"ေဖေဖ, ေဖေဖ့ကို ပိုၿပီး အားသန္လာေအာင္ ကူညီေပးတ့ဲေဆး႐ွိတယ္လို႔ သားၾကားထားတယ္'' လင္း႐ွီဟာ သူ႔ မ်က္ေတာင္ေလးကို တျဖတ္ျဖတ္ခတ္ၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းစြာ ေျပာလိုက္တယ္။
သူ႔အေဖဟာ သူ႔သားေလးရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတ့ဲ အျပဳအမူေၾကာင့္ နဲနဲေတာ့လန္႔သြားတယ္။
" Yes, အ့ဲဒါက ဘာျဖစ္လို႔လဲ??''
" သားတစ္ခုေလာက္လိုခ်င္တယ္''
" ရြာမွာ လူေတြအမ်ားႀကီး႐ွိတာ ဘယ္သူကေဆးကိုထုတ္ေပးလဲ ေဖေဖ မေျပာျပတတ္ဘူး။ ဆရာဝန္ကိုေမးၾကည့္တာ အေကာင္းဆုံးဘဲ'' သူ႔အေဖဟာ မေသခ်ာစြာ ေျပာျပတယ္။
စကားေတာင္ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ လင္း႐ွီဟာ သူ႔အိမ္န႔ဲအနီးဆုံး ဆရာဝန္ရဲ႕ အိမ္ဆီကိုေျပးသြားေတာ့တယ္။
" သူတို႔ေတြႀကီးလာတာျမန္လိုက္တာ" သူ႔အေဖ ဟာ လင္း႐ွီေျပးသြားတာကိုၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။
အသက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ လူရြယ္တစ္ေယာက္ကိုေတြ႔တ့ဲအခါ လင္း႐ွီဟာ မေမးေသးခင္ခ်ိဳသာစြာျပဳံးျပလိုက္တယ္။
"ဦးေလး အားေတြသန္လာေတာင္ လုပ္ေပးတ့ဲေဆး႐ွိတယ္လို႔ သားျကားဖူးတယ္ ။ သားတစ္ခုေလာက္ ရႏိုင္မလား??''
သူဟာ သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းလွတ့ဲအသံေလးကို အသုံးျပဳၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
ေဒါက္တာဖူ ဟာ သူဆီလာတ့ဲကေလးေလးေၾကာင့္ အ့ံၾသသြားၿပီး ဒီကေလးဟာ ပန္းပဲဆရာရဲ႕ သားေလးမွန္းမွတ္မိသြားတယ္။
"Oh! ဘာလို႔ တစ္ခုလိုခ်င္တာလဲ?'' အ့ဲေဆးဟာ သူတို႔ရြာအတြက္ သားေကာင္ေတြလိုက္ေပးတ့ဲ မုဆိုးေတြအတြက္ဘဲ ေပးတာျဖစ္တယ္။
" သားအတြက္မဟုတ္ပါဘူး။ ဝမ္ေလ့အတြက္ပါ"
ေဒါက္တာဖူဟာ ဝမ္ေလ့အေမ လြန္ခ့ဲတဲ့လ အနည္းငယ္တုန္းက ဆုံးပါးသြားမွန္း အမွတ္ရလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ဝမ္ေလ့အေဖဟာ သူ႔သားကိုၾကမ္းတမ္းစြာ စတင္ဆက္ဆံလာခ့ဲတယ္။ ဒီေကာင္ေလးဟာ ဒဏ္ရာေတြန႔ဲ မၾကာခဏေတြ႔ရတတ္ၿပီး သူဟာ ဆရာဝန္န႔ဲ ေျပာဆိုဖုိ႔အျမဲျငင္းဆန္ေနခ့ဲတယ္။ ဒဏ္ရာေတြကို ပတ္တီးသာ စည္းခြင့္ေပးၿပီး လုပ္ၿပီးတာန႔ဲတန္းထြက္သြားေလ့႐ွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူၾကားဖူးတာ ကေလးတခ်ိဳ႕က ဒီဝမ္ေလ့ကို အႏိုင္က်င့္ၾကတယ္ဆိုဘဲ။ သူ႔အေ႐ွ႕က ကေလးလဲ အပါအဝင္ေပါ့။
"ငါၾကားတာေတာ့ မင္းလဲ သူ႔ကို အႏိုင္က်င့္တယ္ဆို။ မင္းဘာေၾကာင့္သူ႔ကို ေဆးေပးမွာလဲ?'' ေဒါက္တာဖူဟာ လီရန္ရဲ႕ ပါးျပည့္ျပည့္ ေလးကို ညစ္လိုက္ရင္းေမးလိုက္တယ္။
လီရန္ဟာ သူ႔ပါးေလးကိုပြတ္လိုက္ၿပီး ''ဦးေလး သားကသူ႔ကို သန္မာလာေအာင္လို႔ကူညီေပးေနတာ သူအ့ဲေလာက္အားနည္းလိမ့္မယ္လို႔လဲ မထင္ခ့ဲဘူး။ ဒါကေနာက္ဆုံးပါဘဲ။ သားသူ႔ကို သန္မာလာေအာင္လုပ္မယ္ ဒါမွ
ေနာက္သူ႔ကို ဘယ္သူမွအႏိုင္မက်င့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ''
ၿပီးေတာ့ သူဇာတ္လိုက္ကို ငါ့အတြက္ဖယ္႐ွားေပးလိမ့္မယ္။
ေဒါက္တာဟာ ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္လုံးကိုၾကည့္ၿပီး အျပစ္႐ွိတယ္လို႔ မျမင္ရဘူး။ သူ႔ရဲ႕မ်က္လုံးဟာ အ႐ူးလုပ္ဖို႔ခက္တယ္ တကယ္လို႔ သူ႔ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္က လိမ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနခ့ဲတယ္ဆိုရင္ သူသိတယ္ေလ။ ဒါေပမ့ဲသူဒီေကာင္ေလးကို ျဖဴစင္တယ္လို႔မထင္ဘူး။
" ဒီေဆးက ကန္႔သတ္ခ်က္႐ွိတယ္ ဒါေၾကာင့္ငါ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေပးႏိုင္ဘူး ။ အ့ဲဒါလုပ္ဖို႔ ေဆးပင္ေတြအမ်ားႀကီး လိုအပ္ေသးတယ္" ေဒါက္တာဖူဟာ သူ႔ေခါင္းကို ခါလိုက္တယ္။
လင္း႐ွီၾကားတ့ဲအခါ သူခုန္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ '' စိတ္မပူန႔ဲဦး။ သားအပင္ေတြ႐ွာႏိုင္တယ္။ ဦးေလးဘာေတြလိုလဲသာ ေျပာေပးပါ''
လီရန္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြန႔ဲ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတ့ဲ မ်က္လုံးေတြကို ေတြ႔ရတ့ဲအခါ ေဒါက္တာဟာ သူ႔ကို ေဆးေတြရဲ႕ ပါဝင္ပစၥည္း ကိုlist လုပ္ၿပီး အ့ဲအပင္ရဲ႕ပုံေတြန႔ဲအတူေပးလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ ေတာထဲမွာ အႏၱရာယ္ေတြမ်ားလွေၾကာင္းအထပ္ထပ္ သတိေပးရင္း ေတာ႐ိုင္းအေကာင္ေတြေတြ႔ရင္ ေျပးဖို႔ ေျပာတယ္ သူတို႔ေတြက အဆိပ္႐ွိႏိုင္တယ္ေလ ။ တစ္နာရီေလာက္သူ႔ကို ေျပာဆိုပို႔ခ်ၿပီးတ့ဲေနာက္မွ သူဟာ လင္း႐ွီက သြားဖို႔ခြင့္ျပဳေပးတယ္။
လင္း႐ွီဟာ အခုမွ ၁၀ႏွစ္ဘဲ႐ွိေသးတယ္ ရြာထဲကကေလးေတြအားလုံးဟာ မိဘေတြက အေျခခံအလုပ္ေတြကို ေလ့က်င့္ေပးထားတာေၾကာင့္ ေဒါက္တာဟာ သိပ္ေတာ့စိတ္မပူေလဘူး။ ေဆးပင္ေတြဟာ အဆိပ္႐ွိတာ န့ဲအဆိပ္ကင္းတာ ၾကားခြဲရခက္တာေလာက္ဘဲ႐ွိတာ ။ၿပီးေတာ့ လူမသိတ့ဲ အႏၱရာယ္ ႐ွိတ့ဲေတာ႐ိုင္းေကာင္ေတြလဲ႐ွိေပမ့ဲ သိပ္စိတ္မပူဘူး။
ဒါမ့ဲ လင္း႐ွီဟာလုံးဝ မစိုးရိမ္ဘူး သူ႔မွာ သားေကာင္အ႐ိုင္းေတြခ်ဥ္းကပ္လာတာကို ေျခရာခံေပးႏိုင္တ့ဲ system ရိွတယ္ေလ။
ခနေလာက္ၾကာေတာ့ သူဟာေတာဝက္ႀကီးဆီကေနလြတ္ေအာင္ေျပးလိုက္ရေတာ့တယ္။ (😂😂)
လင္း႐ွီ: System..!!!
System 1314: Host! ကြၽန္ေတာ္ ဒီေနရာကိုစစ္ေဆးခ့ဲတာ က်ိန္ေတာင္က်ိန္ရဲတယ္။ ဒါက ေတာဝက္က အရမ္းျမန္ေနလို႔ဘဲ ျဖစ္မွာ....
လင္း႐ွီဟာ သူ႔ရဲ႕ system အ့ဲေလာက္ အသုံးမက်မွန္းသူမသိခ့ဲဘူး။ ဒါေပမ့ဲ သူ႔မွာအျပစ္တင္ဖို႔ အခ်ိန္ကိုမ႐ွိဘူး။
သူဟာ သူ႔ရဲ႕ ေျမေခြးျဖဴေလးအသြင္ ကိုျမန္ျမန္ေျပာင္းၿပီး ခ်ံဳပုတ္ေလးထဲ ဝင္ပုန္းေနလိုက္ရတယ္။ သူဟာ လူပုံျပန္မေျပာင္းခင္ ေတာဝက္ထြက္သြားတာေသခ်ာေအာင္စစ္ေဆးလိုက္ၿပီးမွ ျပန္ေျပာင္းလိုက္တယ္။
လင္း႐ွီက လီရန္ဟာ သူ႔မိဘေတြေ႐ွ႕မွာ အသြင္ေျပာင္းျပခ့ဲေပမ့ဲ သူ႔မိဘေတြက အသြင္ေျပာင္းဖို႔ ပိတ္ထားေလမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕သားရဲအသြင္ဟာ အျမႇီးကိုးေခ်ာင္းန႔ဲ ေျမေခြးျဖဴေလးျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဖုန္က်ဳံးရဲ႕ က်ားအသြင္ထက္ အမ်ားႀကီး႐ွားပါးတ့ဲအတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ သူ႔မိဘေတြဟာ သူ႔ရဲ႕အၿမီွးေတြကို ျမင္ႏိုင္ေအာင္ ေဖ်ာက္ႏိုင္ေအာင္လုပ္တ့ဲစြမ္းအားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ေျပာဆိုခ့ဲတယ္။
သူဟာ သူ႔အၿမီွးကိုးေခ်ာင္းအစား တစ္ေခ်ာင္းသာက်န္ေအာင္ ေျပာင္းႏိုင္တ့ဲအခါမွ သူ႔မိဘေတြဟာ စိတ္သက္သာစြာသက္ျပင္းခ် လိုက္တယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔သားေလးကို ႀကီးမားတ့ဲ ဘယ္ clan မဆို ပစ္မွတ္ထားေခၚယူမွာကို မလိုခ်င္ၾကဘူး။ သူ႔သားေလးကို ႏွိမ့္ခ်တတ္ၿပီး ဒီဘဝေလးမွာဘဲ ေနေစခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေနာက္ဆုံး ဖုန္က်ဳံးကိုဆန္႔က်င္ၿပီး သနားစရာေကာင္းစြာ ေသဆုံးသြားတဲ့အထိ ပုံစံကိုမေျပာင္းျပခ့ဲဘူး။ သူဟာ သူ႔မိဘေတြရဲ႕ ဆႏၵကို လုံးဝမဆန္႔က်င္ခ်င္ဘူးေလ။
သူအခု အသြင္ေျပာင္းလိုက္တ့ဲအခါမွာ အျမႇီးကိုးေခ်ာင္းေလးေပၚလာခ့ဲတယ္ ဒါဟာသူ သူ႔ရဲ႕ အစြမ္းကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသးတ့ဲအခ်ိန္မို႔လို႔ဘဲ။ သူဟာ သူ႔မိဘေတြရဲ႕ ဆႏၵကို မဆန္႔က်င္ခ်င္ေပမ့ဲ အခု ေတာဝက္လိုက္လို႔ ေသေရး႐ွင္ေရးျဖစ္ေနတ့ဲအခ်ိန္ မေျပာင္းလို႔ မျဖစ္လို႔ေလ။
သို႔ေပမ့ဲ လင္း႐ွီဟာ ဒီအျဖစ္ကို ျမင္သြားတ့ဲမ်က္ဝန္းတစ္စုံ ကို မသိလိုက္ဘူး။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူဟာ system ကို ေခါင္းထဲမွာ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေနရတာေၾကာင့္ေပါ့။
လွပၿပီး ႏွင္းလိုျဖဴေနတ့ဲ ေျမေခြးေလးဟာ ဝမ္ေလ့ကို ဖမ္းစားသြားၿပီး အ့ဲဒီဟာေလးဟာ လီရန္မွန္းသိလိုက္တ့ဲအခါ သူမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသြားတယ္။ သူမနက္ခင္းကအေၾကာင္းကိုလဲသတိရသြားတယ္။ လီရန္သူ႔ကို ေတာထဲမွာ ႐ွာေတြ႔တ့ဲအခ်ိန္ သူတို႔မ်က္လုံးေတြ ဆုံသြားတ့ဲအခါ သူ႔အဝတ္ေအာက္က လက္စြပ္ေလးဟာ ပူလာခ့ဲတယ္။ ဒါေပမ့ဲ သူဟာ အျပင္ကိုမထုတ္ရဲဘူး။
တကယ္လို႔ သူထုတ္လိုက္ရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က လက္စြပ္ကလုယူသြားႏိုင္တယ္ လက္စြပ္ဟာ တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ပုံလဲေပၚတယ္ေလ။
" ေ႐ွာင္ဝမ္ ဒီလက္စြပ္ေလးကိုလုံျခံဳေအာင္ ေသခ်ာသိမ္းထား။ တစ္ေန႔မွာ သားဟာ ဒီလို ပုံစံတူလက္စြပ္႐ွိတ့ဲတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ရလိမ့္မယ္ အ့ဲတစ္ေယာက္ဟာ သားရဲ႕လက္တြဲေဖာ္ဘဲ ။ မွတ္ထားပါ ဘယ္ေတာ့မွမေပ်ာက္ေစန႔ဲ"
[ XiaoWang - ေ႐ွာင္ဝမ္ ( 小王 ) ဆိုတာ ဝမ္ေလ့ကို သူ႔မိခင္က ခ်စ္စႏိုးန႔ဲ ဝမ္ေလးဆိုၿပီး ေခၚတ့ဲသေဘာပါ]
ဝမ္ေလ့ဟာ လက္စြပ္ေလးကို လက္ထဲမွာ တင္းတင္းဆုပ္ထားလိုက္တယ္။
-------------------
လင္း႐ွီဟာ system ကို ေအာ္ေငါက္တ့ဲအခါ system ေလးဟာ ေထာင့္နားေလးကပ္ၿပီးပုန္းေနျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ အပင္ေတြသာဆက္ခူးေနလိုက္တယ္။ ေနဝင္သြားတ့ဲအခါမွာ သူဟာ အပင္ေတြလဲခူးၿပီးသြားၿပီး ေဒါက္တာရဲ႕အိမ္ကိုအေျပးျပန္ေလတယ္။
ေဒါက္တာဖူဟာ ဖုန္ေတြ ရႊံေတြနဲ႔ ညစ္ေပေနတ့ဲကာင္ေလး ဝင္လာတာကိုျမင္လိုက္တယ္ ။
" ဦး ဒီမွာၾကည့္။ သားေဆးပင္အားလုံး႐ွာခ့ဲတယ္။ အခု ဦးေဆးေဖာ္လို႔ရၿပီ'' လင္း႐ွီဟာ ေဆးပင္းေတြကိုေပးရင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာဆိုတယ္။
" ေတာ္တယ္ " လို႔ ဆရာဝန္က ခ်ီးက်ဴးလိုက္တယ္။
လင္း႐ွီဟာ ေဒါက္တာရဲ႕ စကားကိုမၾကားခင္ထိ ဂုဏ္ယူစြာျပံဳးေနခ့ဲတယ္။ ''ေနာက္အပါတ္က်ရင္ ေနာက္တစ္သုတ္ကိုခူးဖို႔ လာခ့ဲပါ"
"Ah???'' လင္း႐ွီဟာ ေတြေဝစြာ ေခါင္းေလးကို ေစာင္းလိုက္တယ္။
" ဝမ္ေလ့ဟာ ဒီေဆးေတြအားလုံးကို စုပ္ယူႏိုင္ဖို႔အရမ္းငယ္ေသးတယ္ ဒါေၾကာင့္သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ကုသဖို႔ႏွစ္ အနည္းငယ္ၾကာဦးမွာ။ သူဆီမွာ အတြင္းေကာ အျပင္ပါ ဒဏ္ရာေတြ႐ွိေနတယ္"
"ႏွစ္အနည္းငယ္????''.
လင္း႐ွီျမန္ျမန္စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ရတယ္။ သူဟာအရမ္းကိုငယ္ေသးတာေၾကာင့္ သူ႔ခ်စ္သူကို ဒီကမာၻမွာ႐ွာဖို႔ မစြန္႔စားႏိုင္ေသးဘူး။ ဝမ္ေလ့ဟာ တစ္ညထဲန႔ဲ အားႀကီးမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာလဲ သူသိတယ္။ သူေခါင္းေလးကို ၿငိမ့္ၿပီး ဆရာဝန္ကိုေက်းဇူးစကားဆိုကာ အိမ္ကိုျပန္လာခ့ဲတယ္။
------------------------- TBC
2488 words
YOU ARE READING
Their Eternal Love (Arc.3 Li Yang ဘဝ)
Romanceလင်းရှီဟာ ၂၁ရာစုက ဒီဇိုင်းနာတစ်ယောက်.... Accident ကြောင့် မသေဆုံးခင်မှာ sexy ကျကျ ချောမောတ့ဲ ယောက်ျားကိုစွဲလမ်းသွားခ့ဲတယ်။ သူ့ရဲ့ဝိဉာဉ်ဟာ System 1314 န့ဲတွေ့ပြီး ချောမောတ့ဲ ယောက်ျားတွေကိုတွေ့ဆုံဖို့ အကြောင်းဖန်လာတ့ဲအခါ...... This story is inspired b...
