Winterkit sprong enhousiast uit de kraamkamer verblind door het licht tuimelde hij achterover hij voelde iets zachts... waarschijnlijk was hij tegen Maanhart of Leliekit hopelijk Maanhart aangestoten.
Voorzichtig keek hij op toen zag hij zijn zus op hem neerkijken met vlammende ogen 'keek uit waar je je poten neerzet muizen...' Ze stopte abrupt met praten toen haar moeder haar scherp aankeek daarna zei ze ' kom ik zal jullie eerst voorstellen aan jullie vader daarna mogen jullie het kamp verkennen.' Winterkit sprong weer op en rende enthousiast voor zijn moeder uit leliekit rende achter hem aan maar stopte abrupt en schreeuwde naar haar moeder 'waar moeten we heen!' Haar moeder wees met haar staart naar een boomholte en zei 'daarheen' en leliekit begon weer met sprinten en sprintte winterkit voorbij. Maanhart keek trots naar allebei haar kittens Die naar de boomholte renden. Toen ze zag dat haar kittens stopten en schreeuwden dat ze moest opschieten. Dus maanhart begon zachtjes te rennen naar haar kittens. Ze keek in beiden hun ogen en zag het enthousiasme. Toen zeurde winterkit 'nou komt er nog wat van?' En maanhart kwam in beweging met haar kittens achter haar aan trippelend. ze mompelde iets wat de kittens niet konden verstaan en liep daarna het hol binnen. haar kittens kwamen achter haar vandaan en begonnen meteen rond te springen. toen zagen ze een grote witte kater met witte ogen op een mosbed liggen leliekit en winterkit stopten met springen en bleven even stil staan. hun moeder duwde ze naar voren en de kater die op het mosbed lag zei 'hallo jonkies welkom in de mistclan!' daarbij stond hij op en begroette de kleintjes door hun neus aan te raken winterkit fluisterde tegen zijn moeder 'wie is dit mam?' de witte kater had het blijkbaar gehoord en antwoordde met zelfverzekerde stem 'ik ben zielster de leider van de clan en tevens jullie vader' leliekit begon meteen enthousiast in het rond te springen 'wij hebben een leider als vader!!! jeeeee' schreeuwde ze door het hele hol heen. winterkit was blijkbaar wat minder enthousiast hij had een sterke grote krijger verwacht en geen... toen vroeg hij wat er met zijn ogen was en leliekit was meteen stil om zijn antwoord te horen. 'nou kleine winterkit toen ik nog een commandant was en de leider stierf toen moest ik naar de maansteen reizen' hij werd onderbroken door de twee kittens die tegelijkertijd voregen wat de maansteen was. maanhart die al een hele tijd niks had gezegd zei 'dat is een grote steen onder de grond waar medicijnkatten en leiders met de sterrenclan kunnen praten' zielster vervolgde zijn verhaal 'dus ik moest naar de maansteen reizen en toen ik mijn negen levens kreeg werden mijn ogen verwond omdat het te zwaar was... als ik nog zwakker was geweest dan zou ik nu niet meer geleefd hebben... maar dus daardoor ben ik blind geworden.' toen vroeg winterkit 'maar kunt u nu nog wel goed jagen en vechten dan?' 'ja dat kan ik nog wel en wel als een van de besten maar het is nog steeds moeilijk ik moet vertrouwen op mijn neus en oren' hij glimlachte naar winterkit en knikte even naar maanhart 'nu denk ik wel dat jullie het kamp willen verkennen hé, nou ga maar gauw dan.' en de kittens sprintten naar buiten om daar te worden opgewacht door een grote bruine kater met een witte vlek rond zijn oog winterkit keek vol bewondering naar hem op in tegenstelling tot leliekit die met dichtgeknepen ogen naar hem zat te kijken de grote krijger zei 'wat doen jullie twee kleine kits hier?' maar voordat ze antwoord konden geven kwam maanhart de holle boom uit en die snauwde iets naar de grote krijger wat ze niet konden verstaan. toen ze weg waren gelopen van de grote krijger vroeg leliekit wie dat was en waarom haar moeder zo gemeen tegen hem deed maanhart twijfelde en antwoordde 'dat was hagelstorm en ik deed zo gemeen omdat ik hem gewoon niet mag.' haar moeder keek om zich heen en riep toen een naam snel kwam er een lenige gestalte op hun afgerend zo te zien was het nog een leerling en maanhart vroeg aan hem of hij een oogje in het zeil kon houden zodat zij nog naar honingvacht kon gaan kijken' en de jonge kater stemde er mee in en ging weer ergens liggen. om de kittens in de gaten te houden. leliekit vroeg wat ze het eerst gingen doen. winterkit antwoordde twijfelend 'we kunnen naar de hoop verse prooi maar we kunnen ook naar de medicijnkat of het leerlingenhol want ik heb niet zo'n zin in het krijgershol zometeen doen ze nog gemeen tegen ons... dus wat wil jij?' leliekit keek om zich heen en riep 'deze kant op kom mee!' en ze rende naar het medicijnkattenhol ze trippelden door het hoge gras naar de spleet in de rots winterkit voelde een paar ogen in zijn rug prikken en keek achterom en zag de leerling vanuit het plekje waar hij was gaan liggen naar hen staren. toen hoorde hij een kreet van schrik en zag zijn eigen moeder door het hoge gras sprintten naar de medicijn kat de medicijnkat luisterde snel naar maanhart en trippelde toen de spleet in van de rots daarna sprintte ze met een blad vol kruiden achter maanhart aan.... 'nou het heeft nu dus geen zin om naar de medicijnkat te gaan' en ze trippelden weer terug naar de open plek. nu was winterkit degene die mocht zeggen waar ze heen gingen en hij wees met zijn staart naar het leerlingenhol maar voordat zijn zus weg kon rennen zei hij 'wil je een wedstrijdje doen?' 'oke wie het eerste bij het leerlingenhol is.' en ze sprintte weg met winterkit op haar hielen.
JE LEEST
forest cats (dutch)
Fanfictionwinterkit en leliekit zijn broer en zus als ze leerling zijn beleven ze velen avonturen maar dan worden ze krijger... en dat draagt verantwoordelijkheden met zich mee...