الفصل الثانى و الثلاثون
💗💗💗💗💗💗💗
يصعد يوسف الغرفه الخاصه بحور ويدخلها
يجلس على الفراش ويتحسسه بيديه
يتذكر كل لحظه مروا بها
يتذكر اول مرة دخلوا هذه الحجرة سويا وكيف كان قلبه يرقص من الفرح
يتذكر ضحكاتهم ومرحهم سويا
يتذكر عندما كان يجلس بجوارها وهى تذاكر
فلاش باك
🌹🌹🌹🌹
حور:مالك ياقلبي فى حاجه
يوسف:ايوة فى حاجه
حور:خير ياحبيبي
يوسف:بحبك بحبك اوي يا حور
حور:طيب مانا عارفه
وتقوم اليه وهى تحتضنه
انا متاكده من حبك لية ايا يوسف
يوسف:نفسي اخبيكى جوة قلبي ومخليش حد يشوفك غيري
حور:ههههههه ههههههه
مجنون وربنا
يوسف:مجنون بحبك
حور بدلع:طب بقولك ايه ياللا بقى من هنا عاوزة اذاكر شويه
انا شكلى كده حسقط وربنا
يوسف:فشر تسقطى ده ايه ده انتى حتبقى اشطر دكتورة فى الدنيا
وانا حقعد ادامك اهو وانتى بتذاكرى عشان اشجعك
حور:لا والله ماحيحصل
انت كل ماتقوللى حقعد جمبك مبتخلينيش اذاكر كلمه
ياللا سيبنى بقى والنبي
مش بعرف والله اركز وانت قدامى
يوسف:ياجبانه
حور:جبانه جبانه بس أنجح
يوسف:ههههههه ههههههه ههههههه
كان يتذكر يوسف ذكرياته مع حور وهو يبكى ودموعه تسيل من عينيه
انا مش مصدق نفسي ازاى جالى قلب اعمل كده فيكى يا حور
ازاى هنتى علية ابيعك ببساطه كده
انا انسان ضعيف مستحقكيش
رحت رميت نفسي فى حضن واحده خاينه
كان عندك حق لما قلتى علية دلدول لفريده
كان عندك حق
انا مستاهلش حبك ولا اخلاصك انا مقدرتش حبك لية كنت انانى مفكرتش غير فى نفسي وبس
كل اللى كان هاممنى هى سعادتى انا
مقدرتش حزنك على امها
معرفتش احتويكى فى اشد وقت كنتى محتاجانى فيه
ماقدرتش امسك بايديك واطلعها لبر الامان
سبتك تغرقى لوحدك
وانا دورت لنفسي على مركب النجاة
كنت انانى انانى
انا واحد جبان مقدرش يحافظ على حبه ليكى
اتهدم حبه ليكى مع اول رياح قابلته
مقدرش يقف قصادها
مقدرش يقولها لاء
استسلم ليها
واخذ يكسر كل ماتطوله يديه
