forest cats (dutch)

vos!

winterkit sloop verder en toen hij dacht dat hij buiten het gehoor van de andere katten was trippelde hij verder hij snoof snel de lucht op en rook Eikenpoot en een andere kat.... hij is vast trainen nu kan ik geen trucjes van hem leren want die krijger is er bij mompelde hij tegen zichzelf. maar omdat hij eindelijk het kamp uit was gekomen. snel rende hij verder hij mocht niet gezien worden het laatste wat hij zag was een boomstam die over de rievier heen lag. hij rende verder zonder te kijken en zag bomen voorbij flitsten hij begon steeds sneller te rennen hij voelde zich eindelijk vrij. toen plofte hij tegen iets aan hij zag een rode vacht. en viel toen neer op zijn rug. hij krabbelde op en stootte zijn hoofd tegen een snuit die hem aan het besnuffelen was hij keek langzaam omhoog en slaakte een kreet van verontwaardiging en schreeuwde 'VOS!'

de vos schrok ook van de uitroep en viel aan. hij hapte met zijn snuit naar zijn oor winterkit bukte en rende onder zijn buik door toen bedacht hij zich iets wat hij de oudsten wel eens had horen zeggen 'schruk maakte tijgerster dood door een haal van zijn klauw door zijn buik' en winterkit stak snel een poot uit en rijtte een stuk van de buik open. hij zag de staart van de vos op zich af komen en wachtte zijn kans niet af en beet erin zo hard als hij kon. waarna de vos zich omdraaide met een grauw op zijn snuit en hij beet weer naar winterkit's oor en hij beet een stuk af Winterkit voelde een enorme pijn door hem heen golven en slaakte een strijdkreet om hem daarnaeen haal over zijn snuit te geven. de vos slaakte een jammerkreet en sloeg winterkit weg met zijn machtige klauw Winterkit viel een staartlengte verder op de grond. en net toen de vos zich over hem heen boog om het af te maken... er schoot een lichtgrijze flits voorbij en bleef staan voor winterkit. Haar vacht waaide in de wind...

ze haalde uit naar de grote vos. de vos rende jankend van de pijn naar de overkant van het kleine open plekje en verdween tussen de struikjes. de poes draaide zich met vlammende ogen om 'WAT DENK JE WEL NIET ONNOZELE KIT! JE HAD WEL DOOD KUNNEN ZIJN!' winterkit stamelde 's-so-sorry' 'ja dat dacht ik dus ook zeg maar sorry!' winterkit staarde naar de langharige grijze poes met haar ambere ogen. 'nou ga je nog wat zeggen' winterkit schrok op uit zijn gedachten 'h-hoe heet j-jij?' 'ik? ik ben Ambervacht... hoezo?' en ze keek hem langdurig aan. winterkit reageerde niet hij was te geschokt om te antwoorden 'ok sorry dat ik zo tegen je uitviel, maar je hebt onze clans erg in gevaar gebracht we zouden door jou oorlog kunnen krijgen...' ze keek hem amuserend aan 'geeft niks hoor ik was vroeger ook erg avontuurlijk dus ik deed dit soort dingen ook wel eens... alleen niet tegen een vos botsen...' winterkit moest  lachen 'heb jij dan niet eens een keer een dom dingetje gedaan?' Ambervacht twijfelde 'kan ik je vertrouwen?'

Winterkit knikte hevig 'oke dan... een keer ben ik het kamp uitgeglipt en toen liep ik een andere kat tegen het lijf en die was naakt! raar he maar goed hij schreeuwde tegen mij dat ik moest vluchtten dus ik rende met hem mee en onderweg vroeg ik hem waarvoor we vluchtten en hij riep 'een eng ding met hoppoten en rode ogen!' dus ik stopte en keek achterom en zag een klein wit konijntje met rode ogen en toen ik hem dat wou zeggen was hij alweer weg dus... dat was het' winterkit barstte in lachen uit maar toen begon Ambervacht weer serieus 'zullen we je nu weer terug naar het kamp brengen?' winterkit twijfelde maar knikte toen maar toen begonnen zijn ogen te glinsteren 'zullen we een wedstrijdje naar het kamp doen?' Ambervacht twijfelde en zei aarzelend 'maar ik weet niet waar het kamp is.' en winterkit schreeuwde 'maar ik toch ook niet en hij sprintte weg Ambervacht moest lachen en sprintte achter hem aan...

eenmaal in het kamp aangekomen twijfelde Ambervacht maar Winterkit wenkte haar met zijn staart en Ambervacht trippelde zo beheerst mogelijk achter hem aan Winterkit trippelde naar een grote holle boom ze vermoedde dat dat het leiders hol was Winterkit en Ambervacht kwamen binnen en ze zagen een grote witte kater 'hallo Winterkit wat doe jij hier met deze...Asclankat?' Winterkit keek zelverzekerd naar de witte kater 'dit is Ambervacht zij heeft mij gered...' de witte kater keek verbaasd 'en waarom was jij dan uit het kamp en waarvan?' nu antwoordde Ambervacht 'hij wilde een keer vrij zijn en dat snap ik ook wel maar ik moest hem redden van een vos...' de kat knikte en zei 'als we jou geur ruiken zullen we jou en jou clan niet straffen ga maar weer weg' en Ambervacht verliet het hol en trippelde naar haar eigen clan. 'wat betreft jou jij krijgt wel straf... al weet ik nog niet wat.. wacht jij word morgen leerling toch?' en Winterkit knikte hevig van ja 'goed als je leerling bent geworden mag je de teken van de oudsten weg halen.' Winterkit zei 'ja maar dat is goor!' 'nou dan had je niet naar buiten moeten gaan! ga maar weg naar je moeder' en winterkit spurtte weg.

Leliekit en Maanhart waren al aan het zoeken buiten de kraamkamer maar toen Leliekit hem. slaakte ze een kreet van vreugde en sprong ze op hem af. Maanhart had het ook gehoorde en keek even naar Winterkit maar toen ze besefte dat hij iets aan zijn oor had rende ze naar hem toe en duwde ze Leliekit aan de kant. ze likte het oor even stevig en mompelde iets ze pakte hem bij zijn nekvel en nam hem mee naar de medicijnkat. winterkit voelde  zich erg ongemakkelijk hij hoorde dat achter hem Zielster alle katten bijeen riep...

bij de medicijn kat aangekomen trippelde maanhart naar het hol en liet hem vallen 'schemeroog?' Winterkit hoorde een schrille ja uit de spleet komen en toen stak een wat oudere kat zijn kop naar buiten. 'wat is er?' en toen keek ze naar de kitten 'oh ik zie het al' en ze dook het hol weer in Maanhart zei tegen Winterkit dat hij mee moest komen en op een mosbed moest gaan liggen. even later kwam schemeroog weer naar buiten met een blaadje vol kruiden. ze kwam met een blaadje aan en zei 'prop dit in je mond!' winterkit vroeg wat het was 'het is paardenstaart dat stopt bloeden en voorkomt infecties dus eet op!' snel propte ze het in Winterkits mond voordat hij nog iets kon zeggen. winterkit slikte het moeizaam door waarna hij moest hoesten. waarna schemeroog meteen wat papaverzaden in zijn mond propte. meteen dook ze haar hol in en kwam er weer uit met wat spinnenrag wat ze om zijn oor wikkelde waardoor het stopte met bloeden.

schemeroog keek tevreden naar haar werk en zei 'zo moet het wel goed komen alleen het stukje oor komt niet meer terug...' winterkit schrok maar hij kon er niet lang over na denken want volgens schemeroog moest hij veel rusten dus ging hij liggen bij de andere kittens...