X-B ○ JunJun [X1]

X-B(05)

*Hyeongjun's Pov*

Basa-basa din pag may time. Ayun na nga ang ginagawa ko, nagbabasa habang gumagawa ng homework.

Hayst grabe ang sipag ko. Ako na ang number one na masipag mag aral sa kanilang lahat. Lol.

Naalala kong may tula pa pala akong dapat tapusin. Mabuti nalang at hindi na nagpagawa pa sakin si Dong kundi todo disaster na ang utak ko.

Masyado siya kasing na-focus dun sa kwento na gusto niyang gawin. Tangina yun pa talaga ang inuna imbes na yung project namin.

Hmmm nakakapagtaka na gusto niyang gumawa ng kwento?
Sa hina ba naman ng imagination nun?

I closed the book sabay labas ng notebook ko. I open it and start writing the poem about respects.

Ano nga ba ang respeto?

Gawin ko bang example dito si Mr. President?

He seems never respected by others because of his failures.

*bzzt* *bzzt*

Hinawi ko ang libro to look my phone. Oh I have new message?

Hindi ko na kinuha ang cellphone ko and just tap the view message.

+83*********
You can't hide

*bzzt* *bzzt*

+83**********
Murderer

Huh?

Did this person just call me murderer?

Tangina kailan pa ako naging murderer? Adik ba ito?

I took my phone and replied the message.

What are you saying?

•sent•

I'm not a killer

•sent•

Baka ikaw yun gago!

•sent•

Maybe its just a bored---

*bzzt* *bzzt*

+83**********
Ahe

+83**********
Collector

I don't know what is happening pero tila tinamaan ako ng kaba ng mabasa ang huli niyang mensahe. Why I'm feeling this way?

Why I feel nervous? And angry at the same time?

What is this feeling?

The feeling of being caught?

Dali kong blinock ang number nayun. How did that stranger get my number? Is Dong give it to others?

Pero hindi ganon si Dong but....how did he know? And why I feel uncomfortable?

I shake my head. Maybe its just a frank. Yeah a frank. I should focused on my project right now.

"NAKAKAINIS!!!!"

( • 3 • ) !?

Istorbo talaga.

"Hoy jun! Tapos mo na ba yung tula?" tanong ni Dohyun bago naupo.

"Uhhh....di pa. Sinusulat ko palang. Bakit parang---may kaaway ka ba?"

Dohyun just huffed at tinalikuran ako. Hindi naman halatang bad mood ang mokong nuh?

*bzzt* *bzzt*

DONGPHEW sent you a message

'Ano na naman kailangan ng gagong ito?'

DONGPHEW
Active Now•

Hoy!

Meet me naman dito
sa library!

May pangalan ako gago
Ano na naman bang
kailangan mo huh?!

•sent•

May ginagawa pa
ako
I am a very busy person

Don't cha worry
hindi naman ito
about sa projects

•seen•

DONGPHEW is typing.....

If you say so

It's about my matters
I need someone to
tag me along

•seen•

Para saan?

Para sa kwento

K, bye

Akala ko ba nakapag isip na siya ng genre niya?

I recommend that app to him para magka-ediya siya yet hanggang ngayon kailangan niya parin ang tulong ko?!

Ghad naman Dong kailan mo gagamitin yang kalawang mong utak?!

I sigh and stood up at sakto namang tumayo si Dohyun habang nakatingin sa kaniyang cellphone. Why the bad feeling na may mangyayari?

I hurriedly walked but Dohyun suddenly run off causing him to shove my back. Nawalan ako ng balanse at since yung mga bullies ay malapit lang sa amin, playing some chess. Mukhang matatamaan ko sila.

Before I could gained my balance ay natumba ako sa gitna nila. Syempre sinama ko ang culprit.

"Whatta fuck?!"

"Naman! Matatalo ko na siya oh!"

Ngumiwi kami pareho ni Dohyun dahil sa sakit. Tangina!

Wag kasi makisabay!

"Tae wag ka nga kasi makisabay!" angil ko.

"Ikaw kaya nakikisabay diyan!"

"Anong ako? Nung tumayo ako eh tumayo ka narin!"

"Hindi ko na kasalanan na tanga ka!"

"Sa ating dalawa IKAW ang TANGA!"

"Ako pa talaga ang tanga! Eh ikaw nga---"

"Ehem"

Natigil kami sa pagbubulungan ni Dohyun ng marinig ang isang nakakashokot na boses.

"Why I'm feeling na parang may....nakatingin satin?" tanong ni Dohyun.

We both looked slowly sa aming paanan. Doon nakita namin ang nagdidilimang mga aura nila. The bullies.

Oh great.

------

🍱