Ang Alamat ng Kahapon

Paglimot sa nakaraan

The rain is pouring on me so hard my vision becomes blurry and I was in the state of helplessness. As I walk down the crowded street all I want to do was to forget the past. I looked up in to the sky and it feels like the rain was cleansing my whole being. I was brought back in reality when I heard the horning sound of sea vessel. At mukhang aalis na ito mabilis ang galaw ko at nakipagsiksikan sa mga tao. Wala akong ticket kaya nagtatago ako at mabilisan ang mga galaw upang hindi mahuli. As I sat on the sit I finally realize that I'm fully soaked. I was trembling in fear afraid to be recognize. I covered my face with face mask when I felt like everyone was staring at me.

The T.V was on and there's the news about the murderer that police has been working on. Then everything went back as a familiar face flashed on the TV screen.

Flashback....

Lalong lumakas ang kulog at kidlat at pati buhos ng malakas na ulan na may dalang malakas na bugso ng hangin. Habang ako ito nakatingin sa kawalan iniisip kung wawakasan ko na rin ba ang sariling buhay. Punong-puno ng dugo ang aking damit at buong katawan wala ni isang luha ang pumatak saking mga mata. Nilibot ko ang aking paningin, naguguluhan kung ano ang nangyayari. Dugo..d..u.go paulit ulit na tumatakbo sa utak ko na parang sirang plaka. Bigla akong napaluha ng maalala ko ang buong pangyayari. Isa-isa kong tinignan ang mga walang buhay na katawan na nakaratay sa sahig. Hiwahiwalay ang bawat bahagi ng mga katawan pero lahat ng mga mata nakatingin sakin na para bang isa akong demonyo na walang awang hindi pinakinggan ang kanilang mga hinaing at mababakasan rin ang pagkamuhi mula rito. Biglang naglundas ang mga luha mula saking mga mata at sa di malamang dahilan bigla akong pumalahaw ng iyak na parang wala ng bukas hindi ko alam kung naririnig bako nang mga kapitbahay. Isa na kong maduming tao wala na akong silbi para mabuhay kinamumuhian na ako ng diyos at paniguradong magdudusa ang kaluluwa ko sa impyerno. Kung sa ganun tatanggapin ko kung ano mang parusa ang ipapataw ng diyos sa akin kesa parusahan ako ng tao kaya bago pako mahuli ng batas mas mabuting tapusin ko ang buhay ko. Dahan-dahan kong itinutok sa dibdib ko ang hawak na patalim at ng itatarak ko na sana ito sa dibdib ko ay siya ring pagtunong ng telepono, may tumatawag dagliang naibalik ako sa wisyo. Pinagmasdan ko ang telepono ng ate ko na nasa ibabaw ng mesa biglang nawala sa isip ko kung ano man ang naging plano ko kanina. Nanginginig ang mga kamay at nagdadalwang isip kung sasagutin ba ang tawag. Tumayo ako at nilapitan ito pinulot ko at binasa ang nakarihestrong pangalan.

Mother calling....📲

Pinindot ko ang answer button at hinintay na magsalita ang nasa kabilang linya.

"Hello nak? Kamusta ka..y.o di.yan..malakas ba ang ulan? Nabalitaan ko may malakas daw na bagyo jan sa atin.." choppy ang kabilang linya

Hindi ako sumagot at hinayaan kong magsalita ang nasa kabila..

"Nak ..mag-iingat kayo di...yaann..?

Di parin ako sumagot at mas lalo ko panghinigpitan ang pagkakahaw sa telepono.

"Nak magsalita ka .. !
 
Muling nanumbalik ang poot ko sa mundo ng marinig ko ang boses nito. Naalala ko ang lahat ng nangyari sa buhay ko dahil sa kanila.

"MANAHIMIK KA !! PINATAY KO SILA KAYA WALA KA NANG BABALIKAN!!"

" hoyyy...! Kristine ikaw ba to nasaan ang ate mo bigay mo sa kanya ang telepono! Ano nanaman bang drama yan... umayos ka at para hindi kita mapalayas diyan sa pamamahay ko. At ano nanaman bang awa...tot tot tot..
Hindi ko na pinatapos ang sasabihin nito at agad kong pinatay ang tawag.

Tumayo ako at pumuntang banyo para ayusin ang sarili . Tinanggal ko lahat ng bakas ng dugo na nasa katawan ko. Habang nagbibihis ako nakarinig ako nang tawag mula sa kapit bahay namin.

"Ann..ann .. Anong nangyayari diyan sa inyo bat parang may naririnig kaming ingay mula dyaan?"

Hindi ako sumagot pinakiramdaman ko muna kung saan nang gagaling ang boses. Nihimigan kong nasa katabing bahay lamang ito at mukhang hindi ito nag-iisa.