X-B ○ JunJun [X1]

X-B(03)

*Hyeongjun Pov*

"Woah ang dumi ng libro mo! What happen?"

I diverted my gaze towards that familiar voice.

"Akala ko hindi mo na ako sisiputin." I said and leaning on the chair.

"The fuck why would I do that? Sayo kaya nakasalalay ang future ng grades ko nuh!"

Napa-rulyo ako ng aking mga mata sa sinabi niya. Ika nga nila walang taong bobo pero tamad OO at yun ay nagsisimula sa letter D at nagtatapos sa U.

"Kailan ka ba titino sa pag aaral? Halos lahat yata ng projects at homeworks mo sakin mo inaasa."

Pabagsak siyang naupo sa upuang kaharap ko at nilagay ang bag sa ibabaw ng mesa. He took one of my books na nadumihan before reading it. Nagtaka ako sa inakto niya. Dude para siyang tanga.

"Kita mo ito? Hindi ko ito maintindihan!" he said as he turned the book on my face habang tinuturo yung words na may bahid ng dumi.

I snatched my book tsaka pinalo sa kaniya. He groan because of it.

"Tanga! Hindi mo maiintindihan kasi di mo iniintindi! Tsaka paano mo ito maiintindihan eh may duming nakaharang?"

"Hyeongjun hindi ko na kasalanan na mahina ang pick up ng utak ko."

"Ang sabihin mo TAMAD ka lang."

I tsk bago sinagutan yung mga lestseng homework ng mga gagang pabibo.

"Ikaw na naman pinapagawa ng homework nila? Abuso na yan ah!" Dong huffed tsaka nilabas ang notebook niya.

"Kita mo naman diba? Kaya ikaw na gumawa ng homework mo kung ayaw mo mapagtripan din." I said while solving this hard problem.

"Pakopya pwede? Lilibre kita mamaya~"

I drop my pen habang hindi makapaniwalang tumingin sa kaniya. Talagang nagpakyut pa ang gago. Yak! Ghad paano ko ba naging kaibigan toh?

"Be thankful at grounded ako ngayon." I said tsaka binigay sa kaniya yung isang homework na tapos ko na which is homework ni Lisa noona.

"Yes~ thankyu bestprend!"

I just rolled my eyes at nagpatuloy sa pagsusulat. Bestprend pag may kailangan #plastik pero syempre joke lang.

Matapos namin gawin ang aming homework at homework nila ay dumeritso na kami sa aming silid aralan.

As expected mas magulo pa sa love ang mga kaklase kong magugulo. Dala ang notebook ng mga pabibo ay naglakad ako sa upuan nilang naka-form ng O.

"Ito na." sabi ko sabay bigay sa kanila ng notebook.

Popo took it tsaka binigay kay Lisa noona. She examine---pota---the answers I made.

"Sigurado kang tama lahat ito?"

Tumango ako. Bes wala pang pa-thankyu naman diyan?

"Good kasi pag hindi alam mo na ang consequences na mangyayari sayo." she warned.

Beh di ako takot beh deputa. Ulit tumango lang ako.

"Good now shoo. Ayaw namin mahawaan ng germs mo."

Wow hiyang hiya naman ako sa inyo eh nuh? Grabiii grabiii

Pumunta na ako sa aking upuan at syempre ano pa nga ba ang gagawin sa upuan? Edi uupo.

"Psst!"

Di ko na kailangan lingunin pa kung sino ang pesteng pala-sitsit na yun.

"Oh?"

May binigay siyang long pad paper sakin na may nakasulat na tula. It's about that po at opo.

'ANG PO AT OPO
AKO PO AY OOPO
TAPOS NA PO'

I facepalm because of it. I looked up and there he was. Smiling at me air to air. Nakakabanas sarap tapalan ng tae ang mukha niya.

"Ano ito Dohyun?" I asked.

"Dhzu may patula kaya si mayor."

Si mayor? Yung palpak na sg council? Dafuq bat di ako nainform?

"Oh tapos?"

"Tapos na po."

"Gaga!"

Hinagis ko sa kaniya ang papel na may nakasulat na mahalagang tula para sa mga kagaya niya. He pouted na pwede ng ikamatay ng lahat charot.

"Wala ka bang tula na maisip? At anong patula ni mayor? Bakit hindi yata ako nainform about dito?"

"Nagpatula siya ng maaga kasi nakita niya daw dun sa questioner ni Mr. Karlbo na magpapatula daw siya mamaya."

Huh?

Deletse dami ko naintindihan.

"Tae ayusin mo naman pagsasalita mo! Korean na nga lang hindi mo pa maayos!" singit nung isa. Si fc char---its Dylan.

Si Dylan na walang dila charot ulit.

"Pareho kasi yan ni Dong hindi nagagamit utak." I said at mula sa peripheral vision ko ay napansin ko ang slowmo na paglingot sakin ng dakilang tamad. Magkatabi lang kasi kami boi.

"Pssh hahaha! Kung di na nagagamit isangla mo na!" tawa ni Dylan.

Kita ko ang pagbusangot ng mukha ni Dohyun. Lahat yata ng negative part ng kabobohan ay nasa kaniya niya. Bobo---charot pero totoo, tanga---sorry pero totoo kasi, slow at higit sa lahat walang alam sa lahat ng mga bagay---sorry but real talk lang.

"Grabe kayo sakin ah! Grabiii grabiii!" he said like a hiphop singer. Feeling gangster yan boi.

"Real talk lang bes." singit ni Dongpyu.

Dohyun pouted before he turned his back on us. Mukhang nasaktan talaga ang loko.

Not long after our teacher which is Mr. Karlbo came. Hawak ang isang folder.

"I assume yan na ang questioner niya." I heard Dohyun whispered.

Inilapag niya ang folder na hawak sa mesa tsaka kami tinignan.

"Listen...this weekend I want you to make a poem. Isang tula na tungkol sa paggalang sa nakakatanda."

"Tulad po ng PO AT OPO? AKO AY OOPO TAPOS NA PO---"

Our classmates laughed as they sighted the flying eraser that landed on Dohyun's face. Yan kasi singit ng singit, nonsense pa ang sinasabi tsk tsk tsk.

"Quiet and listen, don't talk when I'm not asking questions!"

Dohyun scratched his head like he didn't get what our professor said. Hina talaga ng kokote nito mabuti pa bumili na siya ng memo plus gold.

"In other words....TAHIMIK." sabi niya habang taimtim na nakatitig kay Dohyun.

Mr. Karlbo is the one terror teacher na kinatatakutan ng lahat including me. Ano namang katakot takot sa kaniya maliban sa pangit niyang pagmumukha at kumikintab niyang ulo?

"Para naman hindi boring ang tula do the acting, singing or dancing churva. Kung ano ang talent na maprepresent mo go on. But that poem ay hindi malalayo sa topic, ang paggalang. 70% ng grade niyo ang madadagdagan kaya don't let me down. Ang hindi makapag participate automatik betlog agad 65bagsak!"

Oh great. Now gagawa ng tula. I secretly spare a glance on the bitches side. Napangiwi ako dahil mukhang may arrow ang mga mata nilang nakatingin sakin.

GREAT! ANOTHER DISASTER!

------

HAPPY WATCH WATCH TV DAY~

ULUL PO SI AKO😵😴