forest cats (dutch)

nieuwe kittens!

eenmaal in de kraamkamer aangekomen zagen ze een goudbruine vacht onder het bloed. Winterkit en Leliekit keken vol afschuw naar het lichaam. Een donkergrijs gestalte draaide zich om het was Maanhart 'oh jongens, hoi.... hoe gaat het? was het leuk ik heb gehoord dat jullie een rondleiding kregen van Wilgpoot...' winterkit keek raar was het Maanhart dan niet opgevallen dat Lelievacht onder de bloedvlekken zat van de verse prooi? Leliekit keek diep in Maanhart's ogen en zag paniek.

'Mam? wat is er met Honingvacht' ze keek om Maanhart heen en zag de Medicijnkat ijverig aan het werk gaan. 'Nou...' antwoordde Maanhart 'er is kans dat...' Maanhart keek naar de grond maar toen weer recht vooruit 'Honingvacht gaat waarschijnlijk dood' Leliekit en Winterkit keken geschokt naar elkaar.

Winterkit was degene die de vraag stelde 'maar wat moeten de kittens dan drinken ze hebben toch geen melk?' Maanhart twijfelde en zei 'jonkies dat is niet jullie zaak om te regelen... gaan jullie maar spelen.' toen bleef haar blik rusten op Leliekit... Ze schrok op en keek geschokt 'WAT IS ER MET JOU GEBEURD???' 

en ze trok leliekit naar zich toe en begon haar stevig te likken terwijl winterkit alles uitlegde toen maanhart klaar was met likken en al het bloed van leliekits vacht was verwijderd draaide ze zich om de medicijnkat keek haar bedroefd aan en toen knikte ze. Maanhart rende naar de andere kant van het hol om naar Honingvacht te kijken...

De medicijnkat trippelde weg naar de holle boom het hol van Zielster. Winterkit trippelde langzaam naar voren en zag drie kleine piepende kittens liggen naast een bebloede Honingvacht. 'Piepten wij vroeger ook zo?' Vroeger winterkit en Maanhart mompelde iets wat leek op een ja.

Van buiten hoorden ze een roep. 'laten alle katten van de Mistclan die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zoch verzamelen bij de holle boom!' En leliekit zag de witte gestalte van haar vader op een tak springen en vroeg ' Maanhart mogen wij ook gaan' Maanhart knikte dus de twee kittens sprintten weg zonder hun moeder...

De twee kittens waren nog aan het rennen toen Zielster begon met praten. ' vandaag is Honingvacht bevallen... Ze heeft drie kittens aan de mistclan gegeven maar heeft zich daarna bij de sterrenclan gevoegd...' Een paar jammerklachte stegen op maar Zielster ging verder 'de kittens zullen niet overleven zonder moedermelk dus of we moeten ze nu al prooi laten eten of een van de moederkatten heeft nog melk over...' Leliekit en Winterkit keken elkaar enthousiast aan ' Maanhart is de enige moederkat in de kraamkamer dus we kunnen alleen maar hopen..'

een paar katten mompelden tegen elkaar en jammerklachten begonnen 'maar honingvacht zal worden begraven net voor het kamp zodat ze altijd bij ons zal zijn vanavond gaan we rouwen om haar... Vergadering gesloten' toen kwam Maanhart aangerend 'WACHT!... Ik kan de kittens nog melk geven! Ik heb nog wel wat melk over want Winterkit begon al best snel met het eten van prooi' Zielster knikte en riep 'maanhart zal hun pleegmoeder worden' hij sprong van de tak af en gaf Maanhart een kopje en fluisterde iets waarna hij zich omdraaide en op een grote kater aftrippelde... Maanhart keek om naar haar twee kittens die stonden te stralen van blijdschap 'hoe heten ze???' Maanhart twijfelde en zei 'weet ik nog niet ik vind dat hun vader dat mag bepalen...' Ze keek Zoekend om zich heen op zoek naar Ottervacht ze zag hem naar de kraamkamer toe sprinten ze wenkte haar kittens met haar staart en ze renden met zijn drieën achter hem aan...

toen ze uiteindelijk  in de kraamkamer waren zagen ze Ottervacht over Honingvacht heen gebogen. Maanhart trippelde langzaam wat dichterbij 'Ottervacht... gaat het?' Ottervacht keek op 'ja het gaat wel hoor ik ben blij dat jij voor ze kan zorgen' Maanhart kwam naast hem staan 'en heb je al namen voor ze?' ottervacht twijfelde 'die hele kleine goudbruine wil ik Bijkit noemen' en hij wees naar een klein goudbruin hoopje vacht. 'ik wil die kastanjebruine graag kastanjekit noemen.' hij keek alweer wat blijer maar Maanhart zag nog steeds verdriet in zijn ogen toen keek hij naar haar 'wil jij de laatste kitten een naam geven?' maanhart keek verbaasd en keek toen naar de laatste kitten die al wild door de kraamkamer kroop ze deed hem denken aan winterkit....' ik noem hem Wolfkit is dat goed?' ottervacht knikte en keek naar zijn kittens waarna hij de kraamkamer verliet.

Winterkit sprong naar voren op de pasgeboren kittens af 'mam wanneer doen ze hun ogen open?' Maanhart reageerde niet en keek bezorgd naar Ottervacht. Leliekit kwam voorzichtig naar voren en ging bij de kittens liggen ze keek naar ze met een vertederende blik en fluisterde tegen zichzelf 'ik wil later ook kittens...' maar de twee kittens werden uit hun gedachten gehaald door Ottervacht die terug kwam met twee andere krijgers waarvan een hagelstorm was Leliekit keek naar Wnterkit die bewonderend naar Hagelstorm keek... Slijmbal dacht ze hagelstorm, ottervacht en de andere krijger pakten Honingvacht vast en tilden haar op en namen haar mee naar de open plek Winterkit keek hun na en zag dat Honingvacht's staart over de grond slepen en dacht 'dat is toch onrespectvol ik ga helpen!' en hij rende snel achter de drie krijgers aan en pakte de staart vast met zijn bek. en trippelde met de krijgers mee hagelstorm had hem opgemerkt en keek met genegenheid naar de kleine kater.

de nacht was aangebroken en Maanhart wilde weggaan om te rouwen om Honingvacht maar ze had niemand om op de vijf kleintjes te passen. dus snelde rende ze naar het leerlingenhol en zag Eikenpoot zichzelf wassen. 'Eikenpoot?' hij keek op 'wil jij nadat je gerouwd hebt even op mijn kittens passen want Honingvacht was een goede vriendin van mij en...' Eikenpoot onderbrak haar en zei 'het is al goed maanhart zal ik doen' Maanhart zuchtte opgelucht en mompelde een bedankje. en Eikenpoot stapte met grote passen weg. maanhart rende weer naar de kraamkamer om te kijken of alles goed ging met haar kittens. toen ze controleerde zag ze Winterkit en leliekit die om de kleintjes heen zaten. ze voelde zich helemaal smelten vanbinnen. ' winterkit, leliekit letten jullie even op de bijkit, wolfkit en kastanjekit? eikenpoot komt er zo aan ok?' leliekit en winterkit keken om en knikten beiden tegelijk en keken toen weer naar de kittens. Maanhart sprintten naar het lijk van Honingvacht waar Eikenpoot net was opgestaan. Eikenpoot knikte naar haar spurtte naar de kraamkamer.

Leliekit keek om toen ze buiten wat kabaal hoorde en daarna een donkerbruine gestalte naar binnen zag komen. ze sprong meteen op klaar om aan te vallen maar toen rook ze een bekende geur en herkende ze Eikenpoot meteen ging ze weer zitten per ongeluk boven op Winterkit 'hé kijk eens even uit ik hoef jouw dikke reet niet in mijn gezicht Leliekit!' ze mompelde iets en ging toen goed zitten. naast Bijkit die ze het liefst vond Eikenpoot kwam naast haar zitten en ze voelde zijn vacht tegen de hare aan strijken ze keek hem even aan maar Eikenpoot vroeg aan Winterkit 'en? hoe heten de kittens?' Leliekit wilde antwoorden maar Winterkit was eerder ' ja deze heet Wolfkit' en hij wees met zijn staart naar een klein donkerbruin bolletje vacht die wild zat te woelen snel antwoordde Leliekit 'en dit zijn bijkit en kastanjekit!' toen keek Eikenpoot goed naar Winterkit en Leliekit 'wanneer worden jullie eigenlijk leerling jullie zien er al best groot uit?'

Leliekit en Winterkit wisselden een blik uit en Leliekit antwoordde 'nou volgens mij over twee dagen...' winterkit keek triomfantelijk naar Eikenpoot. 'misschien moeten die kleintjes maar eens gaan slapen' en hij ging om ze heen liggen om ze warm te houden Winterkit volgde samen met Leliekit zijn voorbeeld en vormden zo een kring rond de kittens...

Winterkit werd wakker en besefte dat hij rond de kittens in slaap was gevallen. Hij zag dat Eikenpoot al weg was waarschijnlijk trainen ofzo en hij keek rond hij zag Maanhart nergens en hij liep naar buiten zonder zijn zusje wakker te maken bang dat ze weer een ochtendhumeur had. eenmaal buiten zag hij dat Ottervacht, Maanhart en een andere poes die er oud uit zag Honingvacht gingen begraven.  toen bedacht Winterkit zich iets misschien is Eikenpoot wel gaan jagen en als ik hem zou volgen zou ik wat trucs van hem mogen leren en hij trippelde naar de uitgang van het kamp. hij glipte zo snel als hij kon door de takken en kon nog net een glimp opvangen van een Honingbruine gestalte wiens staart over de grond sleepte...