The Last Day of Sadness

Cinco

It seems like everything happened yesterday.. bawat detalye, bawat pangyayari ay sariwa pa sa isip ko.

"Good Morning, anak."

Isang magandang ngiti ang laging bungad s'akin ni Mom tuwing umaga. At ito ang mga moment na gustong-gusto kong balikan.

"Good Morning, Mom!"

Cereals and milk tuwing umaga ang bonding naming dalawa.

"Kamusta tulog? Malakas ang mga alon kagabi, nakatulog ka ba ng maayos?"

Bakit ba ang ganda ng mga ngiti ng Mama ko?

"Yes Mom, mas mahimbing nga po ang tulog ko kapag malakas ang alon e, para akong dinuduyan."

My Mom smiled again.

"Oh, senior high ka na ngayon, try to be friendly. Para hindi ka nag iisa, first day naman at for sure, may mga transfer students. Be friends with them."

Then a smile again.

"Yeah, I'll try." then I kiss her on her cheeks ang hug her so tight. "Bye Mom, see you later at the shore."

Dumiretso na ko sa school. Ang daming tao. Bagong environment, bagong tao at sana bagong simula.

Pumunta ako sa bulletin board para i-check kung anong section ako.

"Damn it." mahina kong mura. Nasa first section ako. Okay, fine. Alam kong dapat akong matuwa pero hindi naman yun ang ikinainis ko e. May mga taong ayaw kong maging kaklase pero kaklase ko pa rin.

Hindi ko alam na dito din sa University na 'to sila mag-aaral. Sabagay, lahat kami noon gustong maging FA, actually silang apat lang pala. Directing talaga ang gusto ko pero ayokong maging kj sa kanila, para sama-sama kaming ikutin yung mundo. Pero dati yun. Nag-HUMSS ako para sa Film Directing na, hindi na para maging FA.

Dumiretso na ko sa room at umupo sa pinaka-unahan para hindi ko na sila makita. Hindi na ko makakalingon pa sa likod. Pero after a minute..

"Hi Olee." isang malanding pag bati galing sa taong tinanggal ko na sa buhay ko.

"Anong kailangan mo?"

"Wala naman, gusto ko lang sabihin sayo na isa ka pa ring malaking talanunan."

Tin'ap niya yung balikat ko ngumiti ng plastik at tsaka umalis. Kasabay ng mga taong minsan kong naging kaibigan.

Share.

Isang word pero yun ang motto ng barkada namin dati. Ako, si Heather, Alexa, Rheign at si Eadie. That we need to share every little things about us. Problems, thoughts or anything. No secrets. No betrayals.

But Heather did not keep her promise.

Naiwan ako. Iniwanan ako. Dahil sa isang lalaki. Hindi lang pala sa isang lalaki, pati na rin sa inggit. Naalala ko pa kung paano inamin s'akin ni Heather lahat bago kami mag friendship's over.

'Lahat na lang kinuha mo. Lahat na lang napunta sayo. First rank, Queen Bee title, at yung kaisa-isang lalaking gusto ko, nagkagusto sayo. Hindi naman yun mangyayari kung di kita kinaibigan. Mula ngayon wala ka ng sasamahang barkada. You're out, Olee.'

Lahat ng galit, sakit at inggit. Kitang-kita ko yun sa mga mata niya. Yeah, I admit. I'm just a clunker. Kung di dahil sa kanya, di ako mag-babago. Kinaibigan niya ko Grade 7 pa lang kami. She gathers all the losers. Yup! Alexa, Reign, and Eadie are losers like me. People who are existing but not living and like nerds that wearing thick glasses. Hindi ako nag sasalamin, silang tatlo lang. Tamad lang ako at tahimik. Isang nilalang na walang sense.