွက္ေခတ္ပဲရွက္ရမွာေလ။ ဘယ္သူကဘယ္ေနရာေရာက္သြားရတာလဲ။ အဲဒါကိုသူကအရွက္သည္းျပေနတာဆိုေတာ့ မသိရင္ေခတ္ကပဲရွက္ေၾကာျပတ္ေနသလိုလို။
" မ ရွက္ဖို႔လည္းခ်န္ထားပါဦးလား "
ေခါင္းအံုးထဲမ်က္နွာဖြက္ျပီး ကုန္းကြကာအရွက္သည္းျပေနေသာ သူေလးရဲ႕ေက်ာျပင္ကို လက္ေလးနဲ႔ဖြဖြပုတ္ကာ ေခတ္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူျပန္ေျပာလိုက္ပံုေလးက ကိုယ္ကပဲစျမွဴ ဆြယ္မိတဲ့အတိုင္း။
" အဲညက မေၾကာင့္ ဂ်ဴ လိုင္ အဲလို အား ရွက္လိုက္တာ "
" ဒီည မ အျပင္မွာသြားအိပ္ သြား "
ေၾသာ္ တရားရမိပါတယ္။ သူ႔ဟာသူမေသာက္ဖူးတဲ့အရက္ျပင္းျပင္းကိုေမာ့ျပီး ေသြးဆိုးေလးေတြထလာတာကို ေခတ္ကျမွဴ ဆြယ္သူျဖစ္ရတယ္လို႔။ ရွက္လို႔ေအာ္ရမယ့္သူက အခုေခတ္ျဖစ္ေနရမွာေလ။ ေခတ္အျဖစ္က ခုန္အုပ္ဖို႔ေတြးထားျပီးကာမွ ညစာေပ်ာက္ျပီး ခုန္အုပ္ခံရတဲ့ယုန္ျဖစ္သြားရတဲ့ဘဝပါ။
" မ ! အခုထိ မထြက္သြားေသးဘူးလား "
" အင္းပါ သြားေတာ့မယ္ မရွက္နဲ႔ေတာ့ မ သြားျပီေနာ္ "
ေျပာရင္းဆိုရင္း ကုတင္ေပၚကဆင္းေျပးျပီး အခန္းျပင္ထြက္သြားေသာေခတ္တမီကိုလိုက္ၾကည့္ကာ ဆက္ျပီးအရွက္သည္းကာေအာ္ေနပါေသာ အခန္းထဲမွ ေခတ္ခ်စ္ရတဲ့ေကာင္မေလး ဂ်ဴ လိုင္ည။
...........................................................
YOU ARE READING
လေလှိုင်းချစ်သူ ( or ) On Air ( Z + U ) ©
Romanceနာမည်ကြီးရေဒီယိုဌာနရဲ့တင်ဆက်သူဖြစ်တဲ့ အဆိပ်ဆူး..... သွေးအေးသလောက်အလုပ်အပေါ်သစ္စာရှိကာကြိုးစားပြီး တခြားသောဌာနတွေကကမ်းလှမ်းတာကိုတောင်ငြင်းပယ်ခဲ့သူ နာမည်မကြီးသေးတဲ့တက်သစ်စအဆိုမလေးသျှားထက်မှူးတစ်ယောက် သူမဝါသနာပါတဲ့အသံလွှင့်ခြင်းအလုပ်ကို နာမည်ကြီးရေဒီယိ...
