يدخل يوسف الغرفه وهو حاملا حبيبته وزوجته حور بين يديه ويضعها عى الفراش ويتاملها بحب
يوسف :حور انا مش مصدق نفسي اخيرا بقينا مع بعض ربنا يقدرنى واسعدك
حور:بوسف انا بحبك اوى اوعدنى انك مش حتكون لحد غيري فى يوم من الايام
يوسف :عمر ما فى واحده غيرك ممكن تمتلكنى انتى حبيبتى
باك
تفيق حور من ذكرياتها الجميله مع يوسف ووعوده التى تبخرت فى الهواء على طرقات على باب غرفتها تنهض لتفتح الباب
حور حبيبتى وحثتينى بقالى يومين ماثوفتكيش ومث بتلعبي معايا
حور:تعالى يارهف ياحبيبتى انتى كمان وحشتينى اوى وتاخدها فى حضنها وتقول لهاتعالى ياحبيبتى نلعب سوا
رهف:لاء مليث دعوى انا عايزة الوح الملاهى ومامى مث لاضيه تودينى
حور:ههههههه ولا تزعلى ياروفى نروح الملاهى ونلعب ياللا روحى البسي واخدك وننزل
) تجرى رهف تلبس وتدخل حور اوضتها وتلقى نظرة على فراشها وتقول لنفسها :يااه يايوسف بقالك كتير اوى مدخلتش هنا وحشتنى اوى معقوله انا مش قادرة اصدق اللى بيحصل ده مش عارفه عقلي كان فين لما وافقتك تتجوز فريده ياريت الزمان يرجع بية تانى
ايه رايكم ياجماعه ده اقتباس صغير من رواية بعنوان تضحية بلاثمن
