X-B ○ JunJun [X1]

X-B(08)

Walang ginawa si Junho kundi titigan ang walang malay na mukha ni Hyeongjun.

Sa subrang takot kasi ay hindi na kinaya ng bp at nahimatay na.

He touched the younger's hair. Its too smooth from human hair. Hinaplos niya ito.

Too comfortable in his hand.

Bumaba ang mga kamay niya sa pisngi nito. The skin is too soft also.

Right this kid is not human.

"Then what are you?" kausap niya dito.

Nakaunan ang nakababata sa kaniyang hita. Hindi nito nilipat ni Junho sa kama since tinatamad daw siya tsaka being Hyeongjun on him is very comfortable.

He like it thought.

Junho starting to blind in the darkness. He flicked his fingers and with a snap ay lumiwanag at naging maayos ang mansion. Its just his show actually para walang mag trespass sa mansion niya.

He hate outsiders but this outsider on his lap is different.

"Wag mo ko murahin Ho. Feelings mo yan."

Inseong who was there in the whole time said. Nakadapa ito sa kama habang nakahalumbaba.

"I know it. Tsk but you still plan it anyway."

"Sus sa huli kayo parin magkakatuluyan pero sad nga lang kasi dapat may mawala. Hoping mo nalang na hindi siya yun."

Junho sigh. Allthought Inseong the one who creating everyone's destiny, may propesiya parin silang sinusunod.

And that's their real destiny.

"Tsk don't judge my destiny. Hindi ikaw ang propesya nuh."

"Hmp fine. I'm just saying. Tandaan mo ako lang nakakakita sa nilalaman ng propesiya kaya nga ako tinawag na spirit of destiny."

Umayos ng upo si Inseong. Ngawit na daw kasi siya---joke.

"Anong gagawin mo sa kaniya?"

Yun ang hindi alam ni Junho. Ano nga ba?

Unti-unti ay idinilat ni Hyeongjun ang kaniyang mga mata.

"WAAAAAHHHHHH!!!!" agad niyang tinulak si Dongpyu palayo.

Ang lapit kasi ng mukha.

"Makatulak ah! Yah! Ang sama mo na sa bestprend mo ah!"

Agad na tumayo si Hyeongjun at tinulungan ang kaibigan na tumayo.

Inilibot ni Hyeongjun ang tingin. Wala na siya sa nakakatakot na mansiong yun kundi nasa street na siya.

"Anong trip mo ngayon at sa kalsada ka natutulog?" tanong ng kaibigan.

"Hindi ko alam."

"Ano? Hindi mo alam?" takang tanong ni Dong.

"Ang hirap iexplain."

Yeah litong lito na siya. Kanina lang nasa mansion siya tapos ngayon ay nandito na?

Pero isa lang ang nasa isip niya.

GHOST ARE REAL!

-

*Hyeongjun's Pov*

"Woah nakakatakot nga yan pero yung dinala ka ng multo sa kalye? Hahahaha! Patokhang na ba kita?"

Malakas kong binatukan ang gago kong kaibigan. Tangina paano ko ba mapapaliwanag sa kaniya ng maayos ang nangyari sakin?

Shitz.

Its gives me headache lalo na mahinang pumick-up ng kokote nito.

"Basta nagising nalang ako na nasa kalye na!"

"Buti ako nakakita sayo kundi baka napagkamalan kang sindikato."

Muli ko siyang binatukan. Gago talaga. Pagkakamalang sindikato agad? Di ba pwedeng wala lang malay?

"Gago ka talaga eh nuh? Bakit sindikato aber?"

"Kasi baka modus mo yun oh diba? Sa panahon ngayon madami ng mga manloloko. Parang relasyon lang."

I hissed. Talaga naman oh. Mag eemo na naman ba itong si Dong?

Pero di yan. Wala naman yang love life and he will never have---charot lang.

"Tangina Dong wag mo ko mahugot hugot baka mapatay kita."

He pouted. Tae nagmukha siyang pato.

"Diba sinabi mo na may humila sayo pagkatapos nawalan ka ng malay? What if hindi naman pala multo ang nandun? What if isang taong magnanakaw?"

"Pero wala namang nawala sakin?"

"Hmm maybe some kind of person who doesn't want outsiders?"

Tumango ako. Siguro nga baliw na tao lang yun.

Tumayo ako para kunin yung video cam ko. I know na narecord ko yun.

I checked the video cam pero nagtaka ako ng makitang wala na ito. The date yesterday ay wala na.

What the fuck?!

"Problema mo?"

"Yung video ko dun sa mansion na yun. Wala na."

"Madali lang yan. Binura niya oh edi tapos."

Siguro nga. Sigurado akong magagalit sila sakin but who cares. I don't care if they going to bully me.

Kinaumagahan ay maaga akong pumasok. Di ko na hinintay si Dong ambagal kasi kumilos daig pa ang may estroke.

Habang binabagtas ko ang napakatahimik na daan ay ramdam ko na parang may sumusunod sakin.

Lumingon ako sa aking likuran ngunit wala akong nakitang kakaiba.

I shrugged it off. Hindi naman siguro multo yun diba?

"My my...Hyeongjun."

Tumigil ako sa paglalakad at lumingon. Nakita ko si Lia habang nasa tabi niya si Lisa at Jihyo.

"Ah hehehe....sorry kasi biglang nagkaproblema---"

Nagulat ako ng may dalawang tao na humawak sa dalawang braso ko. I looked up to see Cornito and Daniel.

"Kailangan mong turuan ng leksyon." said Lisa.

Tangina?

-----

OK! HANGGANG DITO MUNA
SAKIT NG ULO KO EH
😶