Free Fall | ✓

Here.

Μου έσφιξες το χέρι, όπως την τελευταία φορά που με είδες. Τα μάτια σου κοίταζαν το κενό. Όπως εκείνο το βροχερό πρωινό που κάποιος σε έσυρε μπροστά για να αφήσεις το λουλούδι σου. Όλοι σου έλεγαν πως όλα ήταν καλά. Πως ήμουν καλά. Κάθε μέρα όμως που με έβλεπες στο νοσοκομείο, καταλάβαινες πως τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά εν τέλη. Μιλούσα όλο και λιγότερο, ανέπνεα όλο και λιγότερο, μέχρι που στο τέλος έκλεισα τα μάτια μου και δεν σε είδα ξανά.

Δεν έφταιγες εσύ για τον μεθυσμένο οδηγό στην άκρη του δρόμου.

Δεν έφταιγα εγώ που πήγα να τον βοηθήσω να σωθεί.

Δεν έφταιγε κανείς, όταν το αυτοκίνητο πήρε φωτιά και έβλεπες τον καπνό από το σημείο που θα συναντιόμασταν.

Oliver, όλα είναι καλά τώρα.

«Μη φύγεις.» ψυθίρισες. «Μη με αφήνεις μόνο.»

«Πάντα εδώ θα είμαι.»

Σου αρέσει η ηρεμία και η μελωδία της σιωπής. Και το σκοτάδι της ψυής. Ονειρέψου μεγάλα, ονειρέψου επικά. Δες πόσο όμορφη είναι η ζωή.

«Και τώρα τι θα γίνει;» ρώτησες.

Σου χαμογέλασα. 

«Και τώρα απλώς, θα γίνω μια ανάμνηση.»

Δες γύρω σου Oliver. Είσαι στην κορυφή του κόσμου επειδή ένα νεκρό κορίτσι σε ώθησε εκεί.

Δες με να πέφτω ελεύθερη. 

Μη πέσεις και εσύ. Μείνε εκεί. Άκου τον αέρα. Είμαι ακόμη εδώ, μη φοβάσαι. Δες πόσο μικρός είναι ο κόσμος και πόσο μεγάλος είσαι εσύ. 

Ακόμη να νιώσεις επικά;

____________________________________________

A/N Εγώ ένιωσα επικά. Και έκλαψα λίγο.

Αγαπώ πολύ και ελπίζω η ζωή σας να είναι γεμάτη ευτυχία.

DL