𝐻𝑒𝑟 𝑅𝑒𝑣𝑒𝑛𝑔𝑒

Chapter Forty-two: Take a break

(A/N: okay yosh! Malapit ko nang matapos 'to at another story is going!! ❤)

BLUE POV'S

Dapat talaga kailangan din nilang pag pahinga at isipin ang sunod na gagawin eh.

Kanina pa ako dito nakatitig kay Keva habang hinaharot niya ang alaga niya.

"Oo nga pala, hindi ko pa napupuntahan ang palasyo mo, Keva."

"Tch, wag munang balakin pa."

Natawa naman ako dahil doon. Mas maayos siya kausap kumpara noong nag daang araw eh.

"Why are you here, Keva?"

"Just want to rest for awhile, Blue."

"Then, go with me."

Agad siyang napahinto sa ginagawa niya tsaka bumaling sa'kin, samantalang ako ay nakatitig lang sa kanya kanina pa, actually.

"Seryoso ka ba? I am not like you, Blue."

"I will think of you as a human, Keva. Take a break for being a queen."

"I can't, it's my duty."

"You will never to see how beautiful our world, Keva."

"It's beautiful, really."

"You sure you won't go out with me, Keva?"

Bigla siyang umiling-iling tsaka naki paglaro ulit siya sa alaga niya.

"I want to show you something, Keva."

"Blue.."

"Hindi mo kailangan iwan ang trono mo, ang kailangan mo ay mag pahinga saglit at ramdamin bilang tao dito sa mundo namin."

"I can't be like that.."

"You can, Keva. You can!"

"Paano, Blue? Hindi ako tao, blue."

"Keva, tao ka sadyang may kakaiba lang sa'yo. Trust me, Keva."

Kailan man ay hindi pweding tumanggi kapag ako ang nag alok.

Hindi ko alam kung napapayag ko ba si Keva dahil bigla siyang natahimik.

"Okay."

Palihim akong ngumiti sa kanya tsaka tumingin sa labas.

Maiintindihan mo din, Keva.

KEVA POV'S

Kanina pa ako pinipilit ni Blue na sumama sa kanya kahit ayoko talaga, hindi naman masyado makapal ang mukha niya para ayain niya ako lumabas ano?

"Mag bihis ka, Keva."

"What?!"

"Hindi ka pweding lumabas ng naka ganyan lang, Keva."

"Ano ba dapat talaga?"

"Ito, suotin mo 'yan mag hihintay ako rito sa labas."

Padabog ko kinuha sa kanya tsaka umalis para mag bihis.

Tiningnan ko ang damit, ganto ba talaga suot nang mga tao?

Paano ba naman kasi kapag nandodoon ako sa palasyo ni Iowa ay puro gown at kung dito naman sa mundo ay naka uniform lang.

Gaya nga sabi ko sa kanya ay hindi pa ako nakakalabas dahil ang patutungohan ko lang naman mundo ni Iowa.

"Keva? Hindi mabigat 'yang bigay ko sa'yo ba't ang tanggal mo dyan?"

"Ito na! Sandali lang kasi!"

Lumabas kaagad ako tsaka masamang tumingin kay Blue.

"Ito, suotin mo para hindi ka nila makilala."