Kadın adımlarını uçurum dibi aşka savurdu.
Ardında usul usul kırık aynalı bir kent ağlıyordu.
Teninden tenine tane tane bedenden öte ruhlar öpüşüyordu.
Çilek kokulu bir mevsimden uykuya dalıyordu yorgun gülümsemeler.
Boğazına kadar kışa batmıştı kadın.
Dünden bugüne vedalar esiyordu.
Ayrılık yalnızlığa vurulmuştu bir kere.
Bağlaçlar özneleri baştan çıkarıyordu.
Gizli günahlara bulaşıyordu cümleler.
Ve aşk...
Gururla boğuşuyordu.
Gamze Riasu Şen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÂR , YARA İÇİNDE
PoetrySaklanacak kıyılar çok uzaklarda. Gülünç olma. Yamalı gökyüzünün, kış boranı gülümsemesi. Ölü doğan bir adam o. Dünyayı gözlerine gömemezsin. Issız kuyularda tükenmiş özgürlük. Onu... Sakın (!) Uçurumuna bağışlama kadın .
