Ertesi gün erken saatte kalktım ve biraz telefona baktıktan sonra aklıma Taehyung geldi ve bilgisayarı açtığımda bildirim olduğunu gördüm. Bildirimde "Taehyung-shi aç" yazıyordu. Bildirime tıklayıp oyuna girdim ve Taehyung'un yerde sırt üstü öylece yattığını gördüm. Yandaki mesaj kutusundan hemen ona "Taehyung? İyi misin?" yazdım. O ise mesaj iletildiğinde umursamaz ve yavaş bir şekilde yerden kalktı. Sonra bana -ve evet gerçekten bana, ekrana doğru- bakarak "Aç bırakıldığım için ilk bulduğum yerde uyuyarak açlığımı unutmaya çalışıyordum" dedi. O böyle söyleyince çok şaşırdım ve bir oyun karakterinin böyle şeyler yapabilmesine ve diyebilmesine hayretler ettim.
"Özür dilerim Taehyung-shi."
"Aishh önem değil. Sadece beni düzenli doyur tamam mı?"
"Tamamdır :)"
Taehyung'un karnını doyurdum ve ona iş yaptırmaya başladım. Ağaç kestirdim, ev yaptırdım, meyve toplayıp tohum ektirdim. Tabiki ona her iş yaptırdığımda bana sinirli bir şekilde saydırıyordu. Ben ise sadece haykırıyordum. Ve tabiki onu fazlasıyla yormuştum. Ama bu sefer enerji toplaması için uyumasına gerek yoktu. Meyve yemesi yeterliydi. Ona meyve yedirdikten sonra sadece onunla konuşmaya başladım. Bu bilgisayar oyunu çok dahiceydi. Aklımdan hep bu geçiyordu. Bana verdiği cevaplar gerçek bir insanla konuşuyormuş hissi veriyordu. Ve aynı tasarladığım tavırlarla bana karşılık veriyordu. Ben ise bundan büyük zevk alıyordum. O bana her gıcık bir şekilde veya sinirlenerek cevap verdiğinde gülmeye veya sırıtmaya başlıyordum. Evet bir oyun karakteriyle uğraşıyordum, fazla delice. Ama bu beni oyuna bağlayan şey oldu, Taehyung.
.
Ertesi günkü tatil boyunca yine Taehyung'la konuştum. Gecesinde ise ona yarın okulum olduğunu ve 5'e kadar onunla ilgilenemeyeceğimi söyledim.
"5'e kadar aç kalıcam senin okulun yüzünden n'apalım"
"Benim suçummuş gibi konuşma"
"Geç kalmada ölmiyim en azından"
"Böyle cevaplar verebiliyorsan komut vermeden yemekte yiyebilirsin"
"Bu oyunu oynuyorsan bir sorumluluk alman gerek, oynadığın lol gibi bir oyun değil burası. Hem benim böyle cevaplar vermemi isteyen kişi sensin. Çok anlayışlı bir ergen de yapabilirdin beni"
Söylediği şeyler o kadar mantıklıydı ki hem ağzım açık okudum hemde biraz korktum. Ve ayrıca kendi kendime de triplendim.
"Peki."
Onunla biraz daha konuştuktan sonra okul için uyumak zorunda kaldım.
Ertesi gün okuldan geldiğimde Taehyung'u doyurduktan sonra gezegini kontrol ettim ve ona biraz daha iş yaptırdıktan sonra geceye kadar yine onunla konuştum. Onunla oynamak için diğer oyunlarımı ekmiştim. Ama bunun farkında değildim. Çünkü Taehyung bilgisayarın içindeki dijital ortamdan bir karakter olsa bile fazlasıyla insan gibi ama insanlardan daha zekice konuşuyordu. Ve bu ilgimi çekmişti.
.
.
.
.
Çok dolu bir bölüm olmadı evet özür dilerim ama hafta içi yazamıyorum okul yüzünden. Dünde bana birşey oldu asla yazamadım. Şimdi de siz uyumadan atayım diye biraz kısa tamamladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Real Dream
Science Fiction"İnsan kendi yarattığı karaktere aşık olur mu? Ben oldum. Ben Jeon Jungkook kendi yarattığım karaktere, Kim Taehyung'a aşık oldum"