ေဒါက္တာ့ရဲ႕အိမ္ကိုျပန္ေရာက္သြားတ့ဲအခါ လင္း႐ွီဟာ ေနာက္ေဆးတစ္လုံးရဖို႔ အသနားခံေတာ့တယ္။
" ဦးခုနက ေပးလိုက္တ့ဲေဆးကေကာ ဘာျဖစ္သြားလို႔လဲ"
" ဦး ဝမ္ေလ့က လႊင့္ပစ္လိုက္တာ" လင္း႐ွီဟာသနားစဖြယ္ ၾကည့္ရင္းေျပာတယ္။
ေဒါက္တာဟာ ႐ႈပ္ေထြးသြားၿပီး " ဒါဆို အရင္အပါတ္က သူ႔ကို ဘယ္လို ေဆးတိုက္ခ့ဲတာလဲ.???"
လင္း႐ွီဟာ မျပံဳးလိုက္ခင္ ခဏေလာက္ရပ္တန္႔သြားၿပီး " သားသူ႔ကို ေသာက္မလားလို႔ ၾကင္ၾကင္နာနာေလး ေမးလိုက္တာ.."
( လိမ္တာ ၾကည့္ပါဦး 😂)
"Oh, ဒါဆို ဘာလို႔ ဒီေန႔ အ့ဲလိုၾကင္ၾကင္နာနာေလး မေမးလိုက္တာလဲ" ေဒါက္တာဖူဟာ စကားကို ဖိၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဦး အေသးစိတ္ေတြ ေမးမေနပါန႔ဲေတာ့။ သားကိုေနာက္ေဆးတစ္လုံးသာ ေပးပါ" လင္း႐ွီဟာ ေဒါက္တာ့အေမးကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈပစ္လိုက္္တယ္။
" ဝမ္ေလ့ဟာ တစ္ပါတ္ကိုတစ္လုံး ေသာက္ဖို႔ လိုတယ္။ ငါတို႔အခုဘာလုပ္သင့္သလဲ" ေဒါက္တာဟာ လင္း႐ွီကို စိတ္ညစ္စြာ ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ေကာင္းပါၿပီ သားေနာက္အပါတ္မွာ ဒီထက္ႏွစ္ဆ ႐ွာေပးပါ့မယ္" လင္း႐ွီဟာ သြားကိုႀကိတ္လိုက္တယ္။ ဝမ္ေလ့အတြက္ သူ႔ရဲ႕ လုပ္အားေတြကိုေတြးမိလိုက္တ့ဲအတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလတယ္။
ဝမ္ေလ့ ငါမင္းကိုဒီလို လြယ္လြယ္လႊတ္မေပးထားႏိုင္ဘူး။
ေဒါက္တာဖူဟာ အရမ္းေက်နပ္သြားၿပီး ေဆးတစ္လုံးကိုေပးလိုက္တယ္။ (အျမတ္ႀကီးစားတ့ဲ ေဒါက္တာ 🤧) လင္း႐ွီဟာ ခ်က္ခ်င္း ေတာထဲကိုေျပးသြားၿပီး ဝမ္ေလ့မတြန္းဖယ္ႏိုင္တာေသခ်ာေအာင္လုပ္လိုက္တယ္။
"ေကာင္းေကာင္းေလးေန မင္းအရင္ကတစ္လုံးကိုသာမလႊင့္ပစ္ခ့ဲရင္ ငါမင္းကို ဒီလိုအတင္းေကြၽးေနမွာမဟုတ္ဘူး" လင္း႐ွီဟာ ျပံဳးလိုက္တယ္ ဒါမ့ဲဝမ္ေလ့အျမင္မွာ Devil အျပဳံးအတိုင္းဘဲ။
ၿပီးေတာ့ လင္း႐ွီမွာ သူလုပ္လာတ့ဲ စားစရာျခင္းေလးလဲ ပါလာခ့ဲတယ္။ ဒါေပမ့ဲ အ့ဲဒီဟာက စားခ်င့္စဖြယ္မေကာင္းေလဘူး။
လက္စားေခ်တ့ဲအေနန႔ဲ လင္း႐ွီဟာ ဒီေကာင္ေလးကို.ပူးေကာင္ တုတ္တုတ္ခဲခဲေလးလို ျဖစ္တ့ဲအထိ ေကြၽးဖို႔ လဲ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဟင္းခ်က္ပညာလဲ စမ္းရင္းေပါ့။ ဝမ္ေလ့ဟာ တစ္လုပ္ဘဲစားရေသးတယ္ မူးေမ့လဲသြားၿပီး လင္း႐ွီဟာ ေၾကာက္စိတ္မႊန္လာခဲ့တယ္။
"ဝမ္ေလ့ အဆင္ေျပရဲ႕လား" သူ႔ကိုလႈပ္ၾကည့္တယ္။ ဒါေပမ့ဲ သူဟာ သတိလစ္ေနၿပီေလ။ ဒါေၾကာင့္ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႔ကို ေဒါက္တာဆီသာ ျမန္ျမန္သယ္သြားလိုက္ေတာ့တယ္။
ေဒါက္တာဖူဟာ လီရန္ကသတိလစ္ေနတ့ဲ ဝမ္ေလ့ကို သယ္လာတာျမင္ေတာ့ ျမန္ျမန္ေလးစူးစမ္းလိုက္တယ္။
"ဘာျဖစ္လာတာလဲ''
လင္း႐ွီဟာအျပစ္႐ွိသလိုခံစားရၿပီး
"သားသူ႔ကို သားခ်က္ထားတ့ဲဟာေလး ေကြၽးလိုက္တာ" .
သူဟာ ျခင္းေလးကိုထုတ္ၿပီး တစ္ခ်က္ကေလးၾကည့္တာန႔ဲတင္ ေဒါက္တာဖူဟာ ဒါကစားမရမွန္းသိလိုက္ရတယ္။
"မင္းသူ႔ကိုသတ္မိေတာ့မလိုဘဲ" ေဒါက္တာဖူဟာ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ ျဖစ္ၿပီး သူ႔ကိုဆူေတာ့တယ္။
လင္း႐ွီဟာ ေဒါက္တာသူ႔ကိုအိမ္ျပန္ဖို႔ မေျပာခင္အထိ တိတ္တိတ္ကေလးန႔ဲ ဆူတာကိုခံလိုက္ရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဝမ္ေလ့ဟာ ဒီေန႔မွာ လုံးဝႏိုးလာမွာမဟုတ္လို႔ေလ။
ေဒါက္တာဖူဟာ လီရန္ ခံစားခ်က္ေတြေမွာင္မဲ ၿပီး ျပန္ထြက္သြားတာကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
------------
အ့ဲအခ်ိန္ကစၿပီး လင္း႐ွီဟာ မီးဖိုခန္းထဲကို မဝင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ရဲ႕အေမကိုသာ ခ်က္ခိုင္းဖို႔ဘဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။
YOU ARE READING
Their Eternal Love (Arc.3 Li Yang ဘဝ)
Romanceလင်းရှီဟာ ၂၁ရာစုက ဒီဇိုင်းနာတစ်ယောက်.... Accident ကြောင့် မသေဆုံးခင်မှာ sexy ကျကျ ချောမောတ့ဲ ယောက်ျားကိုစွဲလမ်းသွားခ့ဲတယ်။ သူ့ရဲ့ဝိဉာဉ်ဟာ System 1314 န့ဲတွေ့ပြီး ချောမောတ့ဲ ယောက်ျားတွေကိုတွေ့ဆုံဖို့ အကြောင်းဖန်လာတ့ဲအခါ...... This story is inspired b...
