الفصل الخامس والعشرون
فى غرفة يوسف وحور:
طرق على باب الغرفه
ينهض يوسف من مكانه ليفتح الباب
يوسف:خير يافريده فى حاجه
فريده:انا اسفه يايوسف بس كنت عاوزة اتكلم معاك شويه ممكن
يوسف:حاضر يافريده اتفضلى روحى اوضتك وانا ححصلك
يدخل يوسف غرفتها
ايوة يافريده خير
فريده:يوسف انا عاوزة انزل معاك الشركه ممكن
يوسف:ليه يافريده ايه الداعى انك تنزلى الشغل
انتى فى الاول صممتى تشتغلى معايا عشان كنتى رافضه مساعدتى
لكن دلوقتى انتى بقيتى مراتى وانا ملزوم بيكوا
وحتعيشوا زى ايام المرحوم واحسن كمان يبقى تنزلى الشغل ليه
فريده وهى تحاول الاقتراب منه:يوسف لاحظ ان ايام ماجد ماما وفيروز كانوا معايا وكنت علطول عندهم
لكن دلوقتى انالوحدى
يوسف :وليه لوحدك ماما وحور موجودين
فريده:طبعا موجودين ومنورين كمان بس انت عارف ان حور خلاص قربت تخلص كليتها ومش فاضيه على طول بتذاكر
ومامتك ربنا يديها الصحه يارب دايما قاعده مع الحاج
ده غير انها من جيل تانى
وانا محتاجه اقعد مع حد من سنى يفهمني وافهمه
انت عارف يايوسف ماجد دايما كان بيخلص شغل ويبجى يقعد معايا ونتكلم ونضحك ونهزر سوا
حتى لما كنت اقوله لو عاوز تخرح اخرج
هو كان بيرفض ويقوللى معقوله حد يلاقى الدلع ده كله ويسيبه
فيبتعد عنها يوسف
بس
فريده:ارجوك يايوسف متبقاش انت والزمن علية
مش كفاية انك اشترطت علية قبل الجواز اننا حنعيش زى
الاخوات وانا وافقت مع ان ده فيه ظلم ليه
يوسف:فريده اديكى قلتى اهوه اشترطت عليكى يعنى مخدعتيكيش
وانتى كان ليكى الحق توافقى او ترفضى
لكن انتى وافقتى يبقى ملوش لزوم الكلام ده دلوقتى
فريده:انا مش قصدي يايوسف انا بس قصدى ان حتى حضن الزوج انا اتحرمت منه
وانت عارف ماجد كان حنين علية وبيحبنى اد ايه
ومهما كانت الست قويه بس بردو وجود زوجها جمبها اهم
من اى حاجه فى الدنيا وانا فعلا وافقت يايوسف وقلتلك
كفايه علية انك حتراعينا انا وبنتى
وانا مش طمعانه فى اكتر من كده
انا بس بفضفض معاك مش اكتر
بس ارجوك انا محتاجه اشتغل على الاقل الاقى حاجه تشغلنى وتنسينى اللى انا فيه وتنسينى انى المفروضةاعيش حياة طبيعيه زى اى ست
