forest cats (dutch)

Uit de kraamkamer

Winterkit werd wakker hij besefte dat er niemand nog wakker was. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes en keek naar Honingvacht haar kittens zouden vast snel geboren worden.

Hij sloop zo stil als hij kon naar zijn zusje en hij porde haar zachtjes met zijn poot. Toen zag hij dat zijn zusjes ogen openschoten! Maar voordat ze een gil kon slaken legde hij zijn staart op haar mond.

Toen hij zag dat ze weer op adem gekomen was haalde hij voorzichtig zijn staart van haar mond. zijn zusje keek hem woedend aan en siste fluisterend 'waarom heb je me wakker gemaakt het is nog hartstikke vroeg in de ochtend stuk vossenstront! Winterkit reageerde niet op haar en fluisterde in haar oor 'We kunnen het kamp uitglippen want het is zo saai in de kraamkamer ik ben er nu al zo lang!'

Leliekit keek hem met grote ogen aan en siste nu wat luider 'nee Winterkit ik ga niet mee als we leerling zijn kunnen we zo vaak naar buiten maar weet je wat we als leerling niet kunnen??? Nee antwoordde winterkit. Leliekit kwam dichterbij...

en schreeuwde toen 'UITSLAPEN STUK VOSSENSTRONT!!!' Winterkit schrok zo erg van de uitval van zijn zusje dat hij naar achteren viel tegen Maanhart aan. geschokt keken de twee kittens naar hun moeder. maanhart geeuwde eens goed en opende toen haar ogen om naar Leliekit te kijken.

'Leliekit! waar heb jij deze taal geleerd ik wil niet meer dat je dat woord zegt! als jullie uit de kraamkamer zijn dan mogen jullie zelf beslissen wat jullie zeggen maar zolang ik nog over jullie waak zullen jullie dit soort zwerfkattentaal niet zeggen en beslist niet tegen je broertje Leliekit!' Leliekit sloeg haar ogen neer en mompelde een sorry toen ze weer op keek zag ze dat haar broertje naar haar omkeek en haar plagerig aankeek.

Toen ging Leliekit over de rooie! Ze sprong op hem af maar winterkit was haar te snel af zodra ze op hem was geland maakte hij een koprol naar achteren waardoor hij met een poot op haar borstkas stond en hij keek met een arrogant en triomfantelijk gezicht naar haar. leliekit stak haar tong uit. en winterkit liet haar gaan. hij sprong meteen op Maanhart af als een of andere stuiterbal. en vertelde trots wat hij had gedaan. toen haar moeder naar Leliekit keek of ze oke was. waste ze zich met heel nonchalant en deed alsof er niks aan de hand was.

Toen trippelde winterkit weer met een arrogant gezicht naar haar toe en plaagde haar 'ik heb van jou gewonnen nanananana!' toen snauwde leliekit terug 'nou ik deed niet eens mijn best!...' toen keek winterkit beteuterd naar de grond maar toen kreeg hij vast weer een geweldig idee want hij keek op met stralende ogen

'Maaamm? Mogen ik en Leliekit naar buiten dus dan bedoel ik uit de kraamkamer om het kamp te ontdekken plieesssss?' en hij keek haar met smekende ogen aan zodat ze geen nee kon zeggen. en maanhart zei twijfelend 'Nouww... oke dan omdat je het zo lief vraagt... maar blijf wel bij elkaar en niet uit het kamp gaan... ik loop wel even mee en dan vraag ik wel aan een leerling of hij een oogje in het zeil wilt houden....'

Winterkit en Leliekit keken een beetje beteuterd maar vonden het al leuk genoeg dat ze uit de kraamkamer mochten. maanhart ging hun voor terwijl de kleintjes stonden te springen om het kamp te zien... en wie hun vader is...