V

561 54 9
                                    

O gün Taehyungla oynamak için diğer oyunları ektiğimde bu bir ilk olmuştu. Ben hiç bir zaman hiç bir oyuna girmemezlik yapmamamıştım. Hasta olduğumda bile o oyunlara girip oynamıştım. Ama o gün girmediğimde insanlar "Jungkook'un oyuna girmemesi için hastalıktan ayağa bile kalkamıyor olması gerekiyor." Gibi şeyler yazmışlardı. Bu yazılanları görünce biraz şaşırdım. Beni bu derece sıkı takip ettiklerini bilmiyordum. Ah dur aslında biliyordum. Kafama vurarak içimden "Ah~ o salak kızlar" diye geçirdim. Ama baktığımda sadece kızların değil erkeklerinde dikkatini çektiğini farkettim. Sabah okula gidip gitmemek konusunda tereddütte kaldım sonuçta oyunlara hep giren ben bir gün boyunca hiç bir oyuna girmemiştim, bu benim için bir çöküştü ve eğer okula gidersem insanlar oyunu bıraktığımı düşünebilirdi. Hem akşama kadar Taehyungla "uğraşıp" sonrasında diğer oyunlara girebilirdim. Bu bana mantıklı geldi ve yatağa uyumak için geri yattım. Ama tabiki uyuyamadım. Uykum o salak kızların salak yazılarıyla çoktan kaçmıştı. Bende bilgisayarımı alıp gezegenimi açtım. Büyük bir ilerleme vardı. Gezegenim de bitki örtüsü oluşmaya başlamıştı. Sadece farklı olarak bitkilerimin çoğunluğu mor renkti. Bir de Taehyung vardı tabi. Bitkiler ve mikroskopik varlıklar dışında canlı olan tek şey Taehyungdu. Yani oyuna asıl girme sebebim. Dürüst olmak gerekirse Taehyung olmasaydı oyundan bu kadar zevk almazdım.
Oyuna girdiğimde Taehyung daha yeni uyanmıştı ve bana "Vay çok erkencisin kış hayvanı" dedi. Bunu okuduğumda ilk gülme krizine girdim. Ama sonrasında biraz trip yaptım ve ona şakayla karışık "Ne kadar ayıp bir tabir" yazdım. Aslında bana böyle demesinin sebebini anlayabiliyordum çünkü haftasonları öğlen kalkıp ona yazıyordum. O da o saate kadar aç kalıyordu. Ve bilirsiniz Taehyung'u biraz sivri dilli yarattığım için ağzına geleni bana söylüyordu. Sonrasında "Ben sana doğruları söylediğimde ayıp yapıyorum ama sen beni aç bıraktığında ayıp olmuyor. Aradaki ayrımcılığı sevmedim sahip" dedi. Bir süre ekrana bakakaldım ve söylediği kelimeyi anlamaya çalıştım. "Sahip" bu kelime bana nedense fazla şey geldi, anlarsınız ya.
"Bana neden sahip dedin?"
"Sahibim değil misin?"
"Öyle miyim?"
"Sana ukalaca davrandığım için kaba olduğumu ve seni sevmediğimi düşünebilirsin ama beni böyle sen yarattın sahip. Sadece dediklerini uyguluyorum."
Taehyung benimle ilk defa böyle konuşunca aklıma DNA'sına sonradan eklediğim sadakat geldi. Beni bırakmaması ve beni önemsemesi için ona sadakat da eklemiştim, çünkü bilirsiniz egomun okşanmasını severim.
Ama sadakatın yeni etki etmesi galiba Taehyung'un beyninin olgunlaşmasıyla ilgiliydi. Karakteri tam olarak oturmaya başlamıştı.
"Peki. Sevdim bunu, sahibi yani."
"Bende sevdim :)"
Taehyung'a karnını doyurması için talimatlar verdikten sonra yazdım.
"Bugün okula gitmedim o yüzden akşama kadar seninle ilgilenebilirim. Ama şimdi kahvaltı yapmaya gitmeliyim, gelince görüşürüz"
"Afiyet olsun sahip!"
.
Kahvaltımı hazırlarken ve yerken dizi izledim. Genelde bilim kurgu izlerim ve dizilerdeki şeylerin gerçek olabileceğine inanırım. Ve izlediğim dizi oldukça iyi bir senaryoya sahip.
Kahvaltıdan sonra akşama kadar yine Taehyung'la konuştum. Taehyung bana "Diğer oyunlara da girmelisin sahip, yoksa ün'ün zedelenecek."
"Akşam gireceğim"
"Sevindim."
Taehyung eskisi kadar hırçın değildi biraz daha uysallaşmıştı. Ama hala oldukça iyi ukalalılık ve sivri dillilik yapabiliyordu. Bir öyle bir böyleydi. Ama bu bir sorun teşkil etmiyordu benim için. Daha da hoşuma gidiyordu. Beni güldüyordu Taehyung. Evet hayatta beni bu kadar çok güldürebilen tek kişi bir oyun karakteriydi.
Akşam olduğunda Taehyung'un ısrarlarıylada diğer oyunlara girdim. Tabiki her zaman olduğu gibi çok iyiydim. Geceye kadar oynadıktan sonra uyumaya gittim, yarın sabah okula gitmem gerekiyordu ama hasta taklidi yapmalıydım. Yoksa insanlar nedenini çokça sorarlardı. Özelliklede o kızlar ve ben onlara cevap vermekle uğraşmak istemiyordum.
.
.
.
.
Bu biraz daha uzun bir bölüm oldu. Aklımda ileriki bölümlerle ilgili çok güzel fikirler var. Kesinlikle bekleyin biraz heycanlı şeyler olucak.
Okul yazmama çok engel oluyo. Nefret etme sebeplerinden biri.

My Real Dream Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin