( exam week is over, I apologize for medyo late na update! Have drafted few chaps, medyo time consuming lang talaga magtype!! ✌ thank you!!)
Minsan may fear ako kapag ka sobrang perfect ng moment, or sobrang saya. Natatakot kasi ako sa magiging kapalit nito. Alam naman natin na kapag may saya, siyempre may lungkot.
Nakaka paranoid lang minsan, pero sabi nga ng iba, to hell with it.... Enyoyin mo lang at e-cherish ang moment para kapag ka dumating ang kalungkutan may babaunin ka.
Yon ang ipapanglaban mo, para ipaalala sayo ang pakiramdam kung paano maging masaya. Kaya wag kang tumambay sa kalungkutan, kumilos ka at tandaan na hindi ito permanent, habi nga nila, lilipas din yan.
Ano pa nga ba ang pweding makasira sa isang relasyon kung bupng-buo na ang tiwala na pinagkakaloob ng bawat isa? Masasabi ba nating matatag na ito, sapat na nga ba ito para pagtibayin ang pagmamahal sa isat-isat? Kaya na nga bang lagpasan lahat ng mga susubok or pagsubok na haharapin ng pagmamahalan?
May mga relasyon na napakahalaga ng pagtitiwala o ang salitang tiwala. May iba kasi na kapag nasira ito ay di na nabibigyan ng isa pang pagkakataon, talagang pagnasira ito ay wala ng naisasalba, nasisira lahat, kahit gaano pa kamahal ng bawat isa ang isat-isa.
Mas maswerte naman yong nabibigyan pa ng isang pagkakataon, para itama ang pagkakamaling nagawa. Minsan nga mas nagiging malalim ito sa pangalawang pagkakataon, siguro kasi may natutunan ang bawat isa, o nalalaman nila ang pagkukulang nila sa isat-isa.
Ako personally, gusto kong mag-agree dun sa isang author, kapag ka sa isang relationship ay ang nakasira dahil nag cheat ang isa, or cheating like having an affair sa iba while you're in a relationship, is really really OFF for me. Cheating is cheating and no second chances for it.
Wala kasing valid reason, or kahit anong reason pa yon di pa rin sapat yon para mag-cheat.
Mahirap pakalmahin ang utak, mahirap ibalik ang tiwala. Ang basag ay basag na, kahit ano pang gawin ay di na ulit mabubuo ito. At the end, baka pareho pa kayong masugatan ng mga bubog kapag ipilit itong pagtagpi-tagpiin.
Napaka precious nito. Ang relasyon ay di lang basta trip lang, binubuo mo ang future mo, ang hinaharap mo. Ito ang unang hakbang para sa pinapangarap na pamilya, so kung wala ka pang siguradong goal para dito ay matulog ka na lang muna.
Kaya minsan ang perpektong relasyon ay nakakatakot, minsan kasi sa sobrang perpekto nito, minsan di natin namamalayan tayo na rin pala ang nakakagawa ng paraan para sirain ito. At minsan huli na ang lahat para marealize ang mga pagkakamali. Diba nga nasa hul lagi ang pagsisisi.
Pero higit sa lahat kailangan ay may matutunan. Well, circumstances happen, minsan talaga may mga bagay na wala sa control natin, mangyayari ang mangyayari, masisira ang masisira, pero sigurado ako na may mabubuo ulit, may panibagong uusbong na punla at buuuin ito ng mga bagong leksiyon mula sa nakaraan.
6 MONTHS LATER.......
After 6 months ay sa wakas makakabalik na ng New York ang RASTRO. Successful ang movie at pinag-iisipan na ulit ang susunod na project ng mag-asawa.
Actually, may offer na teleserye sa isang network pero tinanggihan ito ni Rhian, kailangan na niyang bumalik, di niya pwedi basta nalang kalimutan ang pangako kay CJ, kailangan ni Alice ang tulong niya para patakbuhin ang mga orphanage.
Pinuntahan ng mag-asawa si Marti, sinadya nilang di ipaalam para sorpresahin ito. Halos di na sila magpangita. Tutok ito sa bagong Baywalk at sobsob ito sa trabaho.
BINABASA MO ANG
WHEN RHIAN RAMOS MET AN AVID FAN OF GLAIZA DE CASTRO
Fanfictiona fan...... an actress...... their connection..... their common denominator....