Was

129 44 19
                                    

Το μεσημέρι το περάσαμε έξω, καθώς πίστευες πως οι γονείς ου ήθελαν και πάλι να συζητήσετε για το Πανεπιστήμιο. Τόσοι καβγάδες και ακόμη δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως το μόνο που έκανες ήταν να κυνηγήσεις το όνειρό σου. Ονειρέψου μεγάλα, ονειρέψου επικά, λέγαμε από μικροί. Μόνο που τώρα που μεγαλώσαμε, τα όνειρα έχουν συρρικνωθεί.

«Απλώς ελπίζω να είμαστε μαζί και σε αυτό το όνειρο.» μουρμούρισες όταν ήρθε το φαγητό μας. 

Ο σερβιτόρος σε κοίταξε περίεργα μα ύστερα χαμογέλασε. «Συγνώμη, είμαι πιασμένος.»

Κοκκίνησες αμέσως από ντροπή και εγώ γέλασα. Σου έπιασα το χέρι και αμέσως γύρισες προς το μέρος μου. «Θα είμαστε μαζί και σε αυτό το όνειρο.» απάντησα.

Με κοίταξε;ς στα μάτια σαν να μην υπήρχε τίποτε άλλο στον κόσμο. «Είσαι το καλύτερό μου όνειρο Esme.»

Χαμογέλασα.

Ονειρέψου μεγάλα, ονειρέψου επικά.

Αλλά τα όνειρα είναι όνειρα.

Και κάποιες φορές,

δε γίνονται πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι πως ήμουν το καλύτερο σου όνειρο.

Και εκεί τελειώνει η ιστορία.

Free Fall | ✓Where stories live. Discover now