Achilles' Heel

CHAPTER 5

CHAPTER 5

Walang matigas na tinapay sa mainit na kape.

Mapapaamo ko rin si Heaven. At kapag napaamo ko na siya ay sisiguraduhin kong makukuha ko ang pinakamatamis niyang "oo".

"Huwag ka nang umasa na papatulan ka ni Heaven, Micaller. Hindi 'yon pumapatol sa mga babaero."

Binato ko ng chips si Sid.

"Utot mo, Isidoro! Inggit ka lang kasi ako may pag-asang sagutin ni Heaven pero ikaw wala nang pag-asang balikan ng ex mo kasi tarantado ka raw."

"Gago! Ano'ng hindi babalikan e kami na nga ulit. At binalikan niya ako kasi mahal na mahal niya ako, samantalang ikaw umaasa ka lang na magugustuhan ka ni Heaven kahit na wala ka naman talagang pag-asa."

"Ulol! Magugustuhan niya rin ako, makikita mo. At puwede bang 'wag mo siyang tawaging Heaven? Ako lang ang may karapatang tumawag sa kanya ng gano'n. You can call her Cachelle if you want but not Heaven. Tss."

Tumawa si Elliot sa sinabi ko.

"Pft! Possessive amputa! Hindi bagay sa 'yo, Micaller! Para kang timang!"

Sinamaan ko siya ng tingin. Actually, ipinagdarasal ko na sana ma-in love na rin si Elliot para makaganti na ako sa kanya. Kapag nangyari 'yon, gagawin ko ang lahat para maranasan niya namang umiyak kahit isang beses lang sa buong buhay niya maliban noong basa pa ang kanyang diaper.

I grinned inwardly. I can't wait for that day to happen.

"You look idiot, Micaller. Stop grinning. Tss."

Napatingin ako kay Theo. Akala ko hindi siya nakikinig sa usapan namin. Abala kasi siya sa kadudutdot ng laptop niya. Tiyak na sinusubaybayan niya na naman sa GPS ang mga pinupuntahan ni Arianne. Adik ang amputa.

"Kung makaasar kayo sa 'kin parang hindi ko kayo tinulungan sa mga babae n'yo. Mga hangal! Muntik pa akong mamatay no'ng niligtas natin si Arianne mo. Tss."

Actually, ikakasal na si Theo sa susunod na linggo. Kaka-propose niya lang kay Arianne noong nakaraang linggo. Sa aming lahat, siya ang pinaka-advanced mag-isip. Hindi pa man kasi nakapag-propose kay Arianne, nakahanda na ang simbahan para sa kasal nila.

"Ang weird mo kasing ma-in love, Micaller. Bakit ka pumayag na magkaroon ng bukol sa noo? Pft!"

"Pakialam mo? Atleast noo lang ang nasaktan, hindi ang puso. Eh, ikaw, 'di ba iniyakan mo si Serenity?"

"Shut up, dumbass!"

Binato ako ni Sid ng chips. Tanginang mga ugok na 'to. Lakas mang-asar pero mga pikon. Buti pa ako, kahit nagkabukol sa noo hinding-hindi susuko. Mapapa-ibig ko rin ang babaeng may pusong-bato.

Pero—shit! Ramdam ko pa rin ang takong ng sapatos ni Heaven sa noo ko. Napaka-amasona talaga ng babaeng 'yon. Nayurakan tuloy ang perpekto kong mukha. Pero okay lang, guwapo pa rin naman ako, 99.99% na nga lang, tangina.

Nagpahinga muna ako ng isang araw sa pangungulit sa kanya. Baka sa susunod hindi lang bukol ang aabutin ko sa kanya kundi black-eye na. Kung alam ko lang na babatuhin niya pala ako ng sapatos, nagsuot sana ako ng helmet. Tsk!

"Siguraduhin mo lang na hindi mo ako nanakawan ng matinong empleyado, Micaller. Do not interrupt Heaven when she's working—"

"Cachelle for you, Montreal. Heaven is only reserved for my mouth. Not you, you, and you! At kahit sinumang demonyo!" Tinuro ko sila isa-isa.

"Damn, whipped..." bulong ni Sid. I glared at them.

"Lumayas ka na nga, Micaller. Huwag kang magkakalat ng katarantaduhan sa teritoryo ko. "